ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Յամին յորում եկն Տանաթան յԱզովտոս՝ ի ժամանակին իբրեւ արձակեցաւ յԱռանայ արքայէ Ասորեստանեայց. եւ ետ պատերազմ ընդ Ազովտայ եւ առ զնա. 2 յայնժամ խօսեցաւ Տէր ընդ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ եւ ասէ. Երթ եւ ի բաց հան զքուրձդ ի միջոյ քումմէ, եւ լոյծ զհողաթափսդ յոտից քոց. եւ արար այնպէս, եւ գնայր մերկ եւ բոկ։ 3 Եւ ասէ Տէր. Զոր օրինակ գնայ ծառայ իմ Եսայի մերկ եւ բոկ, այդպէս զերիս ամս եղիցին նշանք եւ արուեստք՝՝ Եգիպտացւոցդ եւ Եթովպացւոց։ 4 Եւ ի միտ առցեն՝ թէ այդպէս տարցի արքայն Ասորեստանեայց ի գերութիւն զԵգիպտացիսն եւ զԵթովպացիսն՝՝, զերիտասարդս եւ զծերս՝ մերկս եւ բոկս խայտառակեալ զամօթ Եգիպտացւոցն։ 5 Եւ ամաչեսցեն ի պարտութիւն մատնեալ Եգիպտացիքն ի վերայ Եթովպացւոցն, յորս յուսացեալ էին Եգիպտացիքն որք էին՝՝ նոցա փառք։ 6 Եւ ասասցեն բնակիչք կղզւոյդ այդորիկ յաւուր յայնմիկ. Ահաւասիկ մեք յուսացեալ էաք ապաստան լինել ի սոսա յօգնականութիւն, եւ սոքա ոչ կարացին ապրեցուցանել եւ ոչ զանձինս իւրեանց՝՝ յարքայէն Ասորեստանեայց. եւ մեք զիա՞րդ ապրեսցուք։ |