ԵԼՔ 15 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Յայնժամ երգեաց Մովսէս եւ որդիքն Իսրայելի զօրհնութիւնս զայս Աստուծոյ, եւ ասեն. Օրհնեսցուք զՏէր, զի փառօք է փառաւորեալ. զերիվարս եւ զհեծեալս նոցա ընկէց ի ծով։ 2 Օգնական ընդունելի իմ՝՝ Տէր, եւ եղեւ ինձ փրկութիւն. սա է իմ Աստուած եւ փառաւոր արարից զսա. Աստուած հօր իմոյ, եւ բարձր արարից զսա։ 3 Տէր խորտակէ զպատերազմունս, Տէր՝՝ անուն նորա։ 4 Զկառս փարաւոնի եւ զզօրութիւնս նորա ընկէց ի ծով, զընտիրս հեծելոց եւ զսպառազէնս. ընկղմեցան ի ծով Կարմիր։ 5 Խորք ծածկեցին զնոսա, ընկլան յանդունդս իբրեւ զվէմ։ 6 Աջ քո, Տէր, փառաւորեալ է զօրութեամբ. աջ քո, Տէր, խորտակեաց զթշնամին։ 7 Եւ բազմութեամբ փառաց քոց մանրեցեր զհակառակորդս. առաքեցեր զբարկութիւն քո եւ եկեր զնոսա իբրեւ զեղէգն։ 8 Եւ հողմով սրտմտութեամբ քով պատառեցան ջուրք, պաղեցան իբրեւ զպարիսպ ջուրք. պաղեցան ալիք ի մէջ ծովուն։ 9 Ասաց թշնամին. Հալածեցից եւ հասից, բաժանեցից զաւարն, եւ լցուցից ի նոցանէ զանձն իմ. սատակեցից սրով իմով, տիրեսցէ նոցա՝՝ ձեռն իմ։ 10 Առաքեցեր զհողմն քո, եւ ծածկեաց զնոսա ծով. ընկղմեցան իբրեւ զկապար ի ջուրս սաստիկս։ 11 Ո՞վ իցէ նման քեզ յաստուածս, Տէր, եւ կամ ո՞վ նմանիցէ քեզ, փառաւորեալդ ի սուրբս, սքանչելի փառօք՝՝, որ առնես զնշանս։ 12 Ձգեցեր զաջ քո, եւ եկուլ զնոսա երկիր։ 13 Առաջնորդեցեր արդարութեամբ ժողովրդեան քում այսմ զոր փրկեցեր. մխիթարեցեր զօրութեամբ քով ի բանակետղ սրբութեան քո։ 14 Լուան ազգք եւ բարկացան. եւ երկունք կալան զբնակիչս Քանանացւոց։ 15 Յայնժամ տագնապեցան դատաւորք Եդովմայ եւ իշխանք Մովաբացւոց, կալաւ զնոսա դողումն. հալեցան ամենայն բնակիչք Քանանացւոց։ 16 Անկցի ի վերայ նոցա ահ եւ երկեւղ. մեծութեամբ բազկի քո քարասցին, մինչեւ անցցէ ժողովուրդ քո, Տէր, մինչեւ անցցէ ժողովուրդ քո այս զոր ստացար։ 17 Տարեալ տնկեսցես զնոսա ի լեառն ժառանգութեան քո, ի պատրաստութիւն բնակութեան քո, զոր արարեր, Տէր. սրբութիւն, Տէր, զոր պատրաստեցին ձեռք քո։ 18 Տէր թագաւոր յաւիտեան եւ յաւիտեանս եւ եւս։ 19 Զի մտին երիվարք փարաւոնի կառօք եւ հեծելովք նորա ի ծով, եւ ած ի վերայ նոցա Տէր զջուրս ծովուն, եւ որդիքն Իսրայելի գնացին ընդ ցամաք ի մէջ ծովուն։ 20 Եւ առ Մարիամ մարգարէ քոյրն Ահարոնի զթմբուկն ի ձեռն իւր, եւ ելին ամենայն կանայք զհետ նորա թմբկօք եւ պարուք։ 21 Եւ յառաջէր Մարիամ եւ ասէր. Օրհնեսցուք զՏէր, զի փառօք է փառաւորեալ. զերիվարս եւ զհեծեալս՝՝ ընկէց ի ծով։ 22 Եւ խաղացոյց Մովսէս զորդիսն Իսրայելի ի Կարմիր ծովէ անտի, եւ ած զնոսա յանապատն ի Սուր. եւ գնացին երեքօրեայ ճանապարհ յանապատի անդ, եւ ոչ գտանէին ջուր ըմպելոյ։ 23 Եկին ի Մեռա, եւ ոչ կարէին ըմպել ջուր ի Մեռայն, քանզի դառն էր. վասն այնորիկ անուանեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ Դառնութիւն։ 24 Եւ տրտնջեաց ժողովուրդն զՄովսիսէ եւ ասեն. Զի՞նչ արբցուք։ 25 Աղաղակեաց Մովսէս առ Տէր, եւ եցոյց նմա Տէր փայտ, եւ արկ զայն ի ջուրն, եւ քաղցրացաւ ջուրն։ Եւ անդ եդ նմա իրաւունս եւ դատաստանս. եւ անդ փորձեաց զնա, 26 եւ ասէ. Եթէ լսելով լուիցես ձայնի Տեառն Աստուծոյ քում, եւ զհաճոյս առաջի նորա արասցես, եւ ունկնդիր լիցիս պատուիրանաց նորա, եւ պահեսցես զամենայն իրաւունս նորա, զամենայն զախտն զոր ածի ի վերայ Եգիպտացւոցն, ոչ ածից ի վերայ քո. զի ես եմ Տէր որ բժշկեմ զքեզ։ 27 Եւ եկին յԵղիմ. եւ էին անդ երկոտասան աղբեւր ջրոց եւ եւթանասուն ծառ արմաւենեաց. եւ անդ բնակեցան առ ջրովն։ |