ԾՆՈՒՆԴՔ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ասէ Տէր Աստուած ցՆոյ. Մուտ դու եւ ամենայն տուն քո ի տապանդ. զի զքեզ տեսի արդար առաջի իմ յազգիդ յայդմիկ։ 2 Եւ յամենայն անասնոց սրբոց մոյծ ընդ քեզ եւթն եւթն արու եւ էգ, եւ յամենայն անասնոց որ ոչ են սուրբ՝ երկուս երկուս արու եւ էգ։ 3 Եւ ի թռչնոց երկնից սրբոց՝ եւթն եւթն արու եւ էգ. եւ ի թռչնոց որ ոչ սուրբ են՝ երկու երկու արու եւ էգ՝՝, բուծանել զաւակ ի վերայ ամենայն երկրի։ 4 Եւ այլ եւս եւթն օր, եւ ածից ես անձրեւ ի վերայ երկրի զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր, եւ ջնջեցից զամենայն հասակ զոր արարի յերեսաց երկրէ։ 5 Եւ արար Նոյ զամենայն զոր միանգամ պատուիրեաց նմա Տէր Աստուած։ 6 Նոյ էր ամաց վեց հարիւրոց, եւ ջրհեղեղ ջուրցն եղեւ ի վերայ երկրի։ 7 Եւ եմուտ Նոյ եւ որդիք իւր եւ կին նորա եւ կանայք որդւոց նորա ընդ նմա ի տապանն վասն ջուրցն հեղեղի։ 8 Եւ ի թռչնոց սրբոց, եւ ի թռչնոց որ ոչ սուրբ էին, եւ՝՝ յանասնոց սրբոց, եւ յանասնոց որ ոչ սուրբ են, եւ յամենայն սողնոց որ սողին ի վերայ երկրի։ 9 Երկու երկու մտին առ Նոյ ի տապան անդր՝ արու եւ էգ, որպէս պատուիրեաց նմա Տէր՝՝ Աստուած։ 10 Եւ եղեւ յետ եւթն աւուր, եւ ջուր ջրհեղեղին եղեւ ի վերայ երկրի։ 11 Յամին վեցհարիւրորդի կենացն Նոյի, յերկրորդում ամսեանն ի քսան եւ յեւթն՝՝ ամսոյն. եւ պատառեցան ամենայն աղբեւրք անդնդոց բազմաց, եւ սահանք երկնից բացան։ 12 Եւ եղեւ անձրեւ ի վերայ երկրի զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր։ 13 Յաւուր յայնմիկ եմուտ Նոյ, Սէմ, Քամ, Յաբեթ, որդիք Նոյի, եւ կին Նոյի, եւ երեք կանայք որդւոց նորա ընդ նմա ի տապան անդր։ 14 Նոքա եւ ամենայն գազանք ըստ ազգի, եւ ամենայն անասուն ըստ ազգի իւրեանց, եւ ամենայն սողուն շարժուն ի վերայ երկրի ըստ ազգի իւրեանց, եւ ամենայն հաւ թռչուն ըստ ազգի իւրում։ 15 Մտին առ Նոյ ի տապան անդր երկու երկու յամենայն մարմնոյ յորում է շունչ կենդանի։ 16 Եւ որ մտանէինն՝ արու եւ էգ յամենայն մարմնոյ մտանէին, որպէս պատուիրեաց Աստուած Նոյի. եւ փակեաց Տէր Աստուած արտաքոյ նորա զտապանն։ 17 Եւ եղեւ ջրհեղեղ զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր՝՝ ի վերայ երկրի. եւ բազմացաւ ջուրն եւ վերացոյց զտապանն եւ բարձրացաւ յերկրէ։ 18 Եւ զօրանայր ջուրն եւ բազմանայր յոյժ ի վերայ երկրի, եւ շրջէր տապանն ի վերայ ջրոց։ 19 Եւ սաստկանայր ջուրն յոյժ յոյժ ի վերայ երկրի, եւ ծածկէր զամենայն լերինս բարձունս որ էին ի ներքոյ երկնից։ 20 Հնգետասան կանգուն բարձրացաւ ջուրն ի վեր, եւ ծածկեաց զամենայն լերինս։ 21 Եւ մեռաւ ամենայն մարմին շարժուն ի վերայ երկրի, թռչնոց եւ անասնոց եւ գազանաց. եւ ամենայն սողուն զեռուն ի վերայ երկրի, եւ ամենայն մարդ։ 22 Ամենայն որ ունէր շունչ կենդանի յռնգունս իւր, եւ ամենայն որ ինչ էր ի վերայ ցամաքի՝ մեռաւ։ 23 Եւ ջնջեաց զամենայն հասակ որ էր ի վերայ երեսաց երկրի, ի մարդոյ մինչեւ յանասուն եւ ի սողնոց մինչեւ ի թռչունս երկնից, եւ ջնջեցան յերկրէ։ Եւ մնաց միայն Նոյ եւ որ ընդ նմա էին ի տապանի անդ։ 24 Եւ բարձրացաւ ջուրն ի վերայ երկրի աւուրս հարեւր եւ յիսուն։ |