ԵԼՔ 31 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 2 Ահաւադիկ յանուանէ կոչեցեալ է իմ զԲեսելիէլ զՈւրիեան, զորդի Ովրայ յազգէ Յուդայ։ 3 Եւ լցուցի զնա աստուածեղէն Հոգւով իմաստութեան եւ հանճարոյ եւ գիտութեան ամենայն գործոյ, 4 խելամուտ լինել եւ ճարտարապետել, գործել զոսկին եւ զարծաթ եւ զպղինձ, 5 զկապուտակն եւ զծիրանին եւ զկարմիրն մանեալ. եւ զականակապն ի լրութիւն գործոյն՝՝, եւ զհիւսնութիւն փայտից, գործել ըստ ամենայն գործոյ։ 6 Եւ ես ահա ետու զնա եւ զԵղիաբ Աքիսամայ յազգէ Դանայ. եւ ի սիրտ ամենայն իմաստնոյ ետու զիմաստութիւն, եւ արասցեն զամենայն զոր միանգամ պատուիրեցի քեզ։ 7 Զխորանն վկայութեան եւ զտապանակ կտակարանացն եւ զքաւութիւնն որ ի վերայ նորա, եւ զամենայն զսպաս խորանին եւ զզոհանոցսն՝՝, 8 եւ զսեղանն եւ զամենայն զկահ նորա, եւ զաշտանակն սուրբ եւ զամենայն զկահ նորա, եւ զսեղան խնկոցն, 9 եւ զսեղան ողջակիզացն եւ զամենայն զկահ նորա, եւ զաւազանն եւ զխարիսխ նորա, 10 եւ զպատմուճանս պաշտամանն, եւ զհանդերձս սրբութեանն զԱհարոնի քահանայի, եւ զպատմուճանս որդւոց նորա ի քահանայանալ ինձ, 11 եւ զեւղն օծութեան եւ զխունկս հանդերձանաց սրբութեանն, եւ զամենայն զոր միանգամ պատուիրեցի քեզ՝ արասցես։ 12 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 13 Եւ դու խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես. Զգոյշ կացէք պահելոյ զշաբաթս իմ. զի նշանակ է ընդ իս եւ ընդ ձեզ յազգս ձեր, զի ծանիջիք թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զձեզ։ 14 Եւ պահեսջիք զշաբաթս, զի սրբութիւն է այն Տեառն եւ՝՝ ձեզ. որ պղծեսցէ զնա՝ մահու մեռցի. ամենայն որ գործիցէ ի նմա գործ, սատակեսցի անձն այն ի միջոյ ժողովրդեան իւրոյ։ 15 Զվեց օր գործեսցես գործ, եւ յաւուրն եւթներորդի շաբաթ հանգստեան սրբութիւն Տեառն. ամենայն որ գործեսցէ գործ յաւուր շաբաթու՝ մահու մեռցի։ 16 Եւ պահեսցեն որդիքն Իսրայելի զշաբաթս՝ առնել զնոսա յազգս ձեր՝՝ ուխտ յաւիտենական։ 17 Ընդ իս եւ ընդ որդիսն Իսրայելի, նշանակ իմ է յաւիտենական. զի զվեց օր արար Տէր զերկին եւ զերկիր, եւ յաւուրն եւթներորդի դադարեաց եւ հանգեաւ։ 18 Եւ ետ Մովսիսի, իբրեւ դադարեաց ինքն ի խօսից իւրոց ի լերինն Սինա, զերկուս տախտակսն վկայութեան, տախտակս քարեղէնս գրեալս մատամբն Աստուծոյ։ |