ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 38 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ ի ժամանակին յայնմիկ հիւանդանալ Եզեկեայ մինչեւ ի մահ. եւ եկն առ նա Եսայի որդի Ամովսայ եւ ասէ ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Հրաման տուր վասն տան քո, զի մեռանիս եւ ոչ կեաս։ 2 Եւ դարձոյց Եզեկիա զերեսս իւր յորմ անդր, յաղօթս եկաց, 3 եւ ասէ. Ո՜ Տէր, յիշեա զիս, Տէր,՝՝ զի գնացի առաջի քո արդարութեամբ եւ ճշմարտութեամբ սրտիւ, եւ զհաճոյս առաջի քո արարի։ Եւ ելաց Եզեկիա լալիւն մեծ։ 4 Եւ եղեւ բան Տեառն առ Եսայի եւ ասէ. 5 Երթ եւ ասա ցԵզեկիա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Դաւթի հօր քո. Լուայ բարբառոյ աղօթից քոց, եւ տեսի զարտասուս քո. ահաւադիկ յաւելում ի ժամանակս քո ամս հինգետասան. 6 եւ ի ձեռաց արքային Ասորեստանեայց ապրեցուցից զքեզ եւ զքաղաքդ զայդ, եւ վերակացու եղէց քաղաքիդ այդմիկ։ 7 Եւ այս քեզ նշան ի Տեառնէ, թէ առնիցէ Աստուած զբանդ զայդ զոր խօսեցաւ. 8 Ահաւադիկ ես դարձուցանեմ զստուեր աստիճանացդ, ընդ որ իջեալ է շողդ, զտասն աստիճանաւ տան քո. եւ դարձուցից զշողդ զտասնեքումբք աստիճանօքդ։ Եւ ել շողն զտասնեքումբք աստիճանօք՝ ընդ որ իջեալ էր ստուերին։՝՝ 9 Աղօթք Եզեկեայ արքայի Հրէաստանի ի ժամանակի յորում հիւանդացաւ, եւ յարեաւ ի հիւանդութենէ իւրմէ։ 10 Ես ասացի. Ի վերանալ աւուրց իմոց գնացից ի դրունս դժոխոց, թողից զմնացորդս ամաց իմոց։ 11 Ասացի թէ՝ Ոչ եւս տեսից զփրկութիւն Աստուծոյ ի վերայ երկրի, եւ ոչ եւս տեսից զմարդն բնակչօք իւրովք։ 12 Պակասեցայ ես յազգատոհմէ իմմէ. թողի զմնացորդս կենաց իմոց. ելին եւ գնացին յինէն՝ որպէս որ քակէ զտաղաւար կանգնեալ. եղեւ ոգի իմ առ յինէն իբրեւ ոստայն սատարաց մերձ ի հատանել։ 13 Յաւուր յայնմիկ մատնեցայ մինչեւ յառաւօտ. իբրեւ զառեւծ այնպէս խորտակեաց զամենայն ոսկերս իմ, զի ի տուընջենէ մինչեւ ի գիշեր մատնեցայ։ 14 Իբրեւ զծիծառն՝ այնպէս ճչեցի, եւ իբրեւ զաղաւնի՝ այնպէս մնչեցի. զի նուաղեցան աչք իմ ի հայելոյ ի բարձունս երկնից առ Տէր որ փրկեացն զիս, եւ փարատեցոյց զցաւս անձին իմոյ. 15 եւ ինքն կարգեաց զամենայն ամս իմ ի դառնութիւն անձին իմոյ։ 16 Տէր, վասն այսորիկ պատմեցաւ քեզ, եւ զարթուցեր զհոգի իմ, մխիթարեցայ՝ եւ կեցի։ 17 Ահաւասիկ ի խաղաղութիւն դարձաւ դառնութիւն իմ. փրկեցեր զանձն իմ զի մի՛ կորեայց, եւ ընկեցեր յետոյ իմ զամենայն զմեղս իմ։ 18 Զի ոչ թէ որ ի դժոխս են՝ խոստովան առնիցին առ քեզ, եւ ոչ մեռեալք օրհնեսցեն զքեզ, եւ ոչ յուսասցին յողորմութիւնս քո՝ ոյք իջանեն ի գուբ։ 19 Այլ կենդանիք օրհնեսցեն զքեզ՝ որպէս եւ եսս. այսուհետեւ մանկունս ծնայց՝ որ պատմեսցեն զարդարութիւն քո, Տէր փրկութեան իմոյ։ 20 Եւ ոչ դադարեցից օրհնել զքեզ սաղմոսարանաւ զամենայն աւուրս կենաց իմոց յանդիման տաճարիդ Աստուծոյ։ 21 Եւ ասէ Եսայի ցԵզեկիա. Առ դու պաղատիտս թզոյ, մանրեա եւ դիր ի վերայ վիրիդ՝ եւ ողջասցիս։ 22 Եւ ասէ. Այդ եղիցի նշան եթէ ելանիցեմ ի տունն Աստուծոյ։՝՝ |