ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Այսուհետեւ եւ մեք որ այսչափ շուրջ զմեւք մածեալ ունիմք զբազմութիւն վկայից, զհպարտութիւն զամենայն ի բաց ընկեսցուք եւ զմեղս կարեւորս, համբերութեամբ ընթասցուք ի պատերազմ որ առաջի կայ մեզ. 2 հայեսցուք ի զօրագլուխն հաւատոց եւ ի կատարիչն Յիսուս, որ փոխանակ ուրախութեանն որ նմա առաջի կայր՝ յանձն առ զխաչն, արհամարհեաց զամօթն, նստաւ ընդ աջմէ աթոռոյն Աստուծոյ։ 3 Աղէ ածէք զմտաւ, որ զայսպիսի համբերութիւն ի մեղաւորաց հակառակութենէ անտի կրեաց, զի մի՛ աշխատք լինիցիք անձամբք ձերովք եւ լքանիցիք։ 4 Զի չեւ եւս արեամբ չափ պատերազմեալք հակառակ կացէք մեղացն. 5 եւ մոռացարուք զմխիթարութիւնն որ ընդ ձեզ իբրեւ ընդ որդեակս խօսի. Գ. Որդեակ իմ, մի՛ լքանիր ի խրատու Տեառն, եւ մի՛ վհատիցիս յանդիմանեալ ի նմանէ։ 6 Զի զոր սիրէ Տէր՝ խրատէ, տանջէ զամենայն որդի զոր ընդունի։ 7 Ի խրատու համբերութեան կայք, իբրեւ յորդիս մատուցեալ է ի ձեզ Աստուած. ո՞ր որդի է զոր ոչ խրատիցէ հայր։ 8 Զի եթէ առանց խրատու լինիցիք, որով ամենեքին բաժանորդք եղեն, ապա խորթք իցէք եւ ոչ որդիք։ 9 Զի եթէ ի մարմնաւոր հարցն մերոց զոր ունիմք խրատիչս՝ պատկառեմք, ո՜րչափ եւս առաւել հնազանդեսցուք Հօրն հոգւոց, եւ կեցցուք։ 10 Զի սոքա առ սակաւ ժամանակս ըստ կամաց իւրեանց խրատեն. իսկ նա վասն օգտի, առ ի յընդունելոյ զսրբութիւն նորա։ 11 Ամենայն խրատ առ ժամանակն ոչ ուրախութեան թուի, այլ՝ տրտմութեան, բայց յետոյ պտուղ խաղաղութեան նովաւ կրթեցելոցն հատուցանէ յարդարութիւն։ 12 Վասն որոյ զձեռս լքեալս եւ զծունկս կթոտս հաստատեցէք. 13 եւ զշաւիղս ուղիղս արարէք ոտից ձերոց, զի մի՛ որ կաղն իցէ՝ գլորիցի, այլ մանաւանդ բժշկեսցի։ 14 Զխաղաղութեան զհետ երթայք ընդ ամենեսին եւ զսրբութեան, առանց որոյ ոչ ոք տեսանիցէ զՏէր։ 15 Զգոյշ լերուք, գուցէ ոք յետնեալ գտանիցի ի շնորհացն Աստուծոյ. մի՛ ոք արմատ դառնութեան ի վեր երեւեալ նեղիցէ, եւ նովաւ բազումք պղծիցին։ 16 Մի՛ ոք պոռնիկ եւ պիղծ իբրեւ զԵսաւ, որ ընդ միոյ կերակրոյ զանդրանկութիւնն վաճառեաց։ 17 Գիտէք զի թէպէտեւ յետոյ կամեցաւ ժառանգել զօրհնութիւնսն, խոտան գտաւ. զի եւ ապաշխարութեան տեղի ոչ եգիտ, թէպէտեւ արտասուօք խնդրեաց զնա։ Դ. 18 Զի ոչ էք մատուցեալ առ լեառն շօշափելի, որ հրովն վառեալ էր, եւ միգով եւ մառախղով եւ խաւարաւ եւ մթով, 19 ուր փողն հնչէր եւ բարբառ պատգամացն՝՝. ուստի որք լուանն՝ հրաժարեցին, զի մի՛ կրկնեսցի առ նոսա բանն. 20 քանզի ոչ հանդարտէին հրամանին. թէպէտեւ գազան մերձենայր ի լեառնն, քարկոծ լինէր՝՝։ 21 Եւ այնպէս ահագին էր տեսիլն, զի եւ Մովսէս ասէր եթէ՝ Զահի հարեալ եմ եւ դողամ։ 22 Այլ մատուցեալ էք ի Սիովն լեառն, եւ ի քաղաք Աստուծոյ կենդանւոյ, յԵրուսաղէմ յերկինս, եւ ի բիւրաւոր բանակս հրեշտակաց, 23 եւ յեկեղեցիս անդրանկաց գրելոց յերկինս, եւ առ դատաւորն ամենեցուն Աստուած, եւ յոգիս արդարոց կատարելոց, 24 եւ ի նորոց կտակարանաց միջնորդն Յիսուս, եւ ի հեղումն արեան նորա որ առաւել խօսի քան զՀաբելին։ 25 Զգոյշ լերուք, գուցէ հրաժարիցէք յայնմանէ որ խօսեցաւն. զի եթէ նոքա ոչ կարացին զերծանել, հրաժարեալք յայնմանէ որ յերկրին հրաման տայր, ո՜րչափ եւս առաւել մեք, եթէ յերկնաւորէն թիկունս դարձուցանիցեմք. 26 որոյ ձայնն զերկիր շարժեաց յայնժամ, եւ այժմ խոստացեալ է եւ ասէ. Միւսանգամ շարժեցից ոչ միայն զերկիր, այլ եւ զերկինս։ 27 Այլ միւսանգամն յայտ առնէ զշարժելոցն իբրեւ զեղելոց փոփոխումն, զի հաստատուն կացցեն անշարժքն։ 28 Վասն որոյ թագաւորութիւն անշարժ ընկալեալ՝ պինդ կալցուք զշնորհսն, որով պաշտեմք զԱստուած հաճութեամբ՝ ահիւ եւ դողութեամբ. 29 քանզի Աստուած մեր հուր ծախիչ է։ |