ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 29 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Վա՜յ քեզ, Արիէլ քաղաք, Արիէլ՝ զոր Դաւիթն պաշարեաց, զի տօնքն ամբոխեսցին. ժողովեցէք արմտիս եւ կերայք ամ յամէ, եւ կերիջիք Մովաբու հանդերձ։ 2 Զի նեղեցից զԱրիէլ, եւ եղիցի զօրութիւն եւ մեծութիւն նորա ինձ. 3 եւ պաշարեցից զքեզ՝ որպէս եւ Դաւիթն՝՝, եւ ածից զքեւ պատնէշ, եւ կանգնեցից շուրջ զքեւ աշտարակս։ 4 Եւ խոնարհեսցին յերկիր բանք քո, եւ պատգամք քո ընդ գետին մտցեն. եւ եղիցի իբրեւ գետնաձայնաց բարբառ քո, եւ ի յատակս բարբառն քո տկարասցի։ 5 Եւ եղիցի իբրեւ զփոշի անուոյ մեծութիւն ամպարշտաց՝՝, եւ իբրեւ զունգ մաղեալ բազմութիւն զրկողացն քոց եւ եղիցի որչափ յական թօթափել։ 6 Ի Սաբաւովթ Տեառնէ այցելութիւն՝ շարժմամբ եւ որոտմամբ եւ մեծաձայն բարբառով, մրրիկ փոթորկեալ եւ բոց հրոյ որ ուտիցէ։ 7 Եւ եղիցի, որպէս ոք զի տեսանիցէ երազ ի տեսլեան գիշերոյ, մեծութիւն ամենայն հեթանոսաց յարձակելոց ի վերայ Երուսաղեմի եւ ամենայն ժողովելոցն ի վերայ նորա, եւ որ նեղեցինն զնա։ 8 Եւ եղիցին՝ որպէս որք յերազի քաղցեալ իցեն եւ ուտիցեն, եւ իբրեւ յառնիցեն՝ զուր է տեսիլն. եւ զոր օրինակ ծարաւի ոք իցէ յերազի եւ ըմպիցէ, եւ յառնիցէ՝ եւ դարձեալ ծարաւիցի, ի զուր յուսացաւ անձն նորա. այնպէս եղիցի մեծութիւն ամենայն հեթանոսաց, որ զօրաժողով եղեն ի վերայ Երուսաղեմի եւ՝՝ ի վերայ լերին Սիոնի։ 9 Զարմացարուք, յիմարեցարուք, թմբրեցարուք, եւ առաւել թմբրեցարուք, որ արբեալքդ էք եւ ոչ ի գինւոյ, եւ ոչ ի ցքւոյ։ 10 Զի արբոյց ձեզ Տէր ոգի յիմարութեան. եւ խցցէ զաչս ձեր եւ զմարգարէից ձերոց եւ զիշխանաց ձերոց եւ զծածկատեսացն ձերոց։ 11 Եւ եղիցին ձեզ պատգամքս այս ամենայն իբրեւ զբանս թղթոյ կնքելոյ, զոր իբրեւ տայցեն ցայր մի գրագէտ եւ ասիցեն ցնա. Ընթերցիր զայդ։ Եւ ասիցէ. Ոչ կարեմ ընթեռնուլ զի կնքեալ է։ 12 Եւ տացի նոյն գիր ի ձեռս առն՝ որ ոչ գիտիցէ գիրս, եւ ասասցեն ցնա. Ընթերցիր զայդ։ Եւ ասիցէ. Ոչ գիտեմ դպրութիւն։ 13 Եւ ասէ Տէր. Մերձ է առ իս ժողովուրդս այս բերանով իւրով, եւ շրթամբք իւրեանց պատուեն զիս. եւ սրտիւք իւրեանց հեռացեալ մեկուսի են յինէն. զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն զպատուէրս մարդկան եւ զվարդապետութիւնս՝՝։ 14 Վասն այնորիկ ահաւադիկ ես յաւելից փոփոխել զժողովուրդդ զայդ. եւ փոփոխեցից զդոսա. եւ կորուսից զիմաստութիւն իմաստնոց, եւ զխորհուրդս խորհրդականաց արհամարհեցից. վա՜յ այնոցիկ՝ որ խորհին խորհուրդս խորինս՝ եւ ոչ Տերամբ։՝՝ 15 Վա՜յ այնոցիկ որ խորհին խորհուրդս ծածուկս, եւ եղիցին ընդ խաւար գործք նոցա, եւ ասիցեն թէ՝ Ո՞ տեսանիցէ զմեզ, եւ ո՞ գիտասցէ զինչ գործեմք։ 16 Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զկաւ բրտի համարեալ իցէք.՝՝ միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն իւր, թէ՝ Ոչ դու զիս ստեղծեր. կամ արարածն ցարարիչն թէ՝ Ոչ իմաստութեամբ արարեր զիս՝՝։ 17 Ոչ եւս յետ սակաւ ժամանակի, եւ եղիցի Լիբանան իբրեւ զլեառն Քերմէլ, եւ Քերմէլ՝՝ յանտառ համարեսցի։ 18 Եւ լուիցեն յաւուր յայնմիկ խուլք զբանս գրոյն այնորիկ. եւ որք ի խաւարին եւ ի միգին իցեն՝ տեսցեն աչք կուրացելոցն։ 19 Եւ ցնծասցեն աղքատք յաղագս Տեառն ուրախութեամբ, եւ անյոյսքն ի մարդկանէ լցցին ուրախութեամբ։ 20 Պակասեաց՝՝ անօրէնն, եւ կորեաւ ամբարտաւանն. եւ սատակեցան անօրէնք ի չարիս, 21 եւ ոյք առնեն մեղանչել մարդկան բանիւք. ամենայն յանդիմանչացն ի դրունս դնէին զգայթագղութիւն, եւ խոտորէին անիրաւութեամբ զիրաւունս։ 22 Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ տանն Յակոբայ զոր ընտրեացն յԱբրահամէ. Ոչ այժմ ինչ ամաչեսցէ Յակոբ, եւ ոչ այժմ զերեսս այլագունեսցէ Իսրայէլ՝՝. 23 այլ յորժամ տեսցեն որդիք նորա զգործս իմ, վասն իմ սուրբ արասցեն զանուն իմ, եւ սուրբ արասցեն զՍուրբն Յակոբայ, եւ երկիցեն յԱստուծոյն Իսրայելի։ 24 Եւ ծանիցեն մոլորեալք հոգւով զիմաստութիւն, եւ տրտնջօղք ուսցին զհնազանդութիւն, եւ լեզուք թոթովախօսք ուսցին խօսել զխաղաղութիւն։՝՝ |