ԾՆՈՒՆԴՔ 30 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Իբրեւ ետես Ռաքէլ եթէ ոչ ծնաւ որդի Յակոբայ, նախանձեցաւ Ռաքէլ ընդ քեռն իւրում, եւ ասէ ցՅակոբ. Տուր ինձ որդիս, ապա թէ ոչ՝ մեռանիմ։ 2 Բարկացաւ Յակոբ Ռաքելայ եւ ասէ ցնա. Միթէ փոխանակ Աստուծո՞յ իցեմ ես, որ արգել զպտուղ որովայնի քո։ 3 Եւ ասէ Ռաքէլ ցՅակոբ. Աւանիկ աղախին իմ Բալլա. մուտ առ նա, եւ ծնցի ի վերայ ծնկաց իմոց, եւ արարից եւ ես որդիս ի նմանէ։ 4 Եւ ետ նմա զԲալլա զաղախին իւր կնութեան, եմուտ առ նա Յակոբ։ 5 Եւ յղացաւ Բալլա նաժիշտ Ռաքելայ՝՝, եւ ծնաւ որդի Յակոբայ։ 6 Եւ ասէ Ռաքէլ. Իրաւ արար ինձ Աստուած, եւ լուաւ ձայնի իմում, եւ ետ ինձ որդի. վասն այնորիկ կոչեաց զանուն նորա Դան։ 7 Եւ յղացաւ դարձեալ Բալլա նաժիշտն Ռաքելայ, եւ ծնաւ որդի երկրորդ Յակոբայ։ 8 Եւ ասէ Ռաքէլ. օգնեաց ինձ Աստուած, զի գումարեցայ ընդ քեռ իմում եւ յաղթեցի. եւ կոչեաց զանուն նորա Նեփթաղիմ։ 9 Իբրեւ ետես Լիա եթէ եկաց ի ծննդենէ, առ զԶելփա զնաժիշտ իւր եւ ետ Յակոբայ կնութեան։ 10 Յղացաւ Զելփա նաժիշտն Լիայ, եւ ծնաւ որդի Յակոբայ։ 11 Եւ ասէ Լիա. Առ իս բաղդ իմ. եւ անուանեաց զանուն նորա Գադ։ 12 Յղացաւ Զելփա նաժիշտն Լիայ, եւ ծնաւ եւս որդի երկրորդ՝ Յակոբայ։ 13 Եւ ասէ Լիա. Երանելի եմ ես, զի երանեսցեն զիս կանայք։ Եւ կոչեաց զանուն նորա Ասեր, մեծութիւն։ 14 Գնաց Ռուբէն յաւուրս հնձոց ցորենոյ, եւ եգիտ խնձոր մանրագորաց յանդի, եւ եբեր զայն առ Լիա մայր իւր. ասէ Ռաքէլ ցԼիա քոյր իւր. Տուր ինձ ի մանրագորաց որդւոյ քո։ 15 Եւ ասէ Լիա. Ո՞չ իցէ քեզ շատ զի առեր զայրն իմ, միթէ եւ զմանրագո՞րս որդւոյ իմոյ առնուցուս։ Եւ ասէ Ռաքէլ. Ոչ այդպէս է՝՝ ննջեսցէ ընդ քեզ զայս գիշեր փոխանակ մանրագորաց որդւոյ քո։ 16 Եւ իբրեւ եմուտ Յակոբ յանդէ ընդ երեկս, ել Լիա ընդ առաջ նորա եւ ասէ. Առ իս մտցես այսօր. քանզի ի վարձու կալայ զքեզ փոխանակ մանրագորաց որդւոյ իմոյ։ Եւ ննջեաց ընդ նմա զայն գիշեր։ 17 Եւ լուաւ Աստուած Լիայ. յղացաւ եւ ծնաւ Յակոբայ որդի հինգերորդ։ 18 Եւ ասէ Լիա. Ետ ինձ Աստուած զվարձս իմ, փոխանակ զի ետու զաղախինն իմ առն իմում։ Եւ կոչեաց զանուն նորա Իսաքար, որ է վարձ։՝՝ 19 Եւ յղացաւ միւսանգամ Լիա, եւ ծնաւ որդի վեցերորդ՝ Յակոբայ։ 20 Եւ ասէ Լիա. Պարգեւեաց ինձ Աստուած պարգեւ բարի. յայսմ հետէ սիրեսցէ զիս՝՝ այր իմ, զի ծնայ նմա որդիս վեց։ Եւ կոչեաց զանուն նորա Զաբողոն։ 21 Եւ յետ այնորիկ ծնաւ դուստր, եւ կոչեաց զանուն նորա Դինա։ 22 Եւ յիշեաց Աստուած զՌաքէլ. եւ լուաւ նմա Աստուած, եւ եբաց զարգանդ նորա։ 23 Եւ յղացաւ ծնաւ որդի Յակոբայ. եւ ասէ Ռաքէլ. Եհան յինէն Աստուած զնախատինս իմ։ 24 Եւ կոչեաց զանուն նորա Յովսէփ. ասէ. Յաւելցէ ինձ Աստուած որդի մեւս եւս։ 25 Եւ եղեւ իբրեւ ծնաւ Ռաքէլ զՅովսէփ, ասէ Յակոբ ցԼաբան. Արձակեա զիս զի երթայց ի տեղի իմ եւ յերկիր իմ։ 26 Եւ տուր զկանայս եւ զմանկունս իմ, վասն որոց ծառայեցի քեզ, զի գնացից. զի դու ինքնին իսկ գիտես զծառայութիւնն զոր ծառայեցի քեզ։ 27 Ասէ ցնա Լաբան. Եթէ գտի շնորհս առաջի քո. հմայեցի զի օրհնեաց զիս Աստուած յոտին քում։ 28 Եւ ասէ Լաբան. Յայտ արա զվարձս քո յինէն, եւ տաց։ 29 Ասէ ցնա Յակոբ. Դու գիտես որչափ ինչ ծառայեցի քեզ, եւ որչափ խաշն էր քո առ իս։ 30 Սակաւիկ ինչ էր յառաջ քան զիս եւ աճեաց ի բազմութիւն, եւ օրհնեաց զքեզ Տէր Աստուած յոտին իմում. եւ արդ ես ե՞րբ առնիցեմ ինձ տուն։ 31 Եւ ասէ ցնա Լաբան. Զի՞նչ տաց քեզ։ Եւ ասէ ցնա Յակոբ. Մի՛ ինչ տար ինձ, բայց զայս եւեթ բանս արասցես ինձ. դարձեալ արածեցից զխաշինս քո եւ պահեցից։ 32 Եւ անցցեն այսօր ամենայն խաշինքդ առաջի քո, եւ զատո ի միմեանց զամենայն ոչխար զխայտախարիւ եւ զգորշ, եւ զամենայն արօտական զհամակ յօդեաց. եւ ամենայն խայտախարիւն յօդեաց եւ պիսակն յայծեաց եղիցին վարձք՝՝։ 33 Եւ երեւեսցի արդարութիւն իմ ի վաղիւ օր թէ գոն իմ վարձք առաջի քո. ամենայն որ ոչ իցէ խայտ եւ պիսակ յայծեաց, եւ գորշախայտ յօդեաց՝՝, ի գողօնս համարեալ լիցի ինձ։ 34 Եւ ասէ ցնա Լաբան. Եղիցի ըստ բանի քում։ 35 Եւ զատոյց յաւուր յայնմիկ զքաղս կապոյտս եւ զպիսակս, եւ զամենայն այծս կապոյտս եւ զպիսակս, եւ զամենայն սպիտակս ի նոցանէ եւ զամենայն համակս՝՝ յօդեաց, ետ ի ձեռս որդւոցն իւրոց։ 36 Եւ մեկնեցոյց ճանապարհ երից աւուրց ընդ մէջ նոցա եւ ընդ մէջ Յակոբայ. եւ Յակոբ արածէր զխաշինսն Լաբանու զմնացեալս։ 37 Եւ առ Յակոբ գաւազան՝ շեր դալար եւ ընգուզի եւ սօսւոյ, եւ կեղեւեաց զնոսա Յակոբ, եւ եղեւ սպիտակ. եւ եքերծ զդալարն ի գաւազանաց անտի, եւ երեւէր ի գաւազանսն սպիտակն զոր քերծոյր՝ նկարէն։ 38 Եւ դնէր զգաւազանսն զոր քերծոյր՝ յաւազանս ջրարբից ջրոյն. զի իբրեւ գայցեն խաշինքն ըմպել ջուր, հանդէպ գաւազանացն զկծիցին, յորժամ գայցեն ըմպել ջուր։ 39 Եւ զկծէին խաշինքն ի գաւազանսն, եւ ծնանէին խաշինքն գորշախայտս եւ պիսակս եւ խայտախարիւս։ 40 Եւ զորոջսն ուրոյն զատանէր Յակոբ, եւ կացուցանէր յանդիման մաքեացն, եւ զխոյ կապոյտ եւ զամենայն գորշախայտն յօդեաց՝՝. եւ զատանէր իւր հօտս առանձինն, եւ ոչ խառնէր զնոսա ի խաշինս Լաբանու։ 41 Եւ լինէր յորժամ զկծէին խաշինքն ի խառնսն եւ յղենային՝՝, դնէր Յակոբ զգաւազանսն յանդիման խաշանցն յաւազանսն, առ ի զկծելոյ նոցա ըստ գաւազանացն։ 42 Եւ յորժամ ծնանէին խաշինքն՝ ոչ դնէր. եւ լինէր աննշանն Լաբանու, եւ նշանաւորն Յակոբայ։ 43 Եւ մեծացաւ այրն յոյժ յոյժ, եւ եղեւ նորա ոչխար եւ արջառ յոյժ, ծառայք եւ աղախնայք, ուղտք եւ էշք։ |