ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 63 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Իսկ այս ո՞վ է որ դիմեալ գայ յԵդովմայ, կարմրութիւն ձորձոց իւրոց ի Բոսորայ, գեղեցիկ պատմուճանաւ եւ բուռն զօրութեամբ։ Ես խօսիմ զարդարութիւն եւ իրաւունս փրկութեան։՝՝ 2 Վասն է՞ր կարմիր են ձորձք քո, եւ հանդերձք իբրեւ հնծանահարի, լիոյ հնծանի կոխելոյ։՝՝ 3 Հնծան հարի միայն, եւ ի հեթանոսաց ոչ ոք էր ընդ իս. կոխեցի զնոսա սրտմտութեամբ եւ ճմլեցի զնոսա բարկութեամբ եւ իջուցի յերկիր՝՝, եւ զամենայն հանդերձս իմ թաթաւեցի. 4 զի հասեալ էր ի վերայ նոցա օր հատուցման, եւ ամ փրկութեան՝՝, եկեալ հասեալ։ 5 Եւ հայեցայ՝ եւ ոչ ոք էր որ օգնէր, զմտաւ ածի՝՝, եւ ոչ ոք էր որ ի թիկունս հասանէր. փրկեաց զնոսա բազուկ իմ, եւ սրտմտութիւն իմ միայն զդէմ կալաւ. 6 կոխեցի զնոսա բարկութեամբ իմով, եւ զենի՝՝ զնոսա սրտմտութեամբ իմով, եւ իջուցի զնոսա յերկիր։ 7 Զողորմութիւնս Տեառն յիշեցից, զքաջութիւն Տեառն յուշ արարից, յամենայնի՝՝ զոր հատուցանէ մեզ Տէր Տէր դատաւոր բարերար տանն Իսրայելի, որ ածէ ի վերայ մեր՝՝ ըստ ողորմութեան իւրում եւ ըստ բազում արդարութեան իւրոյ։ 8 Եւ ասաց՝ եթէ՝ Ժողովուրդ իմ են որդիքն իմ, եւ ոչ անարգեսցեն զիս. եւ եղեւ նոցա ի փրկութիւն յամենայն նեղութենէ նոցա։ 9 Ոչ պատգամաւոր ոք եւ ոչ հրեշտակ, այլ ինքնին Տէր՝՝ փրկեաց զնոսա. վասն սիրելոյ զնոսա եւ խնայելոյ ի նոսա ինքնին փրկեաց զնոսա, եւ վերացոյց զնոսա եւ բարձրացոյց զամենայն աւուրս յաւիտենից։ 10 Բայց նոքա հեստեցին, եւ բարկացուցին զՀոգի նորա Սուրբ. եւ դարձաւ նոցա Տէր ի թշնամութիւն. ինքնին ետ ընդ նոսա պատերազմ։ 11 Եւ յիշեաց զաւուրսն յաւիտենից, թէ՝ Ո՞ւր է Մովսէս եւ ժողովուրդն նորա, որ եհան յերկրէ զհովիւն՝՝ հօտից. ո՞ւր է որ եդ ի նոսա զՀոգին Սուրբ. 12 որ վերացոյց աջով իւրով զՄովսէս, եւ բազուկ փառաց նորա յաղթահարեաց՝՝ զջուրսն առաջի երեսաց նորա, առնել իւր անուն յաւիտենական։ 13 Անցոյց զնոսա ընդ անդունդս որպէս ձի ընդ անապատ, 14 եւ իբրեւ զգրաստ ինչ ընդ դաշտ. եւ ոչ վաստակեցին. էջ Հոգի ի Տեառնէ, եւ առաջնորդեաց նոցա.՝՝ այնպէս ածեր զժողովուրդն քո առնել քեզ անուն փառաց։ 15 Եւ արդ դարձ յերկնից՝ եւ տես ի տաճարէ սրբոյ քումմէ եւ ի փառաց քոց. ո՞ւր է նախանձ քո եւ զօրութիւն. ո՞ւր է՝՝ բազում ողորմութիւն գթութեան քո, որով ներէիրն մեզ՝՝։ 16 Զի դու ես մեր Հայր. զի Աբրահամ ոչ գիտաց զմեզ, եւ Իսրայէլ ոչ ծանեաւ զմեզ. այլ դու, Տէր, Հայր մեր, փրկեա զմեզ, զի ի սկզբանէ անուն քո է ի վերայ մեր՝՝։ 17 Զմէ՞ մոլորեցուցեր զմեզ, Տէր, ի ճանապարհաց քոց. խստացուցեր զսիրտս մեր չերկնչել ի քէն. դարձ վասն ծառայից քոց. դարձ վասն ազգաց ժառանգութեան քո։ 18 Գուցէ ոչ ժառանգիցեմք զլեառն սրբութեան քո. հակառակորդք մեր նեղեցին զմեզ, եւ՝՝ կոխեցին զսրբութիւն քո։ 19 Եղեաք իբրեւ զառաջինն՝ յորժամ ոչն տիրէիր մեզ, եւ ոչ կոչեցեալ էր անուն քո ի վերայ մեր։ |