ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 51 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Լուարուք ինձ որ զհետ երթայք իրաւանց, եւ խնդրեցէք զՏէր. նայեցարուք ի վէմն հաստատուն՝՝ յորմէ կոփեցարուք, եւ ի գուբ հորոյն յորմէ փորեցարուք։ 2 Նայեցարուք յԱբրահամ հայրն ձեր, եւ ի Սառա որ երկնեացն զձեզ. զի մի էր՝ եւ կոչեցի զնա, եւ օրհնեցի զնա, եւ բազմացուցի զնա։ 3 Եւ արդ մխիթարեցից զքեզ, Սիոն, եւ մխիթարեցից զամենայն զաւերակս նորա. եւ արարից զամենայն աւերակս նորա իբրեւ զդրախտ, եւ զկողմն արեւմտից՝՝ իբրեւ զդրախտ Տեառն. ուրախութիւն եւ ցնծութիւն գտցեն ի նմա, խոստովանութիւն եւ ձայն օրհնութեան։ 4 Լուարուք ինձ՝ լուարուք ինձ, ժողովուրդ, եւ թագաւորք՝՝ ունկնդիր լերուք ինձ. զի օրէնք յինէն ելցեն, եւ դատաստան իմ ի լոյս հեթանոսաց։ 5 Արագ արագ մերձեսցի արդարութիւն իմ, եւ ելցէ իբրեւ զլոյս փրկութիւն իմ. ի բազուկ իմ հեթանոսք յուսասցին՝՝. ինձ կղզիք սպասեալ մնան, եւ ի բազուկ իմ յուսասցին։ 6 Ամբարձէք յերկինս զաչս ձեր, եւ հայեցարուք յերկիր ի խոնարհ. զի երկինք իբրեւ զծուխ հաստատեալ են՝՝, եւ երկիր իբրեւ զձորձս մաշեսցի, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զնոյնս կորիցեն. այլ փրկութիւն իմ յաւիտեան կացցէ, եւ արդարութիւն իմ մի՛ պակասեսցէ։ 7 Լուարուք ինձ որ գիտէք զիրաւունս, ժողովուրդ իմ՝ որոց օրէնք իմ ի սիրտս ձեր, մի՛ երկնչիք ի նախատանաց մարդկան, եւ բամբասանք նոցա զձեզ յամօթ մի՛ արասցեն. 8 զի իբրեւ ձորձք ընդ ժամանակաւ մաշեսցին՝՝, եւ իբրեւ զասր որ ուտիցի ի ցեցոյ. բայց արդարութիւն իմ յաւիտեան կացցէ, եւ փրկութիւն իմ ազգաց յազգս։ 9 Զարթիր, զարթիր, Երուսաղէմ, եւ զգեցիր զզօրութիւն բազկի քո՝՝. զարթիր իբրեւ յաւուրցն ի սկզբանէ, իբրեւ յազգացն յաւիտենից. ո՞չ դու այն ես որ տաշեցեր զլայնութիւնն, վանեցեր՝՝ զվիշապն. 10 ո՞չ դու այն ես որ աւերեցեր զծովն՝ զբազմութիւն ջուրցն անդնդոց, որ արարեր զխորս ծովուն ճանապարհ անցից փրկելոցն եւ ապրելոց։ 11 Զի ի Տեառնէ եղիցի դարձ՝՝, եւ եկեսցեն ի Սիոն ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ յաւիտենից. զի ի վերայ գլխոց նոցա օրհնութիւն՝՝, եւ ուրախութիւն հասցէ նոցա. մերժեցան ցաւք եւ տրտմութիւնք եւ հեծութիւնք։ 12 Ես եմ, ես եմ նոյն որ մխիթարեցի զքեզ. ծանիր զինչ ոք էիր, եւ երկեար՝՝ ի մահկանացու մարդոյ եւ յորդւոյ մարդոյ որ իբրեւ զխոտ ցամաքեցան՝՝։ 13 Եւ մոռացար զԱստուած զԱրարիչ քո, որ արար զերկինս եւ հաստատեաց զերկիր. եւ երկնչէիր միշտ զամենայն աւուրս յերեսաց սրտմտութեան նեղչին քո որպէս խորհեցաւ ջնջել զքեզ. եւ արդ ո՞ւր է սրտմտութիւն նեղչին քո։ 14 Զի ի փրկութեանն քում ոչ կարասցէ կալ. եւ ոչ յամեսցէ, եւ ոչ սպանցէ զքեզ յապականութիւն, եւ ոչ պակասեսցէ հացն քո։ 15 Ես՝՝ եմ Տէր Աստուած քո՝ որ խռովեմ զծով, եւ գոչեցուցանեմ զալիս՝՝ նորա. Տէր Սաբաւովթ անուն է իմ։ 16 Եդից զբանս իմ ի բերանս քո, եւ ընդ հովանեաւ ձեռին իմոյ ծածկեցից զքեզ, որով կանգնեցի զերկինս եւ արկի զհիմունս երկրի, եւ ասացի ցՍիոն. Ժողովուրդ իմ ես դու։ 17 Զարթիր, զարթիր, արի կաց, Երուսաղէմ, որ արբեր ի ձեռանէ Տեառն զբաժակն բարկութեան նորա. զբաժակն կործանման, զբաժակն սրտմտութեան, զոր արբերն եւ թափեցեր՝՝։ 18 Եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զքեզ՝՝ յամենայն որդւոցն քոց զոր ծնար, եւ ոչ ոք էր որ ձեռնտու լինէր քեզ յամենայն որդւոցն քոց զորս բարձրացուցեր։ 19 Երկու ինչ հակառակ կան՝՝ քեզ. եւ ո՞վ է որ տրտմակից լինիցի քեզ. կործանումն եւ բեկումն, սով եւ սուր. եւ ո՞ է որ մխիթարիցէ՝՝ զքեզ։ 20 Որդիքն քո տարակուսեալք՝ որ ննջեն ի կիցս ամենայն ճանապարհաց, իբրեւ զճակնդեղ կիսեփեաց՝՝, լիք են ի բարկութենէ Տեառն. լուծեալք ի Տեառնէ Աստուծոյ՝՝։ 21 Վասն այնորիկ լուր, տառապեալդ՝ որ արբեալդ ես եւ ոչ ի գինւոյ։ 22 Այսպէս ասէ Տէր Աստուած որ դատի զժողովուրդ իւր՝՝. Ահաւադիկ ի բաց արարի ի ձեռանէ քումմէ զբաժակն կործանման, զբաժակն՝՝ սրտմտութեան իմոյ, եւ ոչ եւս յաւելցես ըմպել զնա։ 23 Եւ տաց զնա ի ձեռս վնասակարացն քոց, եւ ի ձեռս՝՝ այնոցիկ որ տառապեցուցինն զքեզ. որք ասէինն ցանձն քո. Խոնարհեաց, թող անցցուք։ Եւ եդին հաւասար երկրի զմէջ քո, արտաքոյ անցաւորաց քոց՝՝։ |