ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Քանզի այս Մելքիսեդեկ թագաւոր էր Սաղիմայ, քահանայ Աստուծոյ բարձրելոյ, որ ել ընդ առաջ Աբրահամու, յորժամ դարձեալ գայր ի կոտորածէ թագաւորացն, եւ օրհնեաց զնա. 2 որում եւ տասանորդս յամենայնէ ետ Աբրահամ. նախ թարգմանի թագաւոր արդարութեան, ապա թագաւոր Սաղիմայ՝ որ է թագաւոր խաղաղութեան. 3 անհայր, անմայր, չհամարեալ յազգս, որոյ ոչ սկիզբն աւուրց եւ ոչ կատարած կենաց. նմանեալ Որդւոյն Աստուծոյ՝ կայ մնայ քահանայ մշտնջենաւոր։ 4 Արդ տեսէք որպիսի ոք էր սա, որում եւ Աբրահամ տասանորդս ետ յաւարէ անտի, նահապետն։ 5 Եւ որք յորդւոցն Ղեւեայ զքահանայութիւնն առնուն՝ պատուէր ունին տասանորդել զժողովուրդն ըստ օրինացն, այսինքն է զեղբարս իւրեանց. թէպէտ եւ ելեալ իցեն յերանացն Աբրահամու. 6 իսկ չհամարեալն յազգս ի նոցանէ՝ տասանորդեաց զԱբրահամ, եւ զնա որոյ զաւետիսն ընկալեալ էր՝ օրհնեաց։ 7 Զի առանց ամենայն հակառակութեան՝ նուազն ի լաւէ անտի օրհնեսցի։ 8 Եւ աստ մարդք մահկանացուք տասանորդս առնուն. բայց անդ՝ վկայեցաւ թէ կենդանի է։ 9 Եւ որպէս բանից կարգ է ասել, թէ Աբրահամաւ եւ Ղեւի իսկ որ զտասանորդսն առնոյր՝ տասանորդեցաւ. 10 զի դեռ եւս յերանս հօր իւրոյ էր, յորժամ ընդ առաջ եղեւ նմա Մելքիսեդեկ։ 11 Իսկ արդ՝ եթէ կատարումնն ի ձեռն Ղեւտացւոց քահանայութեանն էր, (քանզի ժողովուրդն յայն օրէնսդրեցաւ,) զի՞նչ պիտոյ էր ըստ կարգին Մելքիսեդեկի այլում քահանայի յառնել, եւ ոչ ասել թէ ըստ կարգին Ահարոնի։ 12 Այլ ի փոփոխել քահանայութեանն հարկ էր եւ օրինացն փոփոխումն լինել։ 13 Զի զորմէ այսպէսն ասի՝ յայլմէ ազգէ կալաւ հաղորդութիւն, յորմէ ոչ ոք երբեք եղեւ հաղորդ սեղանոյն։ 14 Արդ յայտ իսկ է թէ յազգէ Յուդայ ծագեաց Տէր մեր, յորմէ ազգէ վասն քահանայից Մովսէս ինչ ոչ ճառեաց։ 15 Եւ եւս առաւել յայտ է թէ ըստ նմանութեան Մելքիսեդեկի յառնելոց է այլ քահանայ, 16 որ ոչ ըստ մարմնաւոր պատուիրանին եղեւ, այլ ըստ զօրութեան կենացն անվախճանից։ 17 Քանզի վկայեցաւ թէ. Դու ես քահանայ յաւիտեան ըստ կարգին Մելքիսեդեկի։ 18 Արհամարհութիւն լինէր առաջին պատուիրանին վասն նորին տկարութեանն եւ անշահութեան. 19 քանզի ոչինչ կատարումն գործեցին օրէնքն, եւ մուտ ազնուական յուսոյն որով մերձենամք առ Աստուած։ 20 Եւ այնչափ զի ոչ առանց երդման. (զի են ոմանք որ առանց երդման են կացեալ քահանայք. 21 բայց սա երդմամբ ի ձեռն այնորիկ որ ասացն ի նա. Երդուաւ Տէր եւ ոչ եւս զղջասցի. Դու ես քահանայ յաւիտեան.) 22 եւ այնչափ լաւագոյն ուխտի եղեւ երաշխաւոր Յիսուս։ 23 Եւ բազում են կացեալ քահանայք վասն մահու արգել լինելոյ ի մշտնջենաւորել։ 24 Իսկ սա վասն յաւիտեան կելոյ՝ առանց անցանելոյ ունի զքահանայութիւնն. 25 ուստի եւ կենդանի առնել համօրէն կարող է զմատուցեալսն նովաւ առ Աստուած. քանզի միշտ կենդանի է լինել բարեխօս վասն նոցա։ Ա. 26 Զի այսպիսի իսկ եւ վայել էր մեզ քահանայապետ, սուրբ, անմեղ, անարատ, զատեալ ի մեղաւորաց եւ բարձրացեալ քան զերկինս. 27 որում ոչ հանապազ հարկ է, որպէս այլոց քահանայապետիցն, նախ վասն իւրեանց մեղացն պատարագս մատուցանել եւ ապա վասն ժողովրդեանն. իսկ սա զայն միանգամայն կատարեաց, զի զանձն իւր մատոյց պատարագ։ 28 Օրէնքն զմարդիկ կացուցանեն քահանայապետս, զգածեալս տկարութեամբ, իսկ բանն երդման յետ օրինացն՝ զՈրդի, որ յաւիտեան կատարեալ է։ |