ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԱԴ. 1 Յակովբոս, Աստուծոյ եւ Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի ծառայ, երկոտասան ազգացդ որ ի սփիւռդ էք՝ ողջոյն։ 2 Ամենայն ուրախութեան արժանի համարիջիք, եղբարք, յորժամ ի պէսպէս փորձութեանց ի մէջ անկանիցիք. 3 գիտասջիք զի հանդէս ձերոյ հաւատոցն յօրինեալ գործէ զհամբերութիւն։ 4 Իսկ համբերութիւնն գործ կատարեալ ունիցի, զի իցէք ողջանդամք եւ կատարեալք, եւ ոչ ինչ իւիք նուազեալք։ 5 Ապա թէ ոք ի ձէնջ իցէ նուազեալ յիմաստութենէ, խնդրեսցէ յԱստուծոյ որ տայն ամենայնի առատապէս եւ ոչ նախատէ, եւ տացի նմա։ 6 Բայց խնդրեսցէ հաւատովք եւ մի՛ երկմտեսցէ. զի որ երկմիտն է՝ նման է հողմակոծեալ եւ տատանեալ ալեաց ծովու. 7 մի՛ ակնկալցի մարդն այն առնուլ ինչ յԱստուծոյ. 8 զի այր երկմիտ առանց հաստատութեան է յամենայն ճանապարհս իւր։ 9 Պարծեսցի եղբայր խոնարհ ի բարձրութիւն իւր, 10 եւ որ մեծատունն իցէ՝ ի խոնարհութիւն իւր. քանզի իբրեւ զծաղիկ խոտոյ անցցէ. 11 զի ծագեաց արեւ հանդերձ խորշակաւ եւ ցամաքեցոյց զխոտն, եւ թօթափեցաւ ծաղիկն նորա, եւ կորեաւ վայելչութիւն երեսաց նորա. նոյնպէս եւ մեծատունն հանդերձ շահիւքն իւրովք՝՝ թարշամեսցի։ 12 Երանեալ է այր որ համբերիցէ փորձանաց. զի եթէ ընտիր եւս գտանիցի, առցէ զպսակն կենաց՝ զոր խոստացաւ սիրելեաց իւրոց Տէր։ ԱԵ. 13 Մի՛ ոք որ ի փորձութեան իցէ ասիցէ թէ յԱտուծոյ փորձիմ. զի Աստուած անփորձ է չարեաց, փորձէ նա եւ ոչ զոք։ 14 Իւրաքանչիւր ոք փորձի առ ի յիւրոցն ցանկութեանց ձգեալ եւ պատրեալ։ 15 Ապա այնուհետեւ ցանկութիւնն յղացեալ՝ զմեղս ծնանի, եւ մեղքն կատարեալ՝ զմահ ծնանին։ 16 Մի՛ խաբիք, եղբարք իմ սիրելիք. 17 զի ամենայն տուրք բարիք եւ ամենայն պարգեւք կատարեալք ի վերուստ են իջեալ առ ի Հօրէն լուսոյ, յորում չիք փոփոխումն եւ կամ շրջելոյ ստուեր։ 18 Կամեցեալ ծնաւ զմեզ բանիւն ճշմարտութեան, լինել մեզ պտուղ ինչ ստացուածոց նորա։ 19 Գիտասջիք, եղբարք իմ սիրելիք, եղիցի ամենայն մարդ արագ առ ի լսել, եւ ծանր առ ի խօսել, եւ ծանր առ ի բարկանալ։ 20 Զի բարկութիւն մարդոյ զարդարութիւն Աստուծոյ ոչ գործէ։ 21 Որով ի բաց թօթափեալ զամենայն աղտեղութիւն եւ զյաւելուածս չարեաց, հեզութեամբ ընդունիջիք զբանն ընդաբոյս, որ կարօղն է կեցուցանել զոգիս ձեր։ 22 Լինիջիք առնելիք բանին, եւ մի՛ լսելիք միայն համարեսջիք յանձինս։ 23 Զի եթէ ոք լսելի միայն իցէ բանին եւ ոչ առնելի, նման է նա մարդոյ որ պշուցեալ հայիցի ընդ երեսս իւր որ ծնանիցին՝՝ ի հայելւոջ. 24 զի հայեցեալ ետես զինքն եւ զանց արար, եւ անդէն մոռացաւ թէ որպիսի ոք էր։ 25 Իսկ որ յառեալ ի կատարեալ օրէնս ազատութեանն հայիցի եւ ի նմին կացցէ, ոչ եղեւ նա լսող մոռացութեան, այլ՝ առնելի գործոյն. նա յառնելն իւրում լիցի երանելի։ 26 Եթէ ոք կամիցի կրօնաւոր լինել եւ ոչ սանձահարիցէ զլեզու իւր, այլ զբաղեցուցանիցէ զսիրտն իւր, այնպիսւոյն վայրապար է կրօնաւորութիւնն։ 27 Կրօնաւորութիւն սուրբ եւ անարատ առ ի յԱստուծոյ եւ ի Հօրէ այս է. Այցելու լինել որբոց եւ այրեաց ի նեղութեան իւրեանց, անարատ պահել զանձն յաշխարհէ։ |