ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՈՎՍԵԱՅ 6 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ասասցեն. Դարձցուք եւ երթիցուք առ Տէր Աստուած մեր՝՝, զի նա եհար զմեզ, եւ նոյն բժշկեսցէ. վիրաւորեաց, եւ պատեսցէ զմեզ. 2 եւ ողջացուսցէ զմեզ յետ երկուց աւուրց, եւ յաւուրն երրորդի յարիցուք եւ կեցցուք առաջի նորա. 3 եւ ծանիցուք եւ զհետ երթիցուք ճանաչել զՏէր իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա՝՝, եւ եկեսցէ մեզ իբրեւ զանձրեւ կանուխ եւ զանագան յերկրի՝՝։ 4 Զի՞նչ արարից ընդ քեզ, Եփրեմ, եւ կամ զի՞նչ անցուցից՝՝ ընդ քեզ, Յուդայ. զի ողորմութիւն ձեր իբրեւ զամպ վաղորդայնի, եւ իբրեւ զցօղ առաւօտու որ անցանէ։ 5 Վասն այնորիկ հնձեցի զմարգարէս ձեր՝՝, եւ կոտորեցի զնոսա բանիւ բերանոյ իմոյ. եւ իրաւունք քո իբրեւ զլոյս ծագեսցեն։ 6 Զի զողորմութիւն կամիմ, եւ ոչ զպատարագ, եւ զգիտութիւն Աստուծոյ՝ քան զողջակէզս։ 7 Եւ նոքա եղեն իբրեւ զմարդ ոք՝՝ որ անցանէ զուխտիւ. արդ արհամարհեաց զիս Գաղաադ 8 քաղաք որ առնէ սնոտիս, եւ խռովէ զջուրս։ 9 Եւ զօրութիւն քո իբրեւ զառն աւազակի. թաքուցին քահանայք զճանապարհ. սպանին զՍիկիմ՝՝, զի զանօրէնութիւն գործեցին։ 10 Ի տանն Իսրայելի տեսի զարհաւիրս. արդ պոռնկեցաւ Եփրեմ, եւ պղծեցաւ Իսրայէլ. 11 եւ Յուդա սկիզբն արար կթոց՝՝, ի դարձուցանել ինձ զգերութիւն ժողովրդեան իմոյ։ |