ԵԼՔ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ էր անդ ոմն յազգէ Ղեւեայ, որ առ իւր կին ի դստերաց անտի Ղեւեայ։ 2 Եւ յղացաւ ծնաւ՝՝ արու, եւ տեսանէին զնա կայտառ, եւ թաքուցին զնա ամիսս երիս։ 3 Եւ իբրեւ ոչ եւս կարէին թաքուցանել, առ մայրն նորա տապանակ պրտուեայ, եւ ծեփեաց զնա կպրաձիւթով, եւ եդ ի նմա զմանուկն, եւ ընկէց զայն ի խաղ մի առ ափն գետոյն։ 4 Եւ դիտէր քոյրն նորա ի հեռաստանէ՝ տեսանել թէ զինչ անցք անցանիցեն ընդ նա։ 5 Եւ իջեալ դուստրն փարաւոնի լուանալ ի գետն, եւ նաժիշտք նորա շրջէին առ գետովն. եւ տեսեալ զտապանակն ի խաղի անդ, առաքեաց զնաժիշտ մի առնուլ զնա։ 6 Եբաց եւ ետես զմանուկն, եւ լայր մանուկն ի տապանակի անդ՝՝. խանդաղատեցաւ զնովաւ դուստրն փարաւոնի՝՝, եւ ասէ. Ի մանկանց Եբրայեցւոց է դա։ 7 Եւ ասէ քոյրն նորա ցդուստրն փարաւոնի. Կամի՞ս զի կոչեցից քեզ կին մի դայեակ ի Հեբրայեցւոց անտի, եւ սնուցանիցէ քեզ զմանուկդ։ 8 Ասէ դուստրն փարաւոնի. Երթ։ Գնաց աղջիկն եւ կոչեաց զմայր մանկանն։ 9 Եւ ասէ ցնա դուստրն փարաւոնի. Առ զմանուկդ, եւ սնո ինձ զդա, եւ ես տաց քեզ զվարձս քո։ Եւ առ կինն զմանուկն եւ սնոյց զնա։ 10 Եւ իբրեւ հաստատեցաւ մանուկն, ած զնա առ դուստրն փարաւոնի, եւ եղեւ նմա յորդեգիրս. եւ անուանեաց զանուն նորա Մովսէս. ասէ. Ի ջրոյ անտի հանի զդա։ 11 Եւ եղեւ յետ աւուրց բազմաց, իբրեւ եղեւ մեծ Մովսէս, ել առ եղբարս իւր որդիսն Իսրայելի՝՝, հայեցեալ ի չարչարանս նոցա. ետես այր մի Եգիպտացի, զի հարկանէր զոմն Եբրայեցի յեղբարց իւրոց յորդւոցն Իսրայելի։՝՝ 12 Հայեցեալ յայս կոյս յայն կոյս՝ ոչ զոք տեսանէր, եհար զԵգիպտացին եւ ծածկեաց զնա ընդ աւազով։ 13 Եւ ելեալ յերկրորդում աւուր, տեսանէր երկուս արս Եբրայեցիս ընդ միմեանս մարտուցեալս. եւ ասէ ցայրն որ զրկէրն. Ընդէ՞ր հարկանես զընկերդ։ 14 Եւ նա ասէ. Ո՞ կացոյց զքեզ այր իշխան եւ դատաւոր ի վերայ մեր. եթէ սպանանե՞լ զիս կամիցիս որպէս երէկ սպաներ զԵգիպտացին։ Զահի հարաւ Մովսէս եւ ասէ թէ. Այնպէս յայտնի եղեւ բանն։ 15 Եւ լուաւ փարաւոն զբանն, եւ խնդրէր սպանանել զՄովսէս։ Եւ փախեաւ Մովսէս յերեսաց փարաւոնի, եւ բնակեաց յերկրին Մադիամու. եւ եկեալ յերկրին Մադիամու՝՝ նստաւ առ ջրհորի միում։ 16 Եւ քրմին Մադիանացւոց էին դստերք եւթն, որ արածէին զխաշինս հօր իւրեանց,՝՝ եկեալ էին հանել ջուր, մինչեւ լցին զաւազանսն՝ արբուցանել խաշանց հօրն իւրեանց։ 17 Եւ եկեալ այլ հովիւք մերժեցին զնոսա ի բաց։ Յարուցեալ Մովսէս թափեաց զնոսա, եւ եհան նոցա ջուր եւ՝՝ արբոյց զխաշինս նոցա։ 18 Եւ եկին առ Հռագուէլ հայրն իւրեանց եւ նա ասէ ցնոսա. Զի՞ է զի յարեւու եկիք այսօր։ 19 Եւ նոքա ասեն. Այր մի Եգիպտացի փրկեաց զմեզ ի հովուաց անտի, եւ եհան ջուր եւ արբոյց խաշանց մերոց։ 20 Եւ նա ասէ ցդստերսն իւր. Եւ ո՞ւր է, ընդէ՞ր թողէք զայրն. արդ կոչեցէք զնա զի կերիցէ հաց։ 21 Եւ բնակեցաւ Մովսէս առ առնն, եւ ետ զՍեպփովրա դուստր իւր Մովսիսի կնութեան։ 22 Յղացաւ կինն եւ ծնաւ որդի, եւ անուանեաց զանուն նորա Մովսէս՝ Գերսամ. ասէ. Զի պանդուխտ եմ ես յօտար երկրի։ 23 Եւ յետ աւուրց բազմաց մեռաւ թագաւորն Եգիպտացւոց. եւ տառապէին որդիքն Իսրայելի ի գործոյ անտի, եւ աղաղակէին ի վեր. եւ ել աղաղակ նոցա առաջի Աստուծոյ ի գործոյ անտի։ 24 Եւ լուաւ Աստուած հեծութեան նոցա, եւ յիշեաց Աստուած զուխտ իւր որ ընդ Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ։ 25 Եւ հայեցաւ Աստուած յորդիսն Իսրայելի, եւ ծանուցաւ նոցա՝՝։ |