ԵԼՔ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Պատասխանի ետ Մովսէս եւ ասէ. Եթէ ոչ հաւատայցեն ինձ, եւ ոչ լուիցեն ձայնի իմում. քանզի ասիցեն թէ չիք երեւեալ քեզ Աստուծոյ, զի՞նչ ասացից ցնոսա՝՝։ 2 Ասէ ցնա Տէր. Զի՞նչ է այդ որ ի ձեռին քում է։ Եւ նա ասէ՝ Գաւազան։ 3 Եւ ասէ. Ընկեա զդա ի գետին։ Եւ ընկէց զնա ի գետին, եւ եղեւ օձ, եւ փախեաւ Մովսէս ի նմանէն։ 4 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ձգեա զձեռն քո եւ բուռն հար զտտանէն։ Եւ ձգեաց զձեռն իւր եւ բուռն եհար զտտանէն, եւ եղեւ գաւազան ի ձեռին նորա։ 5 Զի հաւատասցեն քեզ թէ երեւեալ է քեզ Տէր Աստուած հարցն նոցա, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ։ 6 Ասէ ցնա դարձեալ Տէր. Արկ զձեռն քո ի ծոց քո։ Եւ արկ զձեռն իւր ի ծոց իւր, եւ եհան զնա ի ծոցոյ իւրմէ, եւ եղեւ ձեռն նորա բորոտ իբրեւ զձիւն։ 7 Եւ ասէ. Արկ զձեռն քո ի ծոց քո։ Եւ արկ զձեռն իւր ի ծոց իւր, եւ եհան զնա ի ծոցոյ իւրմէ, եւ դարձեալ անդրէն ի նոյն հաստատեցաւ ի գոյն մարմնոյ իւրոյ։ 8 Եթէ ոչ հաւատայցեն քեզ եւ ոչ լուիցեն ձայնի առաջնոյ նշանին, հաւատասցեն քեզ ձայնի երկրորդի նշանիդ։ 9 Եւ եղիցի եթէ ոչ հաւատասցեն երկոցունց նշանացդ այդոցիկ, եւ ոչ լուիցեն ձայնի քում, առցես դու ի ջրոյ գետոյն եւ հեղցես ի ցամաքի, եւ եղիցի ջուրն զոր առնուցուս ի գետոյ անտի՝ արիւն ի ցամաքին։ 10 Եւ ասէ Մովսէս ցՏէր. Աղաչեմ զքեզ, Տէր, չեմ բաւական, որպէս թէ՝՝ յերիկէ եւ յեռանդէ, եւ ոչ յորմէ հետէ սկսար խօսել ընդ ծառայի քում. զի նրբաձայն եւ ծանրալեզու եմ ես։ 11 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ո՞վ ետ բերան մարդոյ, կամ ո՞վ արար զխուլն եւ զհամր, զականին եւ զկոյր, ո՞չ ապաքէն ես Աստուած։ 12 Եւ արդ երթ, եւ ես բացից զբերան քո եւ խելամուտ արարից զքեզ զոր պարտ իցէ խօսել։ 13 Եւ ասէ. Աղաչեմ զքեզ, Տէր, առ քեզ ի ձեռն զայլ ոք զօրաւոր զոր առաքիցես։ 14 Եւ բարկացաւ Տէր սրտմտութեամբ ի վերայ Մովսիսի եւ ասէ. Ո՞չ աւանիկ կայ Ահարոն եղբայր քո Ղեւտացի. գիտեմ զի խօսելով խօսեսցի նա ընդ քեզ՝՝. եւ ահա նա ելցէ ընդ առաջ քո, եւ ի տեսանելն զքեզ բերկրեսցի ի միտս իւր։ 15 Եւ խօսեսցիս ընդ նմա, եւ տացես զպատգամս իմ ի բերան նորա. եւ ես բացից զբերան քո եւ զբերան նորա, եւ խելամուտ արարից զձեզ զինչ առնիցէք։ 16 Եւ նա խօսեսցի առ ի քէն ընդ ժողովրդեանն. եւ նա եղիցի քեզ բերան, եւ դու եղիցես նմա յաստուածակոյս կողմանէ։ 17 Եւ զգաւազանդ որ դարձաւ յօձ՝՝ առցես ի ձեռին քում, որով արասցես նշանս։ 18 Գնաց Մովսէս եւ դարձաւ առ Յոթոր աներ իւր եւ ասէ ցնա. Դարձայց եւ երթայց առ եղբարս իմ որ յԵգիպտոս, եւ տեսից, թէ տակաւին կենդանի՞ իցեն։ Եւ ասէ Յոթոր ցՄովսէս. Ողջ երթ։ 19 Եւ յետ աւուրցն բազմաց այնոցիկ վախճանեցաւ արքայն Եգիպտացւոց. եւ՝՝ ասէ Տէր ցՄովսէս ի Մադիամ. Գնա եւ երթ յԵգիպտոս, զի մեռան ամենայն արք որ խնդրէին զանձն քո։ 20 Եւ առեալ Մովսիսի զկին իւր եւ զմանկունս իւր, եւ եհան զնոսա ի գրաստս, եւ դարձաւ յԵգիպտոս. ա՛ռ Մովսէս զգաւազանն որ յԱստուծոյ՝ ի ձեռին իւրում։ 21 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Յերթալդ քում եւ ի դառնալդ յԵգիպտոս՝ տեսջիր զամենայն նշանս զոր ետու ի ձեռս քո, արասցես առաջի փարաւոնի. եւ ես խստացուցից զսիրտ նորա, եւ ոչ արձակեսցէ զժողովուրդն։ 22 Եւ դու ասասցես ցփարաւոն. Այսպէս ասէ Տէր. Որդի անդրանիկ իմ Իսրայէլ։ 23 Ասացի ցքեզ. Արձակեա զժողովուրդ իմ, զի պաշտեսցեն՝՝ զիս. ապա թէ ոչ կամիցիս արձակել զդա, ես եմ ապաքէն որ սպանանիցեմ զորդի քո զանդրանիկ։ 24 Եւ եղեւ ի ճանապարհի յիջավանս, պատահեաց նմա հրեշտակ Տեառն՝՝ եւ խնդրէր սպանանել զնա։ 25 Եւ առեալ Սեպփովրայի գայլախազ՝ թլփատեաց զանթլփատութիւն որդւոյն իւրոյ. եւ անկեալ առ ոտս նորա ասէ. Ահա եկաց արիւն թլփատութեան մանկան իմոյ՝՝։ 26 Եւ գնաց հրեշտակն ի նմանէ՝՝. քանզի ասաց եթէ Եկաց արիւն թլփատութեան մանկան իմոյ՝՝։ 27 Եւ ասէ Տէր ցԱհարոն. Երթ ընդ առաջ Մովսիսի յանապատն։ Եւ գնաց եւ պատահեաց նմա ի լերինն Աստուծոյ, եւ համբուրեաց զնա։ 28 Եւ պատմեաց Մովսէս Ահարոնի զամենայն պատգամս Տեառն որ առաքեաց զնա, եւ զամենայն զնշանսն զոր պատուիրեաց նմա։ 29 Գնացին Մովսէս եւ Ահարոն եւ ժողովեցին զամենայն ծերակոյտ որդւոցն Իսրայելի։ 30 Եւ խօսեցաւ Ահարոն զամենայն պատգամսն զոր խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի. եւ արար նշանս առաջի ժողովրդեանն։ 31 Եւ հաւատաց ժողովուրդն եւ ուրախ եղեւ, զի արար Աստուած այց որդւոցն Իսրայելի, եւ զի հայեցաւ ի նեղութիւն նոցա. խոնարհեցաւ ժողովուրդն եւ երկիր եպագ։ |