ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 42 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Յակոբ ծառայ իմ, օգնական եղէց նմա, Իսրայէլ ընտրեալ իմ զոր ընկալաւ անձն իմ. ետու զՈգի իմ ի վերայ նորա, եւ իրաւունս հեթանոսաց հանցէ։ 2 Մի՛ աղաղակեսցէ եւ մի՛ վիճեսցի, եւ մի՛ ոք լուիցէ արտաքոյ զբարբառ նորա։ 3 Զեղէգն ջախջախեալ մի՛ բեկցէ, եւ զպատրոյկն առկայծեալ մի՛ շիջուսցէ, այլ հանցէ ի ճշմարտութիւն զիրաւունս։ 4 Ծագեսցէ, եւ մի՛ խորտակեսցի, մինչեւ դիցէ յերկրի զդատաստան, եւ՝ յանուն նորա հեթանոսք՝՝ յուսասցին։ 5 Այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝ որ արար զերկինս եւ կանգնեաց զնա, որ հաստատեաց զերկիր եւ որ ի նմա, որ ետ շունչ մարդկան որ ի վերայ նորա, ոգի ամենեցուն որ կոխեն զնա։ 6 Ես Տէր Աստուած կոչեցի զքեզ արդարութեամբ, կալայ զաջոյ ձեռանէ քումմէ եւ զօրացուցի զքեզ, եւ ետու զքեզ յուխտ ազգին՝ եւ ի լոյս հեթանոսաց, 7 բանալ զաչս կուրաց, հանել զկապեալս ի բանտէ եւ ի տանէ կապանաց որ նստէին ի խաւարի։ 8 Ես Տէր Աստուած՝՝, այս է անուն իմ, զփառս իմ այլում ոչ տաց, եւ ոչ զքաջութիւնս իմ դրօշելոց։ 9 Որ ինչ ի սկզբանէն էր, այն եկն եհաս, եւ զնորս ես պատմեցից ձեզ. եւ մինչչեւ պատմեալ՝ ցուցաւ ձեզ։ 10 Օրհնեցէք զՏէր յօրհնութիւն նոր, զի իշխանութիւն նորա ի բարձունս փառաւորի, եւ անուն նորա՝՝ ի ծագաց երկրի, ոյք իջանեն ի ծով նաւօք, կղզիք եւ բնակիչք նոցա։ 11 Ուրախ եղիցի անապատն եւ աւանք նորա՝ բանակք եւ բնակիչք Կեդարու՝՝. ուրախ եղիցին բնակիչք Վիմին, ի գլխոց լերանց գոչեսցեն, 12 տացեն զփառս Աստուծոյ, եւ զքաջութիւն նորա կղզիք՝՝ պատմեսցեն։ 13 Տէր Աստուած զօրութեանց եկեսցէ եւ հարցէ զպատերազմ,՝՝ յարուսցէ զնախանձ եւ գոչեսցէ, ի վերայ թշնամեաց իւրոց զօրութեամբ։ 14 Լուռ եղէ ի սկզբանէ, միթէ մի՞շտ լռիցեմ եւ անսայցեմ. ժուժկալեցի իբրեւ զծննդական՝՝. արդ զարհուրեցուցից եւ ցամաքեցուցից միանգամայն։ 15 Զլերինս եւ զբլուրս յատակեցից, եւ զամենայն խոտ նոցա ցամաքեցուցից. եդից զգետս ի կղզիս, եւ զխաղս ցամաքեցուցից։ 16 Առաջնորդեցից կուրաց ընդ ճանապարհ զոր ոչ գիտիցեն, եւ ընդ շաւիղս՝ զոր ոչ ճանաչէին՝ գնացուցից զնոսա. արարից նոցա զխաւարն ի լոյս, եւ զդժուարինն ի դիւրինս. զայս բանս արարից առ նոսա, եւ ոչ թողից զնոսա։ 17 Բայց նոքա դարձան յինէն յետս. Ամաչեցէք զամօթ մեծ ոյք յուսացեալդ էք ի դրօշեալս, եւ ասէք՝՝ ցձուլածոյս, թէ՝ Աստուածք մեր էք դուք։ 18 Խուլք, լուարուք, եւ կոյրք, հայեցարուք տեսանել։ 19 Եւ ո՞վ է կոյրն՝ եթէ ոչ ծառայն իմ, եւ ո՞վ են խուլքն՝ եթէ ոչ որ տիրենն նոցա՝՝։ Ո՞վ է կոյրն՝ եթէ ոչ հեռացեալն, եւ կուրացան ծառայքն Աստուծոյ։ 20 Տեսէք բազում անգամ, եւ ոչ զգուշացարուք. բաց էին աչք ձեր, եւ ոչ լուարուք։ 21 Տէր Աստուած կամէր՝ զի արդարասցի եւ բարձրացուսցէ զօրհնութիւն։ 22 Եւ տեսի զի եղեւ ժողովուրդն՝՝ յափշտակեալ եւ յաւար մատնեալ. յամենայն ի շտեմարանս որոգայթք, եւ յամենայն ապարանս միանգամայն՝ ուր եւ թաքուցին զնոսա, եղեն ի յափշտակութիւն, եւ ոչ ոք էր որ փրկէր զնոսա. յաւար՝ եւ ոչ ոք էր որ ասէր թէ՝ Տուր ի դուրս։ 23 Ո՞վ է ի ձէնջ որ ունկնդիր լինիցի այսմ ամենայնի, եւ ի միտ առնուցու որ ինչ յապայն գալոց իցէ։ 24 Ո՞վ ետ յափշտակութիւն զՅակոբ, եւ զԻսրայէլ աւարառուաց. ո՞չ ապաքէն Աստուած՝ որում մեղանն, եւ ոչ կամեցան գնալ ընդ ճանապարհս նորա, եւ ոչ լսել օրինաց նորա։ 25 Եւ ած ի վերայ նորա զսրտմտութիւն բարկութեան իւրոյ. եւ պատեաց զնոսա պատերազմ, եւ շուրջ զնոքօք հրձիգք. եւ ոչ գիտացին իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէն, եւ ոչ եդին ի մտի՝՝։ |