ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 40 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Մխիթարեցէք, մխիթարեցէք զժողովուրդ իմ, ասէ Աստուած, քահանայքդ՝՝. 2 խօսեցարուք ի սիրտ Երուսաղեմի եւ մխիթարեցէք զդա, զի լի եղեւ տառապանօք. թողեալ լիցին՝՝ դմա մեղք իւր, զի ընկալաւ ի ձեռանէ Տեառն կրկին զհատուցումն մեղաց իւրոց։ 3 Ձայն բարբառոյ յանապատի։ Պատրաստ արարէք զճանապարհս Տեառն, եւ ուղիղ արարէք զշաւիղս Աստուծոյ մերոյ։ 4 Ամենայն ձորք լցցին, եւ ամենայն լերինք եւ բլուրք խոնարհեսցին. եւ եղիցին ամենայն դժուարինք ի դիւրինս, եւ առապարքն ի դաշտս։ 5 Եւ երեւեսցին փառքն Տեառն, եւ տեսցէ ամենայն մարմին զփրկութիւն Աստուծոյ. զի Տէր՝՝ խօսեցաւ։ 6 Ձայն որ ասէ. Գոչեա։ Եւ ասեմ. Զի՞նչ գոչեցից։ Գոգջիր. Ամենայն մարմին խոտ է, եւ ամենայն փառք մարդոյ իբրեւ զծաղիկ խոտոյ։ 7 Ցամաքեցաւ խոտն, եւ թօթափեցաւ ծաղիկ նորա, զի ոգի Տեառն շնչեաց ի նա. արդարեւ խոտ է ժողովուրդս այս։ 8 Ցամաքեցաւ խոտն, եւ թօթափեցաւ ծաղիկն. եւ բան Տեառն մնայ յաւիտեան։ 9 Ել ի վերայ լերինդ բարձու, աւետարանիչդ Սիոնի. բարձրացո զօրութեամբ զբարբառ քո, աւետարանիչդ Երուսաղեմի. բարձրացուցէք, մի՛ երկնչիք՝՝. ասա ցքաղաքսդ Յուդայ. Ահաւասիկ Աստուած ձեր. 10 ահաւասիկ Տէր Տէր գայ զօրութեամբ եւ բազուկն տէրութեամբ իւրով. ահաւասիկ վարձք իւր ընդ իւր, եւ գործք առաջի նորա։ 11 Իբրեւ հովիւ մի հովուեսցէ զխաշինս իւր, եւ բազկաւ իւրով ժողովեսցէ զգառինս, եւ ի ծոց իւր կրեսցէ զնոսա, եւ մխիթար լիցի յղեաց՝՝։ 12 Ո՞ չափեաց ափով իւրով զջուրս, եւ զերկինս թզաւ, եւ զերկիր ամենայն՝ քլաւ. ո՞ կշռեաց զլերինս կշռով, եւ զդաշտս կշռորդօք։ 13 Ո՞ գիտաց զմիտս՝՝ Տեառն, եւ ո՞ եղեւ նմա խորհրդակից՝ եթէ խելամուտ արասցէ զնա. 14 կամ ընդ ո՞ւմ խորհեցաւ, եւ արար զնա խելամուտ, կամ ո՞ եցոյց նմա զդատաստան եւ զճանապարհ իմաստութեան, կամ ո՞ ետ նմա փոխ յառաջագոյն՝ եւ հատուցանիցէ նմա։ 15 Եթէ՝՝ ամենայն հեթանոսք իբրեւ զկաթիլ մի ի դուլէ են, եւ իբրեւ զմէտ մի ի կշռոց համարեցան, եւ իբրեւ շիթք ի բերանոյ համարեսցին՝՝։ 16 Եթէ Լիբանան չէ բաւական յայրումն, եւ ամենայն չորքոտանիք չեն բաւական յողջակէզս. 17 եւ ամենայն հեթանոսք ոչինչ են, եւ յոչինչ՝՝ համարեցան նմա։ 18 Արդ ո՞ւմ նմանեցուցէք զՏէր, եւ որո՞ւմ նմանութեան նմանեցուցէք զնա։ 19 Միթէ պատկե՞ր կոփեաց զնա հիւսն, կամ ոսկերի՞չ ձուլեաց ոսկի եւ պատեաց զնա ոսկւով, ի նմանութիւն պատկերի կերպարանեաց զնա։ 20 Զփայտ անփուտ ընտրեաց հիւսն, եւ իմաստութեամբ հնարս խնդրէ՝ զիա՛րդ կանգնեսցէ զնա զի մի՛ շարժեսցի։՝՝ 21 Ո՞չ լսէք եւ ո՞չ իմանայք, եւ ո՞չ պատմեցաւ ձեզ ի սկզբանէ. ո՞չ գիտացէք թէ ո՛ հաստատեաց զհիմունս երկրի։ 22 Որ ունի զծիր՝՝ երկրի, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զմարախ. որ կանգնեաց զերկինս իբրեւ զկամար, եւ ձգեաց իբրեւ զխորան եւ հաստատեաց զերկիր՝՝ բնակել ի նմա։ 23 Որ տայ զիշխանս յոչինչ իշխանութիւն եւ զերկիր իբրեւ զոչինչ արար։ 24 Զի ոչ սերմանեսցեն եւ ոչ տնկեսցեն, եւ ոչ հաստատեսցի յերկրի արմատ նոցա՝՝, շնչեաց ի նոսա եւ ցամաքեցան. եւ փոթորիկ իբրեւ զխռիւ առցէ զնոսա։ 25 Արդ ո՞ւմ նմանեցուցէք զիս եւ զուգեցայց, ասէ Սուրբն Իսրայելի։ 26 Համբարձէք ի բարձունս զաչս ձեր, եւ տեսէք՝ ո՛ հաստատեաց զայս ամենայն, ո՛ հանէ զզարդ նոցա, եւ զամենեսեան յանուանէ կոչէ բազում փառօք եւ սաստկութեամբ զօրութեան. եւ մի ինչ ոչ ծածկեցաւ ի քէն։ 27 Մի՛ ասիցես. Յակոբ, եւ զի՞նչ՝՝ խօսեցար, Իսրայէլ, թէ՝ Ծածկեցան ճանապարհք իմ յԱստուծոյ, եւ Աստուած իմ եբարձ զիրաւունս իմ, 28 եւ մեկնեցան. նա եւ այժմ ոչ ծանեար, եթէ չէ՞ր լուեալ, Աստուած յաւիտենական, Աստուած՝՝ որ հաստատեաց զծագս երկրի, ոչ քաղցիցէ եւ ոչ վաստակեսցի, եւ չիք քննութիւն իմաստութեան նորա։ 29 Տայ քաղցելոց զօրութիւն եւ անցաւաց զտրտմութիւն։ 30 Քաղցիցեն երիտասարդք, եւ վաստակեսցին մանկունք՝՝, եւ ընտիրք անզօրք եղիցին։ 31 Բայց որ սպասեն Տեառն՝ նորոգեսցին զօրութեամբ, նորափետուր զարդարեսցին իբրեւ զարծուիս, ընթասցին եւ մի՛ վաստակեսցին, գնասցեն եւ մի՛ քաղցիցեն։ |