ԾՆՈՒՆԴՔ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ Տէր յայց ել Սառայի որպէս եւ ասաց, եւ արար Տէր Սառայի որպէս եւ խօսեցաւ։ 2 Եւ յղացաւ եւ ծնաւ Սառա Աբրահամու որդի ի ծերութեան, ըստ ժամանակին որպէս եւ խօսեցաւ ընդ նմա Աստուած։ 3 Եւ կոչեաց Աբրահամ զանուն որդւոյ իւրոյ զոր ծնաւ նմա Սառա՝ Իսահակ։ 4 Եւ թլփատեաց Աբրահամ զԻսահակ զորդի իւր յաւուր ութերորդի, որպէս եւ պատուիրեաց նմա Տէր Աստուած։ 5 Եւ Աբրահամ հարիւրամեան էր յորժամ եղեւ նմա Իսահակ որդի իւր։ 6 Եւ ասէ Սառա. Ծաղր արար զիս Աստուած. զի որ եւ լսիցէ՝ ուրախ լինիցի ընդ իս։ 7 Եւ ասէ. Ո՞վ պատմեսցէ Աբրահամու եթէ սնուցանէ մանուկ՝ Սառա. զի ծնայ որդի ի ծերութեան իմում։ 8 Եւ աճեաց մանուկն, եւ հատուցաւ ի ստենէ. եւ արար Աբրահամ ուրախութիւն մեծ յաւուր յորում հատուցաւ ի ստենէ Իսահակ որդի իւր։ 9 Եւ տեսեալ Սառայի զորդին Ագարայ Եգիպտացւոյ որ եղեւ Աբրահամու, զի խաղայր ընդ Իսահակայ որդւոյ իւրում՝՝։ 10 Ասէ ցԱբրահամ. Ի բաց հան զաղախինդ եւ զորդի դորա, զի մի՛ ժառանգեսցէ որդի աղախնոյդ ընդ որդւոյ իմում Իսահակայ։ 11 Եւ խիստ թուեցաւ բանն առաջի Աբրահամու վասն որդւոյ նորա։ 12 Եւ ասէ Աստուած ցԱբրահամ. Մի՛ ինչ խիստ թուեսցի առաջի քո վասն մանկանն եւ վասն աղախնոյն. զամենայն զոր ինչ ասիցէ քեզ Սառա՝ լուր ձայնի նորա. զի Իսահակաւ կոչեսցի քեզ զաւակ։ 13 Բայց զորդի աղախնոյդ արարից յազգ մեծ, զի սերմն քո է։ 14 Յարեաւ Աբրահամ ընդ առաւօտն, եւ առ հաց եւ տիկ ջրոյ եւ ետ ցԱգար, եւ եդ յուս նորա զմանուկն՝՝, եւ արձակեաց զնա. եւ երթեալ մոլորեալ շրջէր յանապատի անդ առ Ջրհորովն երդման։ 15 Եւ նուազեաց ջուր ի տկէ անտի. եւ ընկէց զմանուկն ի ներքոյ միոյ եղեւին ծառոյ՝՝։ 16 Եւ երթեալ նստաւ յանդիման նորա ի բացեայ իբրեւ վտաւանաւ. զի ասէր թէ Ոչ տեսից զմահ որդւոյն իմոյ. եւ նստէր յանդիման նորա. ձայն բարձեալ մանկանն լայր։ 17 Եւ լուաւ Աստուած ձայնի մանկանն ի տեղւոջէն ուր էր՝՝, եւ կոչեաց Աստուած զԱգար յերկնից եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ է այդ, Ագար, մի՛ երկնչիր, զի լուաւ Աստուած ձայնի որդւոյ քո ի տեղւոջէ այտի ուր է։ 18 Արի առ զմանուկն քո, եւ զօրացո զնա ձեռամբ. զի յազգ մեծ արարից զնա։ 19 Եւ եբաց Աստուած զաչս նորա, եւ ետես ջրհոր ջրոյ կենդանւոյ. եւ չոգաւ ելից զտիկն ջրով եւ արբոյց մանկանն։ 20 Եւ էր Աստուած ընդ մանկանն, եւ աճեաց եւ եղեւ աղեղնաւոր։ 21 Եւ բնակէր յանապատին Փառանու, եւ ա՛ռ նմա մայր նորա կին յերկրէն Եգիպտացւոց։ 22 Եւ եղեւ ի ժամանակին յայնմիկ խօսեցաւ Աբիմելէք եւ Ոքոզաթ տաճարապետ նորա եւ՝՝ Փիքող սպարապետ զօրաց նորա, եւ ասեն ցԱբրահամ. Աստուած ընդ քեզ է յամենայնի զինչ եւ գործես։ 23 Արդ երդուիր ինձ յԱստուած չմեղանչել ինձ, եւ մի՛ զաւակի իմում եւ անուան իմոյ. այլ ըստ արդարութեանն զոր արարի ընդ քեզ՝ արասցես ընդ իս, եւ երկրիս յորում բնակեալ ես ի սմա։ 24 Եւ ասէ Աբրահամ. Ես երդնում։ 25 Եւ յանդիմանեաց Աբրահամ զԱբիմելէք վասն ջրհորոյն ջրոց զորս հանին ծառայքն Աբիմելեքայ։ 26 Եւ ասէ ցնա Աբիմելէք. Ոչ գիտացի ո՛ արար զայն իրս, եւ դու ոչ պատմեցեր ինձ, եւ իմ ոչ էր լուեալ՝ բայց այսօր։ 27 Եւ առ Աբրահամ արջառս եւ ոչխարս, եւ ետ Աբիմելեքայ. եւ եդին երկոքին ուխտ ընդ միմեանս։ 28 Եւ կացոյց Աբրահամ եւթն որոջ ոչխարաց միայն։ 29 Եւ ասէ Աբիմելէք ցԱբրահամ. Զի՞նչ են այս եւթն որոջք ոչխարաց զորս կացուցեր միայն։ 30 Եւ ասէ. Զայդ եւթն որոջս առցես յինէն, զի եղիցի ինձ ի վկայութիւն, թէ ես փորեցի զջրհորդ զայդ։ 31 Վասն այնորիկ անուանեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ Ջրհոր երդման՝՝. զի անդ երդուան երկոքին միմեանց։ 32 Եւ անդ եդին ուխտ առ Ջրհորին երդման։ Յարեաւ Աբիմելէք եւ Ոքոզաթ տաճարապետ նորա եւ՝՝ Փիքող սպարապետ զօրաց նորա, եւ դարձան անդրէն յերկիրն Փղշտացւոց։ 33 Եւ տնկեաց Աբրահամ տունկ առ Ջրհորովն երդման, եւ կարդաց անդ զանուն Տեառն, Աստուած յաւիտենական։ 34 Եւ պանդխտեցաւ Աբրահամ յերկրին Փղշտացւոց աւուրս բազումս։ |