ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 13 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Տեսիլ Բաբելացւոց, զոր ետես Եսայի որդի Ամովսայ։ 2 Ի վերայ լերինն դաշտականի առէք նշան, բարձրացուցէք զբարբառ ձեր ի վերայ նոցա. մի՛ երկնչիք, կոչեցէք ձեռամբ. բացէք, իշխանք, եւ ես տաց հրաման։ 3 Նուիրեալք են եւ ես ածից զնոսա. դիմեալ գան սկայք յագեցուցանել զսրտմտութիւն իմ. խնդան՝ գան միանգամայն, եւ թշնամանեն։՝՝ 4 Ձայն ազգաց բազմաց ի վերայ լերանց՝ ի նմանութիւն ազգաց բազմաց, ձայն թագաւորաց եւ ազանց միահամուռ ժողովելոց. Տէր զօրութեանց հրաման ետ ազգաց սպառազինաց, 5 գալ յերկրէ հեռաստանէ ի ծագաց հիմանց երկնից. հասեալ է Տէր իւրովք սպառազինօք սատակել զամենայն տիեզերս։ 6 Ողբացէք, զի մերձ է օր Տեառն, եւ բեկումն յԱստուծոյ հասեալ է։ 7 Վասն այսորիկ ամենայն ձեռք լքցին, եւ ամենայն անձն մարդոյ դողասցէ։ 8 Խռովեսցին հրեշտակք, եւ՝՝ երկունք կալցին զնոսա իբրեւ զկանայս ծննդականս. փռնկայցեն այր ընդ ընկերի՝ եւ զայրասցին, եւ զդէմս իւրեանց ի բոցագոյն դարձուսցեն՝՝։ 9 Զի ահաւասիկ օր Տեառն հասեալ է անհնարին լի բարկութեամբ՝ ոխակալութեամբ եւ սրտմտութեամբ, առնել զտիեզերս անապատ, եւ զմեղաւորս սատակել ի նմանէ։ 10 Զի աստեղք երկնից՝ Հայկիւն հանդերձ եւ ամենայն զարդուն երկնից՝՝ լոյս մի՛ տացեն, եւ խաւարեսցի արեգակն ի ծագել իւրում, եւ լուսին մի՛ տացէ զլոյս իւր։ 11 Եւ հրաման տաց ընդ ամենայն տիեզերս զչարիս, եւ ամպարշտաց զմեղս իւրեանց՝՝. եւ կորուսից զհպարտութիւն զանօրինաց, եւ զբարձրութիւն ամբարտաւանից խոնարհեցուցից։ 12 Եւ եղիցին մնացեալքն պատուականք առաւել քան զոսկի անհուր, եւ մարդն պատուական եղիցի քան զականս պատուականս Սովփերայ։ 13 Զի երկինք զայրասցին՝՝ եւ երկիր սասանեսցի ի հիմանց իւրոց՝ վասն սրտմտութեան բարկութեան Տեառն զօրութեանց, յաւուր յորում հասեալ իցէ սրտմտութիւն նորա։ 14 Եւ եղիցին մնացեալքն իբրեւ զայծեամն փախուցեալ, եւ իբրեւ զոչխար մոլորեալ. եւ ոչ ոք իցէ որ ժողովիցէ. զի մարդն անդրէն ի ժողովուրդ իւր դարձցի, եւ այր իւրաքանչիւր յերկիր իւր հալածեսցի։ 15 Զի որ ըմբռնեսցի՝ ի պարտութիւն մատնեսցի, եւ ժողովեալքն՝՝ ի սուր անկցին։ 16 Եւ զորդիս նոցա առաջի նոցա սատակեսցեն, եւ զտունս նոցա աւար հարկանիցեն, եւ զկանայս նոցա խայտառակեսցեն։ 17 Ահաւասիկ յարուցանեմ ի վերայ ձեր զՄարս՝ որ ոչ ինչ համարին զարծաթ եւ զոսկի։ 18 Զաղեղունս երիտասարդաց խորտակեսցեն, եւ որդւոցն ձերոց՝՝ մի՛ ողորմեսցին, եւ ի մանկունս ձեր ոչ խնայեսցէ ակն նոցա։ 19 Եւ եղիցի Բաբելոն, որ փառաւորն կոչի ի թագաւորէն՝՝ Քաղդէացւոց, որպէս կործանեաց Աստուած զՍոդոմ եւ զԳոմոր։ 20 Եւ ոչ բնակեսցէ յաւիտեանս ժամանակաց, եւ մի՛ մտցեն ի նա յազգս բազումս՝՝, եւ մի՛ եւս անցցեն ընդ նա Արաբացիք, եւ հովիւք մի՛ հանգիցեն ի նմա։ 21 Այլ անդ հանգիցեն գազանք վայրենիք, եւ լցցին տունք նոցա աղաղակաւ. եւ անդ հանգիցեն համբարուք, եւ անդ դեւք կաքաւեսցեն. 22 եւ յուշկապարիկք բնակեսցեն ի նմա, եւ ոզնիք ձագս հանցեն յապարանս նորա։ Վաղվաղակի հասեալ եւ գայ, եւ ոչ անագանեսցի.՝՝ եւ աւուրք նորա մի՛ յերկարեսցին։ |