ԾՆՈՒՆԴՔ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ կատարեցան երկինք եւ երկիր եւ ամենայն զարդ նոցա։ 2 Եւ կատարեաց Աստուած յաւուրն վեցերորդի զգործս իւր զոր արար, եւ հանգեաւ յաւուրն եւթներորդի յամենայն գործոց իւրոց զոր արար։ 3 Եւ օրհնեաց Աստուած զօրն եւթներորդ եւ սրբեաց զնա, զի ի նմա հանգեաւ յամենայն գործոց իւրոց զոր սկսաւ առնել Աստուած։ 4 Այս է գիր արարածոց՝՝ երկնի եւ երկրի յաւուր յորում արար Աստուած զերկինս եւ զերկիր։ 5 Եւ զամենայն բանջար վայրի՝ մինչչեւ լեալ էր ի վերայ երկրի, եւ զամենայն խոտ վայրի մինչչեւ բուսեալ էր, զի չեւ եւս էր տեղացեալ Տեառն Աստուծոյ ի վերայ երկրի. եւ մարդ չէր որ գործէր զերկիր։ 6 Բայց աղբեւր ելանէր յերկրէ եւ ոռոգանէր զամենայն երեսս երկրի։ 7 Եւ ստեղծ Տէր Աստուած զմարդն հող յերկրէ. եւ փչեաց յերեսս նորա շունչ կենդանի, եւ եղեւ մարդն հոգի կենդանի։ 8 Եւ տնկեաց Աստուած զդրախտն՝՝ յԵդեմ ընդ արեւելս, եւ եդ անդ զմարդն զոր ստեղծ։ 9 Եւ բուսոյց եւս Տէր Աստուած յերկրէ զամենայն ծառ գեղեցիկ ի տեսանել եւ քաղցր ի կերակուր, եւ զծառն կենաց ի մէջ դրախտին, եւ զծառն գիտելոյ զգիտութիւն բարւոյ եւ չարի։ 10 Եւ գետ ելանէր յԵդեմայ ոռոգանել զդրախտն. եւ անտի բաժանի ի չորս առաջս։ 11 Անուն միումն Փիսովն. նա է որ պատէ զամենայն երկիրն Եւիլատայ, անդ ուր ոսկին է։ 12 Եւ ոսկի երկրին այնորիկ ազնիւ. եւ անդ է սուտակն եւ ակն դահանակ։ 13 Եւ անուն գետոյն երկրորդի Գեհովն. նա պատէ զամենայն երկիրն Եթովպացւոց։ 14 Եւ գետն երրորդ՝ Տիգրիս, նա է որ երթայ յանդիման Ասորեստանի։ Եւ գետն չորրորդ Եփրատէս։ 15 Եւ առ Տէր Աստուած զմարդն զոր արար, եւ եդ զնա ի դրախտին փափկութեան գործել զնա եւ պահել։ 16 Եւ պատուիրեաց Տէր Աստուած Ադամայ եւ ասէ. Յամենայն ծառոց որ է ի դրախտիդ՝ ուտելով կերիցես։ 17 Բայց ի ծառոյն գիտութեան բարւոյ եւ չարի՝ մի՛ ուտիցէք, զի յորում աւուր ուտիցէք ի նմանէ՝՝ մահու մեռանիցիք։ 18 Եւ ասաց Տէր Աստուած. Ոչ է բարւոք մարդոյդ միայն լինել, արասցուք դմա օգնական ըստ դմա։ 19 Եւ ստեղծ եւս Տէր Աստուած զամենայն գազանս վայրի եւ զամենայն թռչունս երկնից. եւ ած զնոսա առ Ադամ տեսանել զինչ կոչեսցէ զնոսա. եւ ամենայն շնչոյ կենդանւոյ զինչ եւ անուանեաց Ադամ, այն անուն է նորա։ 20 Եւ կոչեաց Ադամ անուանս ամենայն անասնոց, եւ ամենայն թռչնոց երկնից, եւ ամենայն գազանաց վայրի. բայց Ադամայ ոչ գտաւ օգնական նման նմա։ 21 Եւ արկ Տէր Աստուած թմբրութիւն ի վերայ Ադամայ, եւ ննջեաց. եւ առ մի ի կողից նորա եւ ելից ընդ այնր մարմին։ 22 Եւ շինեաց Տէր Աստուած զկողն զոր առ յԱդամայ ի կին, եւ ած զնա առ Ադամ։ 23 Եւ ասէ Ադամ. Այս այժմիկ ոսկր յոսկերաց իմոց եւ մարմին ի մարմնոյ իմմէ. սա կոչեսցի Կին, զի յառնէ իւրմէ առաւ։ 24 Վասն այնորիկ թողցէ այր զհայր իւր եւ զմայր իւր, եւ երթիցէ զհետ կնոջ իւրոյ, եւ եղիցին երկուքն ի մարմին մի։ 25 Եւ էին երկոքեան մերկ, Ադամ եւ կին իւր, եւ ոչ ամաչէին։ |