ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 66 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Այսպէս ասէ Տէր. Երկինք աթոռ իմ են, եւ երկիր պատուանդան ոտից իմոց. որպիսի՞ տուն շինիցէք ինձ, ասէ Տէր, կամ որպիսի՞ ինչ իցէ այն տեղի հանգստեան իմոյ. 2 զի զայս ամենայն ձեռն իմ արար, եւ իմ է՝՝ ամենայն, ասէ Տէր. եւ ես յո՞ հայեցայց, եթէ ոչ ի հեզս եւ ի խոնարհս, եւ որ դողայ ի բանից իմոց։ 3 Բայց անօրէնն որ մատուցանէ ինձ եզն պատարագ՝ այնպէս է, որպէս թէ հարկանիցէ ոք զկառափն մարդոյ. եւ որ մատուցանէ զոչխար պատարագ՝ այնպէս է, որպէս թէ զշուն ոք մորթիցէ. եւ որ մատուցանէ ոք նաշիհ՝ այնպէս է, որպէս թէ հեղուցու ոք զարիւն խոզի. եւ որ տայցէ զկնդրուկն ի խունկս յիշատակաց՝ այնպէս է, որպէս զհայհոյիչն. եւ ինքեանք ընտրեցին զճանապարհս իւրեանց, եւ զգարշելիս իւրեանց զոր անձինք իւրեանց ախորժեցին։ 4 Եւ ես առից ի ձեռն զխաբէութիւնս նոցա, եւ ըստ մեղաց նոցա հատուցից նոցա՝՝. զի կոչեցի զնոսա՝ եւ ոչ լուան ինձ, խօսեցայ՝ եւ ոչ անսացին. եւ արարին չար առաջի իմ, եւ զոր ոչն կամէի ընտրեցին։ 5 Լուարուք զպատգամս Տեառն որ դողայք ի բանից նորա. խօսեցարուք, եղբարք մեր, ընդ ատելիս ձեր եւ ընդ գարշեցուցիչս. զի անուն Տեառն փառաւորեսցի՝՝, եւ երեւեսցի յուրախութեանն ձերում. եւ նոքա ամաչեսցեն։ 6 Ձայն բարբառոյ ի քաղաքէ, ձայն ի տաճարէ, ձայն Տեառն որ հատուցանէ զհատուցումն հակառակորդաց։ 7 Մինչչեւ իցէ յղւոյն ծնեալ՝՝, եւ մինչչեւ հասեալ իցեն ցաւք երկանց, ապրեցաւ եւ՝՝ ծնաւ արու։ 8 Ո՞ լուաւ, ո՞ ետես այսպիսի ինչ, եթէ երկնեաց երկիր ի միում աւուր, եւ ծնաւ ազգ մի ողջոյն միանգամայն. զի երկնեաց Սիոն եւ ծնաւ զմանկունս իւր։ 9 Ես ետու քեզ զյոյսդ զայդ, եւ դու ոչ յիշեցեր զիս, ասէ Տէր. ո՞չ ապաքէն զամուլն եւ զծննդականն ես արարի՝՝, ասէ Աստուած քո։ 10 Ուրախ լեր, Երուսաղէմ, եւ ժողովեցարուք առնել տօն ի դմա՝՝. ամենեքեան ոյք սիրէք զդա, խնդացէք եւ ուրախ լերուք ի միասին որ նստիք ի սուգ վասն դորա. 11 զի դիիցէք եւ յագիցիք ի ստեանց մխիթարութեան դորա, եւ կշտապինդ վայելիցէք ի գալստենէ փառաց դորա։ 12 Զի այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես դարձուցանեմ ի դոսա իբրեւ զգետ զխաղաղութիւն, եւ իբրեւ զհեղեղատ յորդեալ՝ զփառս հեթանոսաց. զմանկունս դոցա ի վերայ ուսոց իւրեանց բարձեալ բերիցեն, եւ ի վերայ ծնգաց իւրեանց գգուիցեն՝՝։ 13 Որպէս մայր զմանուկ իւր գգուիցէ, այնպէս գգուեցից՝՝ զձեզ. եւ յԵրուսաղէմ մխիթարեսջիք։ 14 Եւ տեսջիք եւ խնդասցեն սիրտք ձեր, եւ ոսկերք ձեր իբրեւ զդալարի զուարճասցին. եւ ծանիցի ձեռն Տեառն երկիւղածաց իւրոց, եւ սպառնասցի անհաւատիցն։ 15 Զի ահաւասիկ Տէր իբրեւ զհուր եկեսցէ, եւ կառք նորա իբրեւ զմրրիկ, հատուցանել սրտմտութեամբ զհատուցումն իւր, եւ բոցով հրոյ զարհամարհանս իւր։ 16 Զի ի հուր Տեառն դատեսցի երկիր ամենայն, եւ ի սուր նորա ամենայն մարմին.՝՝ բազումք եղիցին վիրաւորք ի Տեառնէ։ 17 Որ սրբինն եւ մաքրին ի պարտէզս եւ ի սրահս իւրեանց՝՝, որ ուտեն միս խոզենի եւ զգարշելիսն եւ զմուկնն, ի միասին սատակեսցին նոքա, ասէ Տէր։ 18 Եւ ես զգործս նոցա եւ զխորհուրդս նոցա գիտեմ. գամ ժողովել զամենայն ազգս եւ զլեզուս. եկեսցեն եւ տեսցեն զփառս իմ։ 19 Եւ թողից ի վերայ նոցա նշան, եւ առաքեցից ի նոցանէ փրկեալս յազգս, ի Թարսիս եւ ի Փուղ եւ ի Ղուդ եւ ի Մոսոք՝՝ եւ ի Թոբէլ, եւ յԵլլադա եւ ի կղզիս հեռաւորս որոց չիցէ լուեալ զանուն իմ, եւ ոչ տեսեալ զփառս իմ. եւ պատմեսցեն զփառս իմ եւ զանուն իմ՝՝ ի մէջ ազգաց։ 20 Եւ ածցեն զեղբարս իւրեանց՝՝ յամենայն ազգաց պատարագ Տեառն, հեծեալս կառօք՝ հանդերձ պալարակապ երիվարօք հովանոցօք ի սուրբ քաղաքն Երուսաղէմ՝՝, ասէ Տէր, որպէս մատուցին ինձ որդիքն Իսրայելի զպատարագս իւրեանց սաղմոսիւք ի տան Տեառն։ 21 Եւ՝՝ ի նոցանէ առից ինձ ի քահանայս եւ ի Ղեւտացիս, ասէ Տէր։ 22 Զոր օրինակ երկինք նոր եւ երկիր նոր, զոր եսն առնեմ կալ առաջի իմ, ասէ Տէր, նոյնպէս կացցէ զաւակն ձեր։ 23 Եւ եղիցի՝ ամիս յամսոյ եւ շաբաթ ի շաբաթէ՝ եկեսցէ ամենայն մարմին երկիր պագանել առաջի իմ յԵրուսաղէմ, ասէ Տէր Աստուած՝՝։ 24 Եւ ելցեն եւ տեսցեն զոսկերս մարդկան առ իս յանցուցելոց, զի որդն նոցա ոչ վախճանեսցի, եւ հուր նոցա ոչ շիջցի, եւ եղիցին ի տեսիլ ամենայն մսեղեաց։ |