ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 36 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ ի չորեքտասաներորդի ամի թագաւորութեանն Եզեկեայ, ել Սենեքերիմ արքայ Ասորեստանեայց ի վերայ ամուր քաղաքաց Հրէաստանի, եւ առ զնոսա։ 2 Եւ առաքեաց արքայն Ասորեստանեայց զՌափսակ ի Ղաքիսայ յԵրուսաղէմ առ արքայն Եզեկիա զօրօք բազմօք. եւ եկն եկաց ի վերայ ջրմղի վերնոյ աւազանին ի ճանապարհի ագարակին թափչաց։ 3 Եւ ելին առ նա Եղիակիմ Քեղկեայ որ հազարապետն էր, եւ Սովմնաս՝ հրովարտակաց դպիր, եւ Յովաք Ասափայ՝ յիշատակաց դպիր։ 4 Եւ ասէ ցնոսա Ռափսակ. Երթայք ասացէք ցԵզեկիա. Այսպէս ասէ մեծ, արքայն Ասորեստանեայց. Յո՞ յուսացեալ իցես. 5 միթէ խորհրդով կամ բանիւք շրթանց պատերազմ վճարիցի՞.՝՝ իսկ արդ յո՞ յուսացեալ իցես զի ոչ հնազանդիս ինձ։ 6 Ահաւասիկ յուսացեալ ես ի ցուպն եղեգնեայ ի ջախջախ՝ յԵգիպտացին, յոր թէ յենուցու ոք՝ խորտակի եւ ընդ ձեռս ելանէ. այնպէս է փարաւոն արքայն Եգիպտացւոց, եւ ամենեքեան՝՝ որ յուսացեալ են ի նա։ 7 Իսկ եթէ ասիցէք, եթէ՝ Ի Տէր Աստուած մեր յուսացեալ եմք, ո՞չ ապաքէն նա է՝ վասն որոյ՝՝ քակեաց Եզեկիա զբարձունս եւ զսեղանս նոցա, եւ պատուէր ետ Հրէաստանի եւ Երուսաղեմի, առաջի նորա սեղանոյն՝՝ միայն երկիր պագանել։ 8 Այլ արդ եկայք խառնեցարուք՝՝ ընդ տեառն իմում արքային Ասորեստանեայց, եւ տաց ձեզ երկուս հազարս երիվարաց, եթէ կարիցէք տալ հեծեալս ի վերայ նոցա։ 9 Եւ զիա՞րդ կարիցէք ի դիմի հարկանել միում ումեք յաշխարհակալաց ծառայից տեառն իմոյ, որք յուսացեալդ էք յԵգիպտոս ի հեծեալս եւ յերիվարս նոցա՝՝։ 10 Իսկ արդ մեք առանց Տեա՞ռն եկեալ իցեմք յերկիրս յայս տալ ընդ սմա պատերազմ. Տէր ասաց ցիս. Ել յերկիրն յայն, եւ ապականեա զնա։ 11 Եւ ասեն ցնա Եղիակիմ եւ Սովմնաս եւ Յովաք. Խօսեաց ընդ ծառայս քո Ասորերէն, զի լսեմք, եւ մի՛ խօսիր ընդ մեզ Հրեարէն եւ ընդէ՞ր խօսիցիս՝՝ յականջս մարդկանս որ անկեալ կան զպարսպաւս։ 12 Ասէ ցնոսա Ռափսակ. Միթէ առ տէ՞րն ձեր կամ առ ձե՞զ առաքեաց զիս տէր իմ խօսել զբանս զայսոսիկ. ո՞չ ապաքէն առ մարդիկդ որ նստին ի վերայ պարսպիդ, զի մի՛ ուտիցեն զաղբ եւ ըմպիցեն՝՝ զմէզս իւրեանց ձեւք հանդերձ։ 13 Յոտն եկաց Ռափսակ եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ Հրեարէն՝ եւ ասէ. Լուարուք զպատգամս թագաւորին մեծի արքային Ասորեստանեայց. 14 Այսպէս ասէ արքայ. Մի՛ պատրեսցէ զձեզ Եզեկիա բանիւք՝ որովք՝՝ ոչ կարէ փրկել զձեզ։ 15 Եւ մի՛ խաբեսցէ զձեզ Եզեկիա՝ թէ Աստուած փրկեսցէ զձեզ՝՝, եւ ոչ մատնիցի քաղաքս ի ձեռս թագաւորին Ասորեստանեայց։ 16 Մի՛ անսայք Եզեկեայ. այսպէս ասէ արքայն Ասորեստանեայց. Եթէ կամիցիք դիւրել անձանց, եկայք՝՝ ելէք առ իս. եւ կերիջիք իւրաքանչիւր զայգի իւր եւ զթզենի, եւ արբջիք ջուր ի ջրհորոց ձերոց, 17 մինչեւ եկից եւ տարայց զձեզ յերկիրն որ իբրեւ զերկիրս ձեր է, երկիր ցորենոյ եւ գինւոյ, հացաւէտ եւ այգաւէտ։ 18 Մի՛ խաբեսցէ զձեզ Եզեկիա՝ եւ ասասցէ թէ Աստուած փրկէ զձեզ՝՝. միթէ փրկեցի՞ն աստուածք ազգացն զիւրաքանչիւր երկիր ի ձեռաց արքային Ասորեստանեայց։ 19 Ո՞ւր է աստուած Եմաթայն եւ Արփաթայ, եւ ո՞ւր է աստուած քաղաքին Սեփարուիմ՝՝. միթէ կարացի՞ն փրկել զՍամարիա ի ձեռաց իմոց։ 20 Ո՞ ոք յաստուածոց ամենայն ազգացն այնոցիկ կարաց փրկել զերկիր իւր ի ձեռաց իմոց, զի եւ ձեր Աստուածդ՝՝ փրկեսցէ զԵրուսաղէմ ի ձեռաց իմոց։ 21 Լուռ եղեն եւ ոչինչ ետուն պատասխանի, վասն հրամանի թագաւորին չտալ պատասխանի։ 22 Եւ եմուտ Եղիակիմ Քեղկեայ որ հազարապետն էր, եւ Սովմնաս հրովարտակաց դպիր, եւ Յովաք Ասափայ յիշատակաց դպիր առ Եզեկիա՝ զօձիս պատառեալ, եւ պատմեցին նմա զբանս Ռափսակայ։ |