ԵԶՐ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ժամանեաց եհաս ամիսն եւթներորդ. եւ էին որդիքն Իսրայելի յիւրաքանչիւր քաղաքս. եւ ժողովեցան ամենայն ժողովուրդն իբրեւ զմի այր յԵրուսաղէմ։ 2 Եւ յարեաւ Յեսու Յովսեդեկեանց եւ եղբարք նորա քահանայք, եւ Զորաբաբէլ որդի Սաղաթիելի եւ եղբարք նորա վեց, եւ շինեցին սեղան զոհից Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի՝ մատուցանել ի վերայ նորա ողջակէզս, ըստ գրելոցն յօրէնսն Մովսիսի առնն Աստուծոյ։ 3 Եւ պատրաստեցին զզոհարանն ըստ կազմութեան իւրում. վասն զի կասկածէին յազգաց երկրին. եւ մատուցին ի վերայ նորա ողջակէզս վաղվաղակի Տեառն Աստուծոյ իւրեանց՝՝, մի՝ ընդ առաւօտս, եւ մի՝ ընդ երեկոյս։ 4 Եւ արարին զտօն տաղաւարահարացն ըստ գրելոցն, եւ ողջակէզս օր ըստ օրէ ի մի թուեալ որպէս եւ պատուիրեալ էր նոցա։ 5 Եւ մատուցանէին այլ եւս ողջակէզս՝՝ յամսագլուխս եւ ի շաբաթս, եւ՝՝ յամենայն տօնս տարեկանաց Տեառն սրբութեանց, եւ զամենայն ակամայիցն զոր մեղանչէին՝՝ Տեառն։ 6 Եւ յառաջնում ամսեանն եւթներորդին սկսան մատուցանել ողջակէզս Տեառն Աստուծոյ, եւ տանն Տեառն ոչ եւս էր հիմն արկեալ։ 7 Եւ ետուն արծաթ քարահատացն եւ հիւսանցն, եւ կերակուրս եւ ըմպելիս եւ ձէթ Սիդոնացւոց եւ Տիւրացւոց, եւ բերէին փայտս մայրս ի Լիբանանէ ընդ ծով ի Յոպպէ, որպէս եւ հրամայեաց նոցա Կիւրոս թագաւոր Պարսից։ 8 Եւ յերկրորդ ամի ելանելոյ նոցա՝ յորժամ եկին ի տաճարն Տեառն յԵրուսաղէմ յամսեանն երկրորդի, սկսաւ Զորաբաբէլ Սաղաթիելեանց եւ Յեսու Յովսեդեկեանց, եւ եղբարք նոցա, եւ քահանայքն եւ Ղեւտացիքն եւ ամենայն եկեալքն ի գերութենէն յԵրուսաղէմ. եւ կացուցին զՂեւտացիսն ի քսանամենից եւ ի վեր՝ վերակացուս ի վերայ գործոց տանն Տեառն։ 9 Եւ Յեսու եւ որդիք նորա եւ եղբարք նորա, Կադմիէլ եւ որդիք նորա, որդիք Յուդայ վերակացուք՝ ի վերայ գործոյ՝՝ տանն Տեառն, որդիք Ենադադ եւ եղբարք նորա՝՝ Ղեւտացիք։ 10 Եւ արկին հիմն եւ սկսան շինել զտունն Տեառն, եւ կային քահանայքն՝՝ զգեցեալ զպատմուճանսն, եւ հարկանէին զփողս իւրեանց. եւ Ղեւտացիքն որդիք Ասափայ ծնծղայիւք օրհնէին զՏէր Աստուած, որպէս եւ կարգեաց Դաւիթ թագաւոր Իսրայելի. 11 եւ ասեն այր ցընկեր իւր. Խոստովան եղերուք եւ գոհացարուք զՏեառնէ, զի քաղցր է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա ի վերայ Իսրայելի։ Եւ ամենայն ժողովուրդն մեծաձայն օրհնէին զՏէր Աստուած Իսրայելի՝՝. վասն զի անկան հիմունք տանն Տեառն։ 12 Եւ բազումք ի քահանայիցն եւ յՂեւտացւոցն եւ յիշխանաց հայրապետացն, ի ծերոցն որոց տեսեալ էր զտաճարն Տեառն՝՝, եւ յայնժամ տեսին աչօք իւրեանց զհիմն նորա, լային մեծաձայն. եւ ժողովուրդքն ամենայն նշանակէին զուրախութիւն եւ բարձրացուցանէին՝՝ զձայնս իւրեանց. 13 եւ ոչ ոք էր ի ժողովրդեանն որ կարէր գիտել եւ լսել՝՝ զձայն ուրախութեանն. վասն զի ժողովուրդն աղաղակէր մեծաձայն, եւ լսելի լինէր ձայնն մինչեւ ի հեռուստ տեղիս։ |