ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵԶԵԿԻԵԼԻ 9 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ աղաղակեաց յականջս իմ մեծաձայն եւ ասէ. Մերձեալ է վրէժխնդրութիւն քաղաքիդ. եւ իւրաքանչիւր ոք զգործի սատակման ի ձեռին իւրում ունէր։ 2 Եւ ահա արք վեց գային ընդ ճանապարհ բարձու դրանն՝ որ հայի ընդ հիւսիսի, եւ իւրաքանչիւր տապար ի ձեռին իւրում. եւ այր մի ի մէջ նոցա զգեցեալ պճղնաւոր, եւ կամար ականակապ յականց շափիղայ՝՝ ընդ մէջ իւր. եւ մտին կացին առաջի պղնձի սեղանոյն։ 3 Եւ փառքն Աստուծոյ Իսրայելի վերացան ի քրովբէիցն յօդն որ ի մէջ տաճարին՝՝. եւ կոչեաց զայրն որ զգեցեալ էր զպճղնաւորն, եւ ունէր զկամարն ընդ մէջ իւր. 4 եւ ասէ ցնա Տէր. Անց ընդ մէջ քաղաքիդ Երուսաղեմի, եւ դիր նշան ի ճակատ արանցդ որ հեծեն եւ յոգւոց հանեն ի վերայ անօրէնութեանցն գործելոց ի մէջ դոցա։ 5 Եւ ցնոսա ասէ՝ ինձ լու ի լու. Գնացէք զհետ նորա ի քաղաքն, եւ կոտորեցէք. եւ մի՛ խնայեսցեն աչք ձեր, եւ մի՛ ողորմեսջիք 6 ծերոյն եւ տղայոյն, կուսին եւ երիտասարդին՝՝, եւ զկանայս կոտորեսջիք ի սատակումն, բայց յորոյ վերայ նշանն իցէ մի՛ մերձենայցէք. եւ սկիզբն՝ ի սրբութեանց իմոց արասջիք։ Եւ սկսան յարանց ծերոց որ էին ի ներքս ի տաճարին՝՝։ 7 Եւ ասէ ցնոսա. Պղծեցէք զտունդ, եւ լցէք զտունդ դիակամբք, եւ ելէք։ Եւ ելեալ կոտորեցին զքաղաքն։ 8 Եւ եղեւ ի կոտորելն զնոսա՝ հայեցայ եւ տեսի՝՝, եւ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց, աղաղակեցի եւ ասեմ. Վա՜յ ինձ, Ադոնայի Տէր, ջնջե՞ս դու աւադիկ զմնացորդս տանդ Իսրայելի, ի հեղուլ զսրտմտութիւն քո ի վերայ Երուսաղեմի։ 9 Եւ ասէ ցիս. Անիրաւութիւն տանդ Իսրայելի եւ Յուդայ մեծացաւ յոյժ յոյժ, զի լցաւ երկիրդ ժողովրդովք բազմօք՝՝, եւ քաղաքդ լի եղեւ անօրէնութեամբ եւ՝՝ պղծութեամբ. զի ասացին եթէ՝ Եթող Տէր զերկիրն, եւ ոչ եւս հայի Տէր։ 10 Եւ արդ ոչ խնայեսցէ ակն իմ, եւ ոչ ողորմեցայց, այլ ըստ ճանապարհաց նոցա տալ ի գլուխս նոցա։ 11 Եւ ահա այրն որ զգեցեալն էր զպճղնաւորն, եւ ունէր զկամարն ընդ մէջ իւր, պատասխանի ետ եւ ասէ. Արարի որպէս եւ հրամայեցեր ինձ։ |