ԾՆՈՒՆԴՔ 43 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ սովն եւս քան զեւս սաստկանայր ի վերայ երկրին։ 2 Եւ եղեւ իբրեւ սպառեցին ուտել զցորեանն զոր բերին յերկրէն Եգիպտացւոց, ասէ ցնոսա հայրն իւրեանց. Դարձեալ երթայք գնեցէք սակաւ մի կերակուր։ 3 Խօսեցաւ ընդ նմա Յուդա եւ ասէ. Վկայութեամբ եդ ընդ մեզ վկայութիւն այրն եւ ասէ. Մի՛ տեսանիցէք զերեսս իմ, եթէ ոչ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ իցէ։ 4 Արդ եթէ արձակես զեղբայրդ մեր ընդ մեզ, իջցուք եւ գնեսցուք կերակուրս։ 5 Ապա թէ ոչ արձակես զեղբայրդ մեր ընդ մեզ՝՝, ոչ երթիցուք. զի այրն խօսեցաւ ընդ մեզ եւ ասէ. Մի՛ տեսանիցէք զերեսս իմ, եթէ ոչ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ իցէ։ 6 Եւ ասէ Իսրայէլ. Զի՞նչ չարիս հասուցէք ի վերայ իմ, զի պատմեցէք առնն թէ գուցէ ձեր եղբայր։ 7 Եւ նոքա ասեն. Հարցանելով եհարց զմէնջ այրն, եւ զազգէ մերմէ, եւ թէ Տակաւին կենդանի՞ իցէ հայրն ձեր, եւ եթէ իցէ՞ ձեր եղբայր. եւ պատմեցաք նմա ըստ հարցանելոյն նորա. միթէ գիտէա՞ք թէ ասելոց է ցմեզ՝ Ածէք զեղբայրն ձեր։ 8 Ասէ Յուդա ցԻսրայէլ հայրն իւր. Արձակեա ընդ իս զպատանեակդ, եւ յարուցեալ գնասցուք, զի կեցցուք եւ մի՛ մեռցուք, ե՛ւ մեք ե՛ւ դու ե՛ւ ստացուածք մեր։ 9 Ես առնում զդա յերաշխի. ի ձեռաց իմոց խնդրեսջիր զդա. եթէ ոչ ածից զդա առ քեզ եւ կացուցից առաջի քո, յանցաւոր եղէց զամենայն աւուրս։ 10 Զի եթէ չէաք յամեալ, արդ երկիցս իսկ դարձեալ էր այսրէն։ 11 Ասէ ցնոսա Իսրայէլ հայրն իւրեանց. Այդպէս իցէ, արարէք զայդ. առէք ի պտղոյ երկրիս յամանս ձեր, եւ տարայք առնն պատարագս, ռետին եւ մեղր եւ խունկս եւ ստաշխն եւ բեւեկն եւ ընկոյզ։ 12 Եւ արծաթ կրկին առէք ի ձեռս ձեր, եւ զարծաթն որ դարձաւ յամանս ձեր՝ տարայք ընդ ձեզ, գուցէ ընդ խաբս ինչ իցէ։ 13 Եւ զեղբայրդ ձեր առէք, եւ արիք իջէք առ այրն։ 14 Եւ Աստուած իմ տացէ ձեզ շնորհս առաջի առնն, եւ արձակեսցէ ընդ ձեզ զեղբայրն ձեր զմեւս եւ զԲենիամին. բայց ես որպէս անզաւակեցայ, անզաւակեցայ։ 15 Եւ առեալ արանցն զպատարագսն եւ արծաթ կրկին ի ձեռս իւրեանց եւ զԲենիամին, յարուցեալ իջին յԵգիպտոս, եւ կացին յանդիման Յովսեփայ։ 16 Իբրեւ ետես զնոսա Յովսէփ, եւ զԲենիամին եղբայր իւր՝՝, ասէ ցհազարապետ տանն իւրոյ. Տար զարսդ ի տուն, եւ զեն զենլիս եւ պատրաստեա. զի ընդ իս ուտելոց են արքդ այդոքիկ հաց ի միջօրէի։ 17 Եւ արար այրն որպէս եւ ասաց Յովսէփ. եւ տարաւ զարսն ի տուն Յովսեփայ։ 18 Եւ տեսեալ արանցն եթէ տարան զնոսա ի տուն Յովսեփայ, ասեն. Վասն արծաթոյն որ դարձաւ յամանս մեր զառաջինն՝ մտանեմք մեք անդր առ ի խուզելոյ զմեզ, արկանել՝՝ ի վերայ մեր, եւ առնուլ զմեզ ի ծառայս եւ զէշս մեր։ 19 Մատուցեալ առ այրն, վերակացու տանն Յովսեփայ, խօսեցան առ դրանն, 20 եւ ասեն. Աղաչեմք զքեզ, տէր, իջաք զառաջինն գնել կերակուրս։ 21 Եւ եղեւ իբրեւ հասաք յիջավանս եւ բացաք զամանս մեր, եւ արծաթն իւրաքանչիւր յամանի իւրում էր. արդ զարծաթն այսրէն կշռով դարձուցաք, եւ աւասիկ ի ձեռին մերում է։ 22 Եւ այլ արծաթ բերաք ընդ մեզ, գնել կերակուրս. եւ ոչ գիտեմք ո՛վ եդ զարծաթն յամանս մեր։ 23 Եւ ասէ ցնոսա. Խաղաղութիւն ընդ ձեզ, մի՛ երկնչիք. Աստուածն ձեր եւ հարցն ձերոց ետ ձեզ գանձս յամանս ձեր. այլ իմ զձեր արծաթն առեալ եւ հաճեալ եմ։ Եւ եհան առ նոսա զՇմաւոն։ 24 Եւ տարաւ ի ներքս այրն զորեարն ի տուն Յովսեփայ, եւ բերին ջուր լուանալ զոտս նոցա, եւ ետ կերակուր գրաստուց նոցա։ 25 Եւ նոքա պատրաստեցին զպատարագսն մինչչեւ եկեալ էր Յովսէփ ի միջօրէին. քանզի լուան թէ անդ ճաշելոց է։ 26 Եմուտ Յովսէփ ի տուն, եւ մատուցին նմա զընծայսն զոր ունէին ի ձեռս իւրեանց՝ ի տան անդ, եւ երկիր պագին նմա ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։ 27 Եհարց զնոսա եւ ասէ. Զիա՞րդ կայք։ Եւ ասէ ցնոսա եթէ Ո՞ղջ իցէ հայրն ձեր ծերունի, զորմէ ասացէք թէ տակաւին կենդանի է։ 28 Եւ նոքա ասեն. Ողջ է ծառայ քո հայր մեր, տակաւին կենդանի է։ Եւ ասէ. օրհնեալ է այրն այն յԱստուծոյ։՝՝ Եւ խոնարհեցան երկիր պագին նմա։ 29 Ամբարձ զաչս իւր եւ ետես զԲենիամին զեղբայր իւր զհամամայր, եւ ասէ. Ա՞յդ է եղբայրն ձեր կրտսեր զորմէ ասացէք ածել առ իս։ Եւ ասէ. Աստուած ողորմեսցի քեզ, որդեակ։ 30 Եւ խռովեցաւ Յովսէփ, եւ գալարէին աղիք նորա ի վերայ եղբօրն իւրոյ, եւ խնդրէր լալ. մտեալ ի սենեակ անդր ելաց։ 31 Եւ լուացեալ զերեսս իւր՝ ել, պնդեաց զանձն եւ ասէ. Արկէք հաց։ 32 Եւ արկին նմա միայնոյ, եւ նոցա իւրաքանչիւր ումեք, եւ Եգիպտացւոցն որ ճաշէին ընդ նմա՝ իւրաքանչիւր առանձինն. զի ոչ կարէին Եգիպտացիքն ուտել հաց ընդ Եբրայեցիսն, քանզի գարշելի էին Եգիպտացւոցն։ 33 Նստաւ առաջի նորա անդրանիկն՝ ըստ երիցութեան իւրում, եւ կրտսերն՝ ըստ կրտսերութեան իւրում. եւ զարմացեալ էին արքն իւրաքանչիւր ընդ եղբօր իւրում։ 34 Եւ առին իւրեանց մասունս ի նմանէ, եւ մեծացաւ մասն Բենիամինի քան զմասունս ամենեցուն հնգպատիկ քան զնոցայն. արբին եւ արբեցան ընդ նմա։ |