ԾՆՈՒՆԴՔ 31 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ լուաւ Յակոբ զբանս որդւոցն Լաբանու զի ասէին եթէ. Առ Յակոբ զամենայն ինչս հօր մերոյ, եւ ի հօր մերոյ ընչից արար իւր զայն ամենայն փառս։ 2 Եւ ետես Յակոբ զերեսս Լաբանու, եւ ահա ոչ էին ընդ նմա որպէս յերէկն եւ յեռանդ։ 3 Եւ ասէ Տէր Աստուած ցՅակոբ. Դարձիր յերկիր հօր քո եւ յազգ քո, եւ եղէց ընդ քեզ։ 4 Եւ յղեաց Յակոբ եւ կոչեաց զՌաքէլ եւ զԼիա ի դաշտ անդր ուր խաշինքն էին, 5 եւ ասէ ցնոսա. Տեսանեմ ես զերեսս հօր ձերոյ, զի ոչ են ընդ իս որպէս յերէկն եւ յեռանդ. եւ Աստուած հօր իմոյ էր ընդ իս։ 6 Եւ դուք ինքնին գիտէք զի յամենայն զօրութենէ իմմէ ծառայեցի հօր ձերում։ 7 Եւ հայր ձեր ընդհարաւ ընդ իս, եւ փոխեաց զվարձս իմ զտասն բծացդ՝՝, եւ ոչ ետ նմա Աստուած առնել ինձ չար։ 8 Եթէ ասիցէ, Նկարէնքդ՝՝ եղիցին քո վարձք, ամենայն խաշինքս նկարէնս ծնանին՝՝. եւ եթէ ասիցէ թէ Սպիտակքդ՝՝ եղիցին քո վարձք, ամենայն խաշինքս սպիտակս ծնանին՝՝։ 9 Եւ եհան Աստուած զամենայն խաշինս՝՝ հօր ձերոյ եւ ետ ինձ։ 10 Եւ լինէր յորժամ զկծէին խաշինքն, տեսանէի աչօք իմովք յերազի, եւ ահա քաղք եւ խոյք ելանէին ի վերայ մաքեաց եւ այծից, պիսակք եւ խայտախարիւք եւ գորշախայտք։ 11 Եւ ասէ ցիս հրեշտակ Աստուծոյ ի տեսլեան. Յակոբ։ Եւ ես ասեմ. Զի՞ է։ 12 Եւ ասէ. Հայեաց աչօք քովք, եւ տես զքաղսն եւ զխոյս որ ելանեն ի մաքիսն եւ յայծս. զիա՛րդ պիսակք եւ գորշախայտք եւ խայտախարիւք են. քանզի տեսի որչափ ինչ առնէր ընդ քեզ Լաբան։ 13 Ես եմ Աստուած որ երեւեցայ քեզ ի տեղւոջն Աստուծոյ՝՝. ուր օծեր ինձ զարձանն, եւ եդիր ուխտս. եւ արդ արի ել յերկրէս յայսմանէ, եւ երթ յերկիր ծննդեան քո, եւ եղէց ընդ քեզ։ 14 Պատասխանի ետուն Ռաքէլ եւ Լիա եւ ասեն ցնա. Միթէ գո՞յ եւս մեր այսուհետեւ բաժին եւ ժառանգութիւն ի տան հօր մերոյ։ 15 Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զօտարոտիս համարեալ եմք նմա. զի վաճառեաց զմեզ եւ եկեր ուտելով զարծաթ մեր։ 16 Ամենայն մեծութիւն եւ փառք՝՝ զոր եհան Աստուած ի հօրէ մերմէ, մեզ եղիցի՝՝ եւ որդւոց մերոց. արդ զոր ինչ ասաց քեզ Աստուած՝ արա։ 17 Յարեաւ Յակոբ, առ զկանայս իւր եւ զմանկունս իւր, եւ եհան զնոսա յուղտս։ 18 Եւ խաղացոյց զամենայն ինչս իւր եւ զամենայն ստացուածս իւր զոր արար ի Միջագետս Ասորւոց, երթալ առ Իսահակ հայր իւր յերկիրն Քանանացւոց։ 19 Եւ Լաբան երթեալ էր ի կտուրս խաշանց իւրոց. եւ գողացաւ Ռաքէլ զկուռս հօր իւրոյ։ 20 Եւ գողացաւ Յակոբ զսիրտ Լաբանու աներոյ իւրոյ՝՝ չպատմել նմա թէ գնայցէ։ 21 Եւ գնաց ինքն եւ ամենայն որ ինչ իւր էր, եւ յարուցեալ անց ընդ Գետ եւ դիմեաց ի լեառն Գաղաադու։ 22 Ազդ եղեւ Լաբանու Ասորւոյ յաւուրն երրորդի, եթէ գնաց Յակոբ։ 23 Եւ առեալ զեղբարս իւր ընդ իւր, պնդեցաւ զկնի նորա ճանապարհ զեւթն աւուր, եւ եհաս նմա ի լերինն Գաղաադու։ 24 Եւ եկն Աստուած առ Լաբան Ասորի ի տեսլեան գիշերոյ եւ ասէ ցնա. Զգոյշ լեր անձին քում, գուցէ խօսիցիս ընդ Յակոբայ անզգամութեամբ։ 25 Եւ եհաս Լաբան Յակոբայ. եւ Յակոբ եհար զխորան իւր ի լերինն. եւ Լաբան կացոյց զեղբարս իւր ի լերինն Գաղաադու։ 26 Եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Ընդէ՞ր արարեր զայդ, ընդէ՞ր գաղտագնաց եղեր յինէն, եւ գողացար զիս՝՝, եւ վարեցեր զդստերս իմ իբրեւ զգերեալս սրոյ։ 27 Եւ եթէ ազդ արարեալ էր ինձ,՝՝ առաքէի զքեզ ուրախութեամբ եւ արուեստականօք թմբկաց եւ քնարաց։ 28 Եւ չէի՞ արդեւք արժանի՝՝ համբուրել զորդեակս իմ եւ զդստերս իմ. եւ արդ անմտութեամբ արարեր։ 29 Եւ այժմ ձեռնհաս էի առնել քեզ չար, բայց Աստուած հօր քո երէկ ասաց ցիս, ասէ. Զգոյշ լեր գուցէ խօսիցիս ընդ Յակոբայ անզգամութեամբ։ 30 Եւ արդ գնացեալ երթաս, զի ցանկանալով ցանկացեալ ես երթալ ի տուն հօր քո. եւ ընդէ՞ր գողացար զաստուածսն իմ։ 31 Պատասխանի ետ Յակոբ եւ ասէ ցԼաբան. Քանզի երկեայ. ասացի թէ գուցէ հանիցես զդստերս քո յինէն, եւ զամենայն ինչ զիմ։ 32 Եւ ասէ Յակոբ.՝՝ Առ որում գտցես զաստուածսն քո, մի՛ կեցցէ առաջի՝՝ եղբարցս մերոց. եւ արդ ծանիր ինչ ի քոց ընչից առ իս, եւ առցես։ Եւ ոչ ծանեաւ առ նմա եւ ոչ ինչ. եւ ոչ՝՝ գիտէր Յակոբ թէ Ռաքելայ կնոջ իւրոյ՝՝ գողացեալ էր զնոսա։ 33 Եւ մտեալ Լաբան յուզէր ի տան Յակոբայ, եւ ի տան Լիայ, եւ ի տան երկոցուն հարճիցն, եւ ոչ գտանէր. եւ ելեալ ի տանէ անտի Լիայ՝ եմուտ ի տուն Ռաքելի։ 34 Իսկ Ռաքելի առեալ զկուռսն եդ ընդ ուղտու պատատաւ, եւ նստաւ ի վերայ նոցա. եւ յուզեաց Լաբան զամենայն տաղաւարն եւ ոչ եգիտ։ 35 Եւ նա ասէ ցհայր իւր. Մի՛ ինչ ծանր թուեսցի քեզ, տէր. ոչ կարեմ յոտն յառնել առաջի քո, քանզի ի կանանց օրէնս եմ։ Եւ յուզեաց Լաբան զամենայն զտունն՝՝ եւ ոչ եգիտ զկուռսն։ 36 Բարկացաւ Յակոբ եւ կագէր ընդ Լաբանու. պատասխանի ետ Յակոբ եւ ասէ ցԼաբան. Զի՞նչ վնաս է իմ, կամ զի՞նչ յանցանք են իմ, զի պնդեցար զհետ իմ։ 37 Եւ յուզեցեր զամենայն զինչս իմ, զի՞նչ գտեր յամենայն ընչից քոց ի տան իմում՝՝, դիր առաջի եղբարցս իմոց եւ եղբարց քոց, եւ յանդիմանեսցեն ի մէջ մեր երկոցունց։ 38 Այս քսան ամ է զի էի ընդ քեզ. ոչխարք քո եւ այծիք ոչ ստերջացան, եւ զխոյս մաքեաց քոց ոչ կերայ։ 39 Զգազանաբեկն ոչ բերի առ քեզ, այլ ես յանձնէ տուժէի. զգողունի տուընջեան եւ զգողունի գիշերոյ։ 40 Զցերեկ այրեալ լինէի ի տօթոյ, եւ զցայգ ի ցրտոյ. հատեալ էր քուն յաչաց իմոց։ 41 Այս քսան ամ է ի տան քում էի. զչորեքտասան ամ փոխանակ դստերաց քոց վաստակեցի, եւ զվեց ամ ի խաշինս քո, եւ խաբեցեր զիս ի վարձս տասն բծացս՝՝։ 42 Եթէ ոչ Աստուած հօր իմոյ, Աստուած Աբրահամու եւ Երկեւղն Իսահակայ էր ընդ իս, այժմ թերեւս ունայն իսկ արձակէիր զիս. այլ զտառապանս իմ եւ զվաստակս ձեռաց իմոց ետես Աստուած, եւ յանդիմանեաց զքեզ երէկ։ 43 Պատասխանի ետ Լաբան եւ ասէ ցՅակոբ. Դստերքդ՝ դստերք իմ են, եւ ուստերքդ՝ ուստերք իմ են, եւ խաշինքդ՝ խաշինք իմ են. եւ ամենայն ինչ զոր դու տեսանես՝ իմ է եւ դստերացդ իմոց. եւ արդ զի՞նչ արարից դոցա այսօր, կամ որդւոց դոցա զոր ես ծնայ՝՝։ 44 Բայց արդ եկ ուխտ դիցուք ես եւ դու, եւ եղիցի ի վկայութիւն ընդ իս եւ ընդ քեզ։ Եւ ասէ ցնա. Ահա ոչ ոք է ի միջի մերում, բայց Աստուած վկայ ընդ իս եւ ընդ քեզ։՝՝ 45 Եւ առեալ Յակոբայ վէմ՝ կանգնեաց արձան։ 46 Եւ ասէ ցեղբարսն իւր. Կուտեցէք քարինս։ Եւ կուտեցին քարինս եւ արարին բլուր, եւ կերան եւ արբին անդ ի վերայ բլրոյն։ 47 Եւ կոչեաց զնա Լաբան Կարկառ վկայութեան՝՝. եւ Յակոբ կոչեաց զնա Կարկառ վկայ՝՝։ 48 Եւ ասէ ցնա Լաբան. Բլուրս այս վկայ է ընդ իս եւ ընդ քեզ այսօր։ Եւ կոչեաց զնա Լաբան Բլուր վկայութեան, եւ Յակոբ կոչեաց զնա Բլուր վկայ. եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Ահա բլուրս այս եւ արձանս այս՝ զոր կանգնեցի ընդ իս եւ ընդ քեզ, վկայ է բլուրս այս, վկայ է արձանս այս.՝՝ վասն այնորիկ կոչեցաւ անուն բլրոյն Վկայութիւն, 49 եւ Տեսիլն զորմէ՝՝ ասաց՝ թէ տեսցէ Աստուած ընդ իս եւ ընդ քեզ, զի մեկնիմք ընկեր յընկերէ։ 50 Եթէ վշտացուսցես զդստերս իմ, եթէ առցես կանայս առ դստերօք իմովք, զգոյշ լեր՝ զի ոչ ոք է ընդ մեզ որ տեսանէ. Աստուած լիցի վկայ ընդ իս եւ ընդ քեզ։ 51 Եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Ահա կարկառս այս եւ ահա արձանս զոր հաստատեցաք ընդ իս եւ ընդ քեզ. 52 եղիցի վկայ կարկառս, եւ վկայ արձանս, զի ոչ ես անցից ըստ կարկառս, եւ մի՛ դու անցանիցես ըստ բլուրս եւ ըստ արձանս ըստ այս՝ չարութեամբ։ 53 Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Նաքովրայ եղիցի դատաւոր ի միջի մերում, Աստուած հարցն նոցա։ Եւ երդուաւ Յակոբ յԵրկեւղ հօր իւրոյ Իսահակայ։ 54 Եւ եզեն Յակոբ զենլիս ի լերինն, եւ կոչեաց զեղբարս իւր ուտել հաց. կերան եւ արբին, եւ ագան ի լերին անդ։ 55 Եւ յարուցեալ Լաբան ի վաղիւ անդր համբուրեաց զորդիս իւր եւ զդստերս իւր եւ օրհնեաց զնոսա, եւ գնաց՝ դարձ արարեալ Լաբանայ ի տեղի իւր։ |