ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 33 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Վա՜յ այնոցիկ որ թշուառացուցանենն զձեզ, բայց զձեզ ոչ ոք կարէ թշուառացուցանել. եւ որ արհամարհէն՝ ոչ զձեզ արհամարհէ. զի մատնեսցին ի պարտութիւն որ զձեզն արհամարհեն. եւ իբրեւ զցեց ի վերայ ձորձոց՝ այնպէս մատնեսցին ի պարտութիւն։՝՝ 2 Տէր, ողորմեաց մեզ՝ զի ի քեզ յուսացաք. եղեւ զաւակ անհաւատիցն ի կորուստ. այլ մեր փրկութիւն ի քէն է ի ժամանակի նեղութեան։ 3 Վասն բարբառոյ ահի քո յիմարեցան ժողովուրդք, եւ յերկիւղէ՝՝ քումմէ ցրուեցան հեթանոսք։ 4 Եւ արդ ժողովեսցի կապուտն ձեր մեծի եւ փոքու, որպէս ոք զի ժողովեսցէ զմարախ իբրեւ ի գբոյ, այնպէս այպն առնիցեն զձեզ։ 5 Սուրբ է Տէր Աստուած մեր որ բնակեալն է ի բարձունս. լցաւ Սիոն իրաւամբք եւ արդարութեամբ։ 6 Օրինօք մատնեսցին, եւ գանձուք եղիցի փրկութիւնն մեր. եհաս իմաստութիւն եւ հանճար եւ աստուածպաշտութիւն Տեառն. այս են գանձք արդարութեան։ 7 Ահաւադիկ յահէդ ձերմէ երկիցեն, յորոց երկնչէիքն՝ երկիցեն ի ձէնջ. հրեշտակս արձակեսցեն որ լայցեն դառնապէս՝ եւ խնդրեսցեն զխաղաղութիւն. 8 զի հատան ճանապարհք նոցա. հանդարտեաց ահն հեթանոսաց, եւ բարձաւ ուխտն որ ընդ նոսա, եւ մի՛ եւս համարիցիք զնոսա ի մարդիկ։ 9 Սուգ առ եւ տկարացաւ՝՝ երկիր. յամօթ եղեւ Լիբանան, ի դաշտ մարգագետին համարեցաւ Սարոն. յայտնի եղեւ Գալիլեա՝՝ եւ Կարմեղոս։ 10 Արդ յարեայց, ասէ Տէր. արդ փառաւորեցայց, արդ բարձրացայց. 11 արդ տեսջիք. արդ յամօթ լիջիք. ընդունայն լիցի զօրութիւն ոգւոց ձերոց, եւ հուր կերիցէ զձեզ։ 12 Եւ եղիցին հեթանոսք խարշեալք իբրեւ զփուշ յագարակի՝ այրեցեալ եւ ընկեցեալ։՝՝ 13 Լուիցեն հեռաւորք զոր արարի, ծանիցեն մերձաւորք զզօրութիւն իմ։ 14 Մերժեցան ի Սիոնէ՝՝ անօրէնք, դողումն կալցի զամպարիշտս։ Իսկ արդ ո՞ պատմեսցէ ձեզ եթէ հուր բորբոքեալ կայ, կամ ո՞ պատմեսցէ ձեզ զտեղւոյն՝՝ յաւիտենից։ 15 Որ գնայ արդարութեամբ, խօսի զուղիղ ճանապարհէ, ատեայ զանօրէնութիւն եւ զանիրաւութիւն, թօթափէ զձեռս իւր ի կաշառոց, ծանրացուցանէ զականջս առ ի չլսելոյ զդատաստան արեան, խնու զաչս իւր զի մի՛ տեսցէ զանիրաւութիւն։ 16 Նա բնակեսցէ ի բարձր այրի վիմի հաստատնոյ. հաց տացի նմա՝ եւ ջուր նորա հաւատարիմ։ 17 Զթագաւորն փառաց տեսջիք. եւ աչք ձեր տեսցեն զերկիրն ի հեռուստ, 18 եւ անձինք ձեր խոկասցեն յերկեւղ Տեառն։ Ո՞ւր են դպիրքն, ո՞ւր են խրատտուքն, ո՞ւր է որ ունի զհամար պահակերաց զմեծի եւ զփոքու՝ ժողովրդեանն, 19 ընդ որում ոչ ինչ խորհեցաւ. զի չէր տեղեակ ծանրաձայնին վասն չլսելոյ. ժողովուրդ յոռացեալ, եւ ոչ գոյ լսողին ի միտ առնուլ։ 20 Ահաւասիկ Սիոն քաղաք փրկութեան մերոյ. աչք ձեր տեսցեն զԵրուսաղէմ քաղաք մեծացեալ, խորանք որ ոչ շարժեսցին՝՝. եւ մի՛ շարժեսցին ցիցք խորանի նորա յաւիտեանս ժամանակաց, եւ մի՛ խզեսցին ապաւանդակք նորա։ 21 Զի անուն Տեառն մեծ է ի ձեզ. ձեզ լիցի տեղին յորում գետքն եւ ջրադարձք լայնք եւ ընդարձակք. ոչ երթիցես ընդ այն ճանապարհ, եւ մի՛ գնասցեն նաւք քո վարեալք. զի Աստուած իմ մեծ է, եւ ոչ արասցէ զանց զինեւ։ 22 Տէր հայր մեր՝՝, Տէր դատաւոր մեր, Տէր իշխան մեր, Տէր թագաւոր մեր, Տէր փրկիչ մեր՝ եւ՝՝ նա փրկեսցէ զմեզ։ 23 Խզեցան պարանք քո՝ զի ոչ հանդարտեցին, նոյնպէս եւ կայմն խոնարհեցաւ՝ եւ ոչ պարզեսցէ զառագաստն, եւ ոչ արձակեսցէ զնշանն մինչեւ մատնեսցի ի կորուստ։ 24 Այսուհետեւ բազում կաղք աւար առնուցուն, եւ մի՛ ասասցեն թէ՝ Վաստակեցաք. ժողովուրդն որ բնակեալ իցէ ի նոսա, զի թողան մեղք նոցա։՝՝ |