ԾՆՈՒՆԴՔ 28 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Կոչեաց առ ինքն Իսահակ զՅակոբ, օրհնեաց զնա եւ պատուիրեաց նմա եւ ասէ. Մի՛ առնուցուս կին ի դստերաց աստի Քանանացւոց։ 2 Այլ արի գնա ի Միջագետս Ասորւոց, ի տուն Բաթուելի հօր մօր քոյ, եւ առ անտի քեզ կին ի դստերաց Լաբանու եղբօր մօր քո։ 3 Եւ Աստուած իմ օրհնեսցէ զքեզ, եւ աճեցուսցէ զքեզ եւ բազմացուսցէ զքեզ, եւ եղիցես ի ժողովս ազգաց։ 4 Եւ տացէ քեզ զօրհնութիւնն Աբրահամու հօր իմոյ՝՝, քեզ եւ զաւակի քում յետ քո, ժառանգել քեզ զերկիր պանդխտութեան քո՝ զոր ետ Աստուած Աբրահամու։ 5 Եւ արձակեաց Իսահակ զՅակոբ, եւ գնաց ի Միջագետս Ասորւոց առ Լաբան որդի Բաթուելի Ասորւոյ, եղբայր Ռեբեկայ, մօր Յակոբայ եւ Եսաւայ։ 6 Եւ իբրեւ ետես Եսաւ եթէ օրհնեաց Իսահակ զՅակոբ, եւ գնաց ի Միջագետս Ասորւոց առնուլ իւր անտի կին, եւ յօրհնելն զնա պատուիրեաց եւ ասէ. Մի՛ առնուցուս կին ի դստերաց աստի Քանանացւոց։ 7 Եւ ունկնդիր եղեւ Յակոբ հօր եւ մօր իւրում, եւ գնաց ի Միջագետս Ասորւոց։ 8 Եւ ետես Եսաւ եթէ չար թուին դստերք Քանանացւոցն առաջի Իսահակայ հօր իւրոյ, 9 գնաց Եսաւ առ Իսմայէլ, եւ առ զՄայելէթ դուստր Իսմայելի որդւոյ Աբրահամու, զքոյր Նաբէութայ, ի վերայ այլոց կանանց իւրոց իւր կնութեան։ 10 Եւ ել Յակոբ ի Ջրհորոյ անտի երդման, եւ գնաց ի Խառան։ 11 Եւ եհաս ի տեղի մի եւ ննջեաց անդ, քանզի արեւն ի մուտս էր. եւ առ ի քարանց տեղւոյն եւ եդ ընդ սնարս իւր, եւ ննջեաց ի տեղւոջն յայնմ։ 12 Եւ ետես տեսիլ. եւ ահա սանդուղք հաստատեալ յերկրի, որոյ գլուխ իւր հասանէր յերկինս, եւ հրեշտակք Աստուծոյ ելանէին եւ իջանէին ընդ նա։ 13 Եւ Տէր հաստատեալ կայր ի նմա, եւ ասէ. Ես եմ Տէր, Աստուած Աբրահամու հօր քո, եւ Աստուած Իսահակայ. մի՛ երկնչիր, զի՝՝ զերկիրդ յորում դուդ ննջեցեր, քեզ տաց զդա եւ զաւակի քում։ 14 Եւ եղիցի զաւակ քո իբրեւ զաւազ երկրի, եւ ընդարձակեսցի ի ծովակողմն եւ ընդ արեւելս եւ ընդ հիւսիսի եւ ընդ հարաւ. եւ օրհնեսցին ի քեզ ամենայն ազգք երկրի եւ ի զաւակի քում։ 15 Եւ ես աւասիկ ընդ քեզ եմ պահել զքեզ յամենայն ճանապարհս քո յոր եւ գնասցես. եւ դարձուցից զքեզ յերկիրս յայս. զի ոչ թողից զքեզ մինչեւ արարից զամենայն ինչ զոր խօսեցայ ընդ քեզ։ 16 Եւ զարթեաւ Յակոբ ի քնոյ անտի իւրմէ եւ ասէ. Տէր է ի տեղւոջս յայսմիկ, եւ ես ոչ գիտէի։ 17 Զահի հարաւ եւ ասէ. Ահեղ իմն է տեղիս այս. եւ ոչ է սա եթէ ոչ տուն Աստուծոյ, եւ այս է դուռն երկնից։ 18 Եւ յարեաւ Յակոբ ընդ առաւօտն եւ առ զվէմն զոր եդ ընդ սնարս իւր, եւ կանգնեաց զնա արձան, եւ արկ եւղ ի գլուխ նորա։ 19 Եւ կոչեաց Յակոբ զանուն տեղւոյն այնորիկ Տուն Աստուծոյ՝՝. եւ յառաջ անուն էր քաղաքին այնորիկ Լուզա։ 20 Եւ ուխտեաց Յակոբ ուխտ եւ ասէ. Եթէ եղիցի Տէր Աստուած ընդ իս, եւ ապրեցուսցէ զիս ի ճանապարհիս յայսմիկ զոր ես երթամ, եւ տացէ ինձ հաց ուտելոյ եւ հանդերձ զգենլոյ, 21 եւ դարձուսցէ զիս ողջութեամբ ի տուն հօր իմոյ, եւ եղիցի ինձ Տէր յԱստուած։ 22 Եւ վէմս զոր կանգնեցի արձան՝ եղիցի ինձ Տուն Աստուծոյ. եւ յամենայնէ զոր տացես ինձ՝ տաց քեզ տասանորդս։ |