ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵԶԵԿԻԵԼԻ 26 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)Ի վերայ Ծուրայ։՝՝ 1 Եւ եղեւ յամին մետասաներորդի որ օր մի էր ամսոյն, եղեւ բան Տեառն առ իս եւ ասէ. 2 Որդի մարդոյ, փոխանակ զի ոտնհար եղեւ Ծուր ի վերայ Երուսաղեմի, եւ ասէ. Վաշ վաշ, զի բեկաւ կորեաւ, առ իս դարձցին ազգքն, որովհետեւ լին աւերեցաւ՝՝, 3 վասն այսորիկ այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ահաւադիկ ես ի վերայ քո, Ծուր, եւ հանից ի վերայ քո ազգս բազումս, որպէս ելանէ ծովդ ալեօք իւրովք։ 4 Եւ կործանեսցեն զպարիսպս Ծուրայ, եւ կործանեսցեն զաշտարակս նորա. եւ հոսեցից զհող նորա ի նմանէ, եւ արարից զնա յապառաժ. 5 եւ ձգանք ուռկանաց եղիցին ի մէջ ծովուն, զի ես խօսեցայ, ասէ Տէր Տէր. եւ եղիցի յաւար ազգացն. 6 եւ դստերք նորա ի դաշտի սրով սպանցին, եւ ծանիցեն զի ես եմ Տէր։ 7 Զի այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ահաւադիկ ես ածից ի վերայ քո, Ծուր, զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց ի հիւսիսոյ, որ է արքայ արքայից. կառօք եւ երիվարօք, գունդագունդ հեծելովք ազգաց բազմաց յոյժ։ 8 Նա զդստերս քո ի դաշտի սրով կոտորեսցէ, եւ զքեւ շուրջ պահ դիցէ, եւ փոս փորեսցէ, եւ պատնէշ կանգնեսցէ եւ զամրութիւն զինուց. 9 եւ զգեղարդունս իւր յանդիման քո կանգնեսցէ, եւ զպարիսպ քո՝՝ եւ զաշտարակս կործանեսցէ սրով իւրով։ 10 Եւ ի բազմութենէ հեծելոց նորա ծածկեսցէ զքեզ փոշի նոցա, ի ձայնէ հեծելոց եւ յանուոց կառաց նոցա շարժեսցին պարիսպք քո ի մտանելն նորա ի դրունս քո, որպէս որ մտանիցէ ի դաշտէ ի քաղաք՝՝։ 11 Սմբակօք երիվարաց իւրեանց կոխեսցեն զհրապարակս քո, եւ զազգդ քո սրով կոտորեսցէ, եւ զհաստատութիւն զօրութեան քո յերկիր կործանեսցէ։ 12 Եւ աւար առցէ զզօրութիւնս քո, եւ կողոպտեսցէ զինչս քո, եւ կործանեսցէ զպարիսպս քո, եւ զցանկալի ապարանս քո տապալեսցէ, եւ զքարինս եւ զփայտս եւ զհողն ի ծովն ամասցէ։ 13 Եւ քակտեսցէ զբազմութիւն արուեստականաց քոց, եւ ձայն երգոց մի՛ եւս լուիցի ի քեզ։ 14 Եւ արարից զքեզ յապառաժ, եւ եղիցիս ի ձգանս ուռկանաց. եւ մի՛ եւս շինեսցիս, զի ես խօսեցայ, ասէ Ադոնայի Տէր։ 15 Զի այսպէս ասէ Տէր Տէր ցԾուր. Ո՞չ ապաքէն ի ձայնէ կործանման քո, ի հեծելոյ վիրաւորաց քոց, ի մերկանալոյ սրոյ ի միջի քում, շարժեսցին կղզիք քո։ 16 Եւ իջցեն յաթոռոց իւրեանց ամենայն իշխանք ազգաց ծովուդ, եւ վերացուսցեն զխոյրս իւրեանց ի գլխոց՝՝ իւրեանց, եւ զպէսպէս հանդերձս իւրեանց մերկասցին, տագնապելով տագնապեսցին. յերկիր կործանեսցին, եւ զարհուրեսցին ի կորստեան իւրեանց, եւ յոգւոց հանցեն՝՝ ի վերայ քո. 17 ողբս առցեն ի վերայ քո եւ ասասցեն. Զիա՜րդ կորեար, քակտեցար ի մէջ ծովու, քաղաքդ հոյակապ, որ եղեր զօրացեալ ի մէջ ծովու՝ դու եւ բնակիչ քո, որ զարհուրեցուցանէիր զամենայն բնակիչս քո։ 18 Եւ՝՝ երկիցեն կղզիք յօրէ կործանման քո, եւ խռովեսցին կղզիք ծովուդ ի քերքելոյն քումմէ։ 19 Զի այսպէս ասէ Տէր Տէր. Յորժամ տաց զքեզ քաղաքդ աւերակ՝ իբրեւ զքաղաքս որ բնաւ չիցեն բնակեալ, ի հանել ինձ ի վերայ քո զանդունդսն, եւ ծածկեսցեն զքեզ ջուրք բազումք. 20 եւ իջուցից զքեզ առ իջեալսն ի խորխորատ, առ ժողովն յաւիտենից. եւ բնակեցուցից զքեզ ի խորս երկրի, իբրեւ զաւերակսն՝՝ յաւիտենից, ընդ իջեալսն յաւիտենից ի խորխորատ. զի մի՛ եւս բնակեսցես, եւ մի՛ կանգնեսցիս յերկիր կենաց. 21 ի կորուստ մատնեցից զքեզ՝՝, եւ ոչ եւս իցես. եւ խնդրեսցիս, եւ ոչ գտանիցիս յաւիտեան։ |