ԵԼՔ 18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ լուաւ Յոթոր քուրմ Մադիամու աներ Մովսիսի զամենայն զոր արար Տէր ընդ Մովսիսի եւ Իսրայելի ժողովրդեան իւրում, զի եհան Տէր զԻսրայէլ յԵգիպտոսէ։ 2 Եւ առ Յոթոր աներ Մովսիսի զՍեպփովրա զկին Մովսիսի՝ յետ թողլոյն զնա, 3 եւ զերկուս որդիս նորա, յորոց միումն անուն էր Գերսամ, ասէ՝ Պանդուխտ էի յօտար երկրի, 4 եւ անուն երկրորդին Եղիազար, ասէ՝ Աստուած հօր իմոյ օգնական իմ, եւ ապրեցոյց զիս ի ձեռաց փարաւոնի։ 5 Եւ եկն Յոթոր աներն Մովսիսի եւ որդիք նորա եւ կին նորա առ Մովսէս յանապատն, ուր բնակեալ էր ի լերինն Աստուծոյ։ 6 Ազդ եղեւ Մովսիսի եւ ասեն, թէ. Ահա աներ քո Յոթոր գայ առ քեզ, եւ կին քո եւ երկու որդիք քո ընդ նմա։ 7 Ել Մովսէս ընդ առաջ աներոյն իւրոյ, եւ երկիր եպագ նմա եւ համբուրեաց զնա. եւ ողջոյն ետուն միմեանց ի խաղաղութիւն, եւ տարաւ զնոսա ի խորանն։ 8 Եւ պատմեաց Մովսէս աներոյն իւրում զամենայն ինչ զոր արար Տէր ընդ փարաւոն եւ ընդ Եգիպտացիսն վասն Իսրայելի, եւ զամենայն աշխատութիւնս որ եղեւ նոցա ի ճանապարհի, եւ զի ապրեցոյց զնոսա Տէր։ 9 Եւ զարմացաւ Յոթոր ի վերայ ամենայն բարեացն զոր արար նոցա Տէր, եւ զի ապրեցոյց զնոսա ի ձեռաց Եգիպտացւոցն եւ ի ձեռաց փարաւոնի՝՝։ 10 Եւ ասէ Յոթոր. Օրհնեալ է Տէր որ ապրեցոյց զդոսա ի ձեռաց Եգիպտացւոցն եւ ի ձեռաց փարաւոնի. զի փրկեաց զժողովուրդդ ի ներքուստ ձեռինն Եգիպտացւոց։ 11 Արդ գիտեմ թէ մեծ է Տէր քան զամենայն աստուածս. վասն այնորիկ զի բռնանային ի վերայ դոցա՝՝։ 12 Եւ առ Յոթոր աներն Մովսիսի ողջակէզս եւ զոհս Աստուծոյ. եւ գնացին Մովսէս եւ Ահարոն եւ ամենայն ծերքն Իսրայելի՝ ուտել հաց ընդ աներոյն Մովսիսի առաջի Տեառն։ 13 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր նստաւ Մովսէս դատել զժողովուրդն. եւ կայր ամենայն ժողովուրդն շուրջ զՄովսիսիւ, յառաւօտէ մինչեւ ցերեկոյ։ 14 Եւ տեսեալ Յոթորայ զամենայն ինչ զոր առնէր ժողովրդեանն, եւ ասէ. Զի՞նչ է բանդ այդ զոր առնես դու ժողովրդեանդ. ընդէ՞ր դու նստիս միայն, եւ ամենայն ժողովուրդդ կայ շուրջ զքեւ յառաւօտէ մինչեւ ցերեկոյ։ 15 Եւ ասէ Մովսէս ցաներն իւր. Քանզի գայ ժողովուրդդ առ իս խնդրել իրաւունս յԱստուծոյ։ 16 Յորժամ լինիցի ինչ դոցա հակառակութիւն, գան առ իս, եւ ես ընտրեմ ի մէջ իւրաքանչիւր ուրուք, եւ իմացուցանեմ դոցա զհրամանս Աստուծոյ եւ զօրէնս նորա։ 17 Եւ ասէ ցնա աներն Մովսիսի. Ոչ է ուղիղ բանդ զոր առնես։ 18 Անհնարին տանջանօք տանջիս դու եւ ամենայն ժողովուրդդ որ է ընդ քեզ. ծանր է քեզ բանդ այդ, ոչ կարես միայն առնել։ 19 Բայց արդ լուր ինձ, եւ տաց քեզ խրատ, եւ եղիցի Աստուած ընդ քեզ։ Լեր դու ժողովրդեանդ առ ի յԱստուծոյ, եւ տարցես դու զբանս դոցա առ Աստուած։ 20 Եւ դիցես դոցա վկայութիւն զհրամանացն Աստուծոյ եւ զօրինաց նորա՝՝, եւ ցուցցես դոցա ճանապարհս յորս գնայցեն, եւ զգործս զոր գործիցեն։ 21 Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։ 22 Եւ դատեսցին զժողովուրդդ յամենայն ժամ. եւ զբան ինչ մեծ առ քեզ հասուցանիցեն, եւ զփոքր ինչ դատաստան՝ ինքեանք դատեսցին. եւ թեթեւացուսցեն ի քէն, եւ եղիցին քեզ օգնականք։ 23 Եթէ զայս բան արասցես, զօրացուսցէ զքեզ Աստուած, եւ կարասցես տոկալ, եւ ամենայն ժողովուրդդ երթիցէ ի տեղի իւր խաղաղութեամբ։ 24 Եւ լուաւ Մովսէս ձայնի աներոյն իւրոյ, եւ արար զամենայն որ միանգամ ասաց նմա։ 25 Եւ ընտրեաց Մովսէս յամենայն Իսրայելէ արս զօրաւորս, եւ արար զնոսա ի վերայ նոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։ 26 Եւ դատէին զժողովուրդն յամենայն ժամ. բայց զբան ինչ մեծ հասուցանէին առ Մովսէս, եւ զամենայն բան թեթեւ՝ ինքեանք դատէին։ 27 Եւ արձակեաց Մովսէս զաներն իւր, եւ գնաց յերկիր իւր։ |