ԾՆՈՒՆԴՔ 19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եկին երկու հրեշտակքն ի Սոդոմ ընդ երեկս. եւ Ղովտ նստէր առ դրան Սոդոմացւոցն։ Իբրեւ ետես Ղովտ, յարեաւ ընդ առաջ նոցա, եւ երկիր եպագ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր, 2 եւ ասէ. Ահաւասիկ ես, տեարք, եկայք ի տուն ծառայի ձերոյ, հանգերուք, եւ լուացից զոտս ձեր. եւ կանխեալ ընդ առաւօտս երթիջիք զճանապարհ ձեր։ Եւ ասեն. Ոչ, այլ ի քաղաքամիջի աստ ագցուք։ 3 Եւ բռնադատեաց զնա յոյժ, եւ խոտորեցան առ նա եւ մտին ի տուն նորա. եւ արար նոցա ընթրիս, եւ բաղարջ եփեաց նոցա եւ կերան։ 4 Մինչչեւ ի քուն մտեալ էր նոցա, եւ արք քաղաքին Սոդոմացւոց պատեցին զտունն յերիտասարդաց մինչեւ ցծերս, ամենայն ժողովուրդն ի միասին։ 5 Եւ կոչէին արտաքս զՂովտ եւ ասէին ցնա. Ո՞ւր են արքն որ մտին առ քեզ գիշերի, ած զնոսա առ մեզ զի գիտասցուք զնոսա։ 6 Եւ ել առ նոսա Ղովտ արտաքոյ դրանն, եւ զդուռն ձգեաց զկնի իւր։ 7 Եւ ասէ ցնոսա. Քաւ լիցի ձեզ, եղբարք, մի՛ գործէք զայդ չարիս։ 8 Են իմ երկու դստերք որ զայր ոչ գիտեն, հանից զնոսա առ ձեզ, եւ արարէք ընդ նոսա որպէս հաճոյ իցէ ձեզ. բայց միայն արանցդ այդոցիկ մի՛ ինչ մեղ առնիցէք. որովհետեւ մտին ընդ յարկաւ գերանաց իմոց։ 9 Եւ ասեն. Ի բաց կաց. մտեր բնակել պանդխտութեամբ, միթէ եւ դատաստա՞ն եւս դատել. այժմ եւ զքեզ եւս չարչարեսցուք առաւել քան զնոսա։ Եւ բռնադատէին զայրն, զՂովտ, յոյժ, եւ մերձ էին զդուրսն խորտակել։ 10 Եւ ձգեալ արանցն զձեռս իւրեանց կորզեցին յինքեանս զՂովտ ի տուն անդր, եւ զդուրս տանն փակեցին։ 11 Եւ զարսն որ առ դուրս տանն կային՝ հարին կուրութեամբ ի փոքուէ մինչեւ ցմեծն, եւ լքան խնդրել զդուրսն։ 12 Եւ ասեն արքն ցՂովտ. Է՞ ոք քո աստ փեսայ կամ որդիք կամ դստերք, կամ այլ ոք քո իցէ՞ ի քաղաքի աստ. հան զնոսա ի տեղւոջէ յայսմանէ։ 13 Զի կորուսանելոց եմք մեք զքաղաքս զայս. զի բարձրացաւ աղաղակ սոցա առաջի Տեառն. եւ առաքեաց զմեզ Տէր սատակել զսա։ 14 Ել Ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս նորա, եւ ասէ. Արիք եւ ելէք ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ Տէր զքաղաքս։ Եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։ 15 Եւ իբրեւ եղեւ առաւօտ, փութացուցանէին հրեշտակքն զՂովտ եւ ասէին. Արի առ զկին քո եւ զերկուս դստերս քո զոր ունիս, եւ ել աստի, զի մի՛ եւ դու կորնչիցիս ընդ անօրէնութիւնս քաղաքիդ։ 16 Եւ նոքա խռովեցան՝՝. եւ կալան հրեշտակքն զձեռանէ նորա եւ զձեռանէ կնոջ նորա եւ զձեռանէ երկուց դստերաց նորա, զի խնայեաց Տէր ի նա, եւ հանին զնա եւ եդին արտաքոյ քաղաքին։ 17 Եւ եղեւ իբրեւ հանին զնոսա արտաքս, ասեն. Ապրեցո զանձն քո, մի՛ դառնայցես յետս, եւ մի՛ կայցես յամենայն կողմանս աշխարհիդ՝՝. զերծիր ի լեառն, գուցէ ընդ նոսա ըմբռնիցիս։ 18 Եւ ասէ Ղովտ ցնոսա. Աղաչեմ, Տէր, 19 որովհետեւ եգիտ ծառայ քո ողորմութիւն առաջի քո, եւ մեծ արարեր զարդարութիւն քո զոր առնես յիս ապրել անձին իմոյ. եւ արդ ես ոչ կարեմ զերծանել ի լեառն, գուցէ հասանիցեն ինձ չարիքն եւ մեռանիցիմ։ 20 Ահա քաղաքս այս մերձ է անկանել ի նա, որ է փոքրիկ, անդ ապրեցայց. (եւ չէ՞ փոքր,) եւ կեցցէ անձն իմ վասն քո՝՝։ 21 Եւ ասէ ցնա. Ահաւասիկ արարի մեծարանս երեսաց քոց եւ ի բանիդ յայդմիկ՝ չկործանել զքաղաքն վասն որոյ խօսեցար։ 22 Եւ արդ փութա զերծանել ի նա, զի ոչ կարեմ առնել իրս ինչ մինչեւ անկանիցիս անդր. վասն այնորիկ կոչեաց զանուն քաղաքին այնորիկ Սեգովր։ 23 Արեգակն ծագեաց յերկիր, եւ Ղովտ եմուտ ի Սեգովր։ 24 Եւ Տէր տեղաց ի Սոդոմ եւ ի Գոմոր ծծումբ եւ հուր ի Տեառնէ յերկնից, 25 եւ կործանեաց զքաղաքսն զայնոսիկ եւ զամենայն կողմանսն եւ զամենայն բնակիչս քաղաքացն եւ զամենայն բոյս՝՝ երկրին։ 26 Եւ դարձաւ կինն Ղովտայ յետս, եւ եղեւ արձան աղի։ 27 Եւ կանխեալ Աբրահամ ընդ առաւօտն ի տեղին ուր կայր առաջի Տեառն, 28 եւ հայեցաւ յերեսս Սոդոմացւոց եւ Գոմորացւոց, եւ յամենայն երեսս երկրի գաւառին. եւ ետես եւ ահա ելանէր բոց երկրին իբրեւ մրրիկ հնոցի։ 29 Եւ եղեւ ի սատակել Տեառն զամենայն քաղաքսն շուրջ զբնակութեամբն՝՝ յիշեաց Աստուած զԱբրահամ, եւ եհան արձակեաց զՂովտ ի միջոյ կործանմանն, ի կործանել Տեառն զքաղաքսն յորս բնակեալ էր ի նոսա Ղովտ։ 30 Եւ ել Ղովտ ի Սեգովրայ, եւ նստէր ի լերինն, եւ երկոքին դստերք նորա ընդ նմա. քանզի երկեաւ բնակել ի Սեգովր. եւ բնակեաց յայրի անդ ինքն եւ երկոքին դստերք նորա ընդ նմա։ 31 Եւ ասէ երէցն ցկրտսերն. Հայր մեր ծերացեալ է, եւ չիք ոք յերկրի որ մտանիցէ առ մեզ, որպէս օրէն է ամենայն երկրի։ 32 Եկ եւ արբուսցուք հօր մերում գինի, եւ ննջեսցուք ընդ նմա, եւ յարուսցուք ի հօրէ մերմէ զաւակ։ 33 Եւ արբուցին հօրն իւրեանց գինի ի գիշերին յայնմիկ. եւ եմուտ երէցն ննջեաց ընդ հօրն իւրում զգիշերն զայն՝՝. եւ ոչ գիտէր ի ննջելն նորա եւ ի յառնել։ 34 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր եւ ասէ երէցն ցկրտսերն. Ահա ննջեցի ես երէկ ընդ հօր իմում. արբուսցուք նմա գինի եւ ի գիշերիս յայսմիկ, եւ մուտ ննջեա ընդ նմա, եւ յարուսցուք զաւակ ի հօրէ մերմէ։ 35 Եւ արբուցին եւ յայնմ գիշերի գինի հօրն իւրեանց, եւ եմուտ կրտսերն եւ ննջեաց ընդ հօրն իւրում. եւ ոչ գիտէր ի ննջելն նորա եւ ի յառնել։ 36 Եւ յղացան երկոքին դստերքն Ղովտայ ի հօրէն իւրեանց։ 37 Եւ ծնաւ երէցն որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Մովաբ. ասէ. Ի հօրէ իմմէ։՝՝ Նա է հայր Մովաբացւոց մինչեւ ցայսօր ժամանակի։ 38 Ծնաւ եւ կրտսերն որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Ամման. ասէ. Որդի ազգի իմոյ։՝՝ Նա է հայր Ամոնացւոց մինչեւ ցայսօր ժամանակի։ |