ԵԼՔ 32 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ տեսեալ ժողովրդեանն եթէ յամեաց Մովսէս իջանել ի լեռնէ անտի, կուտեցաւ ժողովուրդն ի վերայ Ահարոնի եւ ասեն ցնա. Արի եւ արա մեզ աստուածս որ առաջնորդեսցեն մեզ. զի այրն այն Մովսէս որ եհան զմեզ յԵգիպտոսէ, ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։ 2 Եւ ասէ ցնոսա Ահարոն. Կողոպտեցէք զգինդս ոսկիս յականջաց կանանց ձերոց եւ ուստերաց եւ դստերաց ձերաց, եւ բերէք առ իս։ 3 Եւ կողոպտեաց ամենայն ժողովուրդն զգինդս ոսկիս յականջաց իւրեանց, եւ բերին առ Ահարոն։ 4 Եւ ընկալաւ ի ձեռաց նոցա, եւ ձուլեաց զայն քանդակագործով, եւ արար որթ ձուլածոյ։ Եւ ասեն. Այս են աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։ 5 Եւ իբրեւ ետես Ահարոն, շինեաց սեղան առաջի նորա. եւ քարոզ կարդաց Ահարոն եւ ասէ. Տօն Տեառն առ վաղիւ։ 6 Եւ կանխեալ ի վաղիւ անդր եհան ողջակէզս, եւ մատոյց զոհս փրկութեան. եւ նստաւ ժողովուրդն յուտել եւ յըմպել, եւ յարեան ի խաղալ։ 7 Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. Գնա էջ դու աստի վաղվաղակի, զի անօրինեցաւ ժողովուրդն քո զոր հաներ յերկրէն Եգիպտացւոց։ 8 Անցին վաղվաղակի զճանապարհաւն զոր պատուիրեցեր նոցա. արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ, եւ երկիր պագին նմա, եւ զոհեցին նմա եւ ասեն. Այս են աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։ 9 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Տեսի զժողովուրդն զայն, եւ ահա ժողովուրդ խստապարանոց է։ 10 Եւ արդ թոյլ տուր ինձ, եւ բարկացեալ սրտմտութեամբ իմով ի նոսա՝ սատակեցից զնոսա, եւ արարից զքեզ յազգ մեծ։ 11 Եւ աղաչեաց Մովսէս առաջի Տեառն Աստուծոյ իւրոյ եւ ասէ. Ընդէ՞ր, Տէր, բարկանաս սրտմտութեամբ քով ժողովրդեան քում, զոր հաներ յերկրէն Եգիպտացւոց զօրութեամբ մեծաւ եւ բարձր բազկաւ։ 12 Գուցէ խօսիցին Եգիպտացիքն եւ ասիցեն. Առ չարութեան եհան զնոսա, կոտորել զնոսա ի լերինս եւ ջնջել զնոսա յերկրէ. դադարեա ի բարկութենէ սրտմտութեան քո, եւ ցածիր ի չարեաց ժողովրդեան քո։ 13 Յիշեա դու զԱբրահամ եւ զԻսահակ եւ զՅակոբ զծառայս քո, որոց երդուար յանձն քո, խօսեցար ընդ նոսա եւ ասես. Առաւել բազմացուցից զզաւակ ձեր իբրեւ զաստեղս երկնից բազմութեամբ. եւ զամենայն զերկիրն զայն զոր ասացեր տալ զաւակի նոցա՝ կալցին զնա յաւիտեան։ 14 Եւ ցածեաւ Տէր ի չարեացն զոր ասաց առնել ժողովրդեան իւրում։ 15 Եւ դարձաւ Մովսէս էջ ի լեռնէ անտի, եւ երկու տախտակքն վկայութեան ի ձեռս նորա. տախտակք քարեղէնք, գրեալք յերկոցունց կողմանց, աստի եւ անտի գրեալք։ 16 Եւ տախտակքն՝ գործ Աստուծոյ էին. եւ գիրն՝ Գիր Աստուծոյ դրոշմեալ ի տախտակսն։ 17 Եւ լուեալ Յեսուայ զձայն ժողովրդեանն աղաղակելոյ, ասէ ցՄովսէս. Ձայն պատերազմի է ի բանակի անդ։ 18 Եւ ասէ. Ոչ է ձայն նահատակաց զօրութեան, եւ ոչ բարբառ նահատակաց քաջութեան, այլ ձայն յանզգայելոց ի գինւոյ՝՝ լսեմ ես։ 19 Եւ իբրեւ մերձեցաւ ի բանակ անդր, եւ ետես զորթն եւ զպարաւորսն, բարկացեալ սրտմտութեամբ Մովսէս՝ ընկէց ի ձեռաց իւրոց զտախտակսն երկոսին, եւ խորտակեաց զնոսա առ ստորոտով լերինն։ 20 Եւ առեալ զորթն զոր արարին՝ այրեաց հրով, եւ խարտեաց զնա մանր, եւ ցանեաց ի վերայ ջրոցն եւ արբոյց որդւոցն Իսրայելի։ 21 Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն. Զի՞նչ արար քեզ ժողովուրդդ, զի ածեր ի վերայ դոցա զանհնարին մեղսդ։ 22 Եւ ասէ Ահարոն ցՄովսէս. Մի՛ բարկանար սրտմտութեամբ, տէր իմ, զի դու ինքնին գիտես զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ։ 23 Զի ասացին՝ թէ Արա մեզ աստուածս որ առաջնորդեսցեն մեզ, զի այրն այն Մովսէս որ եհան զմեզ յԵգիպտոսէ՝ ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։ 24 Եւ ասեմ ցնոսա. Եթէ իցէ ուրուք ոսկի, կողոպտեցէք եւ բերէք։ Եւ ետուն ցիս. եւ ընկեցի զայն ի հուր, եւ ել որթդ այդ։ 25 Եւ ետես Մովսէս եթէ յանցեաւ ժողովուրդն, քանզի յանցոյց զնոսա Ահարոն յոտնհարութիւն թշնամեաց իւրեանց, 26 եւ եկաց Մովսէս առ դրան բանակին եւ ասէ. Որ ոք Տեառն իցէ՝ առ իս մատիցէ։ Հասանէին առ նա ամենայն որդիքն Ղեւեայ։ 27 Եւ ասէ ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Դիք իւրաքանչիւր զսուր իւր յազդեր իւրում. անցէք եւ այսրէն դարձարուք դրանէ ի դուռն բանակիդ, եւ կոտորեցէք իւրաքանչիւր զեղբայր եւ իւրաքանչիւր զընկեր իւր, եւ իւրաքանչիւր զմերձաւոր իւր։ 28 Եւ արարին որդիքն Ղեւեայ որպէս ասաց Մովսէս. եւ անկան ի ժողովրդենէ անտի յաւուր յայնմիկ իբրեւ երեք հազար այր։ 29 Եւ ասէ ցնոսա Մովսէս. Լցէք զձեռս ձեր այսօր Տեառն իւրաքանչիւր յորդի իւր, եւ իւրաքանչիւր յեղբայր իւր, տալ ի վերայ ձեր այսօր օրհնութիւն։ 30 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր, եւ ասէ Մովսէս ցժողովուրդն. Դուք մեղայք զմեղսդ զայդ զմեծ. բայց ես արդ ելից առ Աստուած, զի ցածուցից վասն մեղացդ ձերոց։ 31 Դարձաւ Մովսէս անդրէն առ Տէր եւ ասէ. Աղաչեմ զքեզ, Տէր, մեղաւ ժողովուրդն այն մեղս անհնարինս, եւ արարին իւրեանց աստուածս ոսկեղէնս։ 32 Արդ եթէ թողուս նոցա զմեղս իւրեանց, թող. ապա թէ ոչ, ջնջեա զիս ի դպրութենէ քումմէ յոր գրեցեր։ 33 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Եթէ ոք մեղաւ առաջի իմ, ջնջեցից զնա ի դպրութենէ իմմէ։ 34 Բայց արդ՝ երթ էջ եւ առաջնորդեա ժողովրդեանն այնմիկ ի տեղին յոր ասացի քեզ. եւ ահա հրեշտակ իմ երթիցէ առաջի երեսաց քոց. բայց յաւուր յորում այց արարից, ածից ի վերայ նոցա զմեղս իւրեանց։ 35 Եւ եհար Տէր զժողովուրդն վասն առնելոյ զորթն զոր արար Ահարոն։ |