ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 49 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Լուարուք ինձ, կղզիք, եւ ունկն դիք հեթանոսք. յետ բազում ժամանակաց հաստատեսցի այդ, ասէ Տէր։ Յարգանդէ՝՝ կոչեաց զիս, եւ յորովայնէ մօր իմոյ կարդաց զանուն իմ. 2 եդ զբերան իմ իբրեւ զսուսեր սուր. եւ ընդ հովանեաւ ձեռին իւրոյ թաքոյց զիս. եւ եդ զիս իբրեւ զնետ մի ընտիր, եւ ի կապարճս իւր թաքոյց զիս. 3 եւ ասէ ցիս. Ծառայ իմ ես դու, Իսրայէլ, եւ ի քեզ փառաւորեցայց։ 4 Եւ ասեմ. Զուր ուրեմն վաստակէի տարապարտուց, յոչինչ ետու զզօրութիւն իմ. վասն այսորիկ իրաւունք իմ ի Տեառնէ, եւ վաստակ իմ առաջի Աստուծոյ իմոյ։ 5 Եւ արդ այսպէս ասէ Տէր որ ստեղծ զիս յորովայնէ ծառայ իւր, ժողովել զՅակոբ եւ զԻսրայէլ առ ինքն. եւ ժողովեցայց եւ՝՝ փառաւորեցայց առաջի Տեառն, եւ Աստուած իմ է ինձ զօրութիւն։ 6 Եւ ասէ ցիս. Մեծ է քեզ այդ, կոչել զքեզ ծառայ իմ՝՝, հաստատել զազգսն Յակոբայ, եւ զցրուեալսն Իսրայելի դարձուցանել. ահաւասիկ եդի զքեզ յուխտ ազգի եւ՝՝ ի լոյս հեթանոսաց, լինել փրկութիւն մինչեւ ի ծագս երկրի։ 7 Այսպէս ասէ Տէր որ փրկեացն զքեզ Աստուած Իսրայելի. Սրբեցէք զայն որ խոտէն զանձն իւր, զաղարտեալն յազգաց ի ծառայիցն՝՝ իշխանաց. թագաւորք տեսցեն զնա եւ յոտն կացցեն. իշխանք՝ եւ երկիր պագցեն նմա վասն Տեառն. զի հաւատարիմ է Սուրբն Իսրայելի՝ եւ որ ընտրեաց զքեզ։ 8 Այսպէս ասէ Տէր ցԻսրայէլ. Ի ժամանակի ընդունելութեան լուայ քեզ, եւ յաւուր փրկութեան օգնեցի քեզ. եւ ստեղծի զքեզ, եւ ետու զքեզ յուխտ հեթանոսաց՝՝ հաստատել զերկիր, եւ ժառանգեցուցանել զժառանգութիւնս աւերակս. 9 ասել կապելոց թէ՝ Ելէք, եւ որ ի խաւարին իցեն թէ՝ Յայտնեցարուք։ Յամենայն ճանապարհս արածեսցին, եւ յամենայն շաւիղս ճարակք նոցա։ 10 Ոչ քաղցիցեն եւ ոչ ծարաւեսցեն, եւ ոչ խորշակահար լիցին յարեւու. այլ որ ողորմելոցն է մխիթարեսցէ զնոսա, եւ ընդ աղբերակունս ածցէ զնոսա։ 11 Եւ եդից զամենայն լերինս ի ճանապարհ, եւ զամենայն շաւիղս յարօտս նոցին՝՝։ 12 Ահաւասիկ ոմանք եկեսցեն ի հեռաստանէ, ոմանք ի հիւսիսոյ եւ ի ծովէ, եւ ոմանք յերկրէ Պարսից։ 13 Ուրախ լերուք, երկինք, եւ ցնծասցէ երկիր, գոչեսցեն լերինք զցնծութիւն եւ բլուրք զարդարութիւն՝՝. զի ողորմեցաւ Աստուած ժողովրդեան իւրում, եւ զխոնարհս ժողովրդեան իւրոյ մխիթարեաց։ 14 Բայց Սիոն ասաց. Եթող զիս Տէր եւ մոռացաւ զիս Աստուած։ 15 Միթէ մոռանայցէ՞ կին զմանուկ իւր, կամ թէ ո՞չ գթասցի ի ծնունդս որովայնի իւրոյ. եւ եթէ մոռանայցէ զայն կին՝ սակայն ես ոչ մոռացայց զքեզ, ասէ Տէր։ 16 Ահաւասիկ ի վերայ ձեռաց իմոց նկարեցի զպարիսպ քո, եւ առաջի իմ ես դու յամենայն ժամ. 17 եւ արագ շինեսջիր յայնցանէ՝՝ որ քակեցին զքեզ, եւ որ աւերեցինն զքեզ՝ ի քէն ի բաց մերժեսցին։ 18 Ամբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տես զամենեսին, զի ահաւադիկ՝՝ ժողովեցան եւ եկին առ քեզ. Կենդանի եմ ես՝ ասէ Տէր, զի զամենեսին զնոսա իբրեւ զպատմուճան զգեցցիս, եւ արկցես զնոսա զքեւ իբրեւ զզարդ հարսին։ 19 Զի աւերակքն եւ ապականեալքն եւ կործանեալքն քո՝ արդ նեղեսցին ի բնակչացն իւրեանց՝՝, եւ հեռասցին ի քէն որ կլանէինն զքեզ։ 20 Զի ասասցեն յականջս քո որդիքն քո զորս կորուսեր՝՝. Նեղ է մեզ տեղիս, ընդարձակեա մեզ զի բնակեսցուք։ 21 Եւ ասասցես ի սրտի քում. Ո՞ ծնաւ ինձ զսոսա. զի ես անզաւակ եւ այրի էի, պանդուխտ եւ արգելական. եւ զսոսա ինձ ո՞ սնոյց, զի ես միայն մնացեալ էի, եւ սոքա ո՞ւր էին։ 22 Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ամբարձից զձեռս իմ ի վերայ ազգաց, եւ ի կղզիս կանգնեցից զնշան իմ. եւ ածցեն զորդիս քո ի ծոցս իւրեանց, եւ զդստերս քո ի վերայ ուսոց իւրեանց բարձեալ բերիցեն։ 23 Եւ եղիցին թագաւորք դայեակք քո, եւ կանայք նոցա մանկակալք քո. ի վերայ երեսաց երկրի երկիր պագանիցեն քեզ, եւ զհող ոտից քոց լիզեսցեն. եւ ծանիցես թէ ես եմ Տէր. եւ ոչ ամաչեսցեն ոյք սպասեն ինձ։ 24 Միթէ հանիցէ՞ ոք զկողոպտած սկայի, կամ վարիցէ՞ ոք տարապարտուց գերի՝ եւ ապրիցի՞։ 25 Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ ոք վարիցէ զսկայ գերի, առցէ զաւար նորա. եւ քաջ ապրէ՝ որ առնուցու զաւար սկայի։ Այլ ես զդատաստան իմ դատեցայց, եւ զորդիս իմ փրկեցից։ 26 Եւ կերիցեն նեղիչք քո՝՝ զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ՝՝։ |