ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Զի ամենայն քահանայապետ ի մարդկանէ առեալ՝ վասն մարդկան կայ յաստուածակոյս կողմն անդր, զի մատուսցէ պատարագս եւ զոհս վասն մեղաց. 2 չափով չարչարակից կարող է լինել տգիտաց եւ մոլորելոց, քանզի եւ ինքն իսկ տկարութեամբ զգածեալ է. 3 վասն այնորիկ հարկ է որպէս վասն ժողովրդեանն, նոյնպէս եւ ընդ անձին մատուցանել պատարագս վասն մեղաց։ 4 Եւ ոչ եթէ անձամբ ոք առնու պատիւ, այլ կոչեցեալն յԱստուծոյ, որպէս եւ Ահարոն։ 5 Նոյնպէս եւ Քրիստոս ոչ եթէ անձին ինչ շուք եդ լինել քահանայապետ, այլ որ խօսեցաւն առ նա թէ. Որդի իմ ես դու, ես այսօր ծնայ զքեզ։ 6 Որպէս եւ ի միւսումն ասէ. Դու ես քահանայ յաւիտեան ըստ կարգին Մելքիսեդեկի։ 7 Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։ 8 Թէպէտ եւ Որդի է, ուսաւ ի չարչարանաց անտի զհնազանդութիւն. 9 եւ իբրեւ կատարեցաւ, եղեւ ամենայն հնազանդելոց իւրոց պատճառք փրկութեանն յաւիտենից. 10 եւ անուանեցաւ յԱստուծոյ քահանայապետ յաւիտենից ըստ կարգին Մելքիսեդեկի։ ԶԴ. 11 Վասն որոյ բազումք են մեզ բանք, եւ դժուարապատում ի մեկնել, քանզի խօթամիտք եղերուք լսելեօք. 12 փոխանակ զի պարտ էր ձեզ լինել վարդապետս վասն ժամանակին, դարձեալ պիտոյ է ձեզ ուսանել թէ զինչ են նշանագիրք սկզբան բանիցն Աստուծոյ. եւ եղերուք կարօտք կաթին, եւ ոչ հաստատուն կերակրոյ։ 13 Զի ամենայն որ կաթնկեր է՝ տգէտ է բանին արդարութեան, քանզի տղայ է։ 14 Այլ կատարելոցն է հաստատուն կերակուր, որոց վասն ի չափսն հասանելոյ՝՝ ճաշակելիքն կիրթ են ընտրութեան բարւոյ եւ չարի։ |