ԺՈՂՈՎՕՂ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Դարձայ եւ տեսի ես զամենայն զրպարտութիւնս որ լինին ընդ արեգակամբ, եւ ահա արտասուք զրպարտելոցն, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնոսա. եւ ի ձեռս զրպարտչաց նոցա բռնութիւնք՝՝։ 2 Եւ գովեցի ես զամենայն մեռեալսն որք յառաջագոյն մեռան, քան զկենդանիսն՝ որ ցայժմ կենդանի իցեն։ 3 Եւ քան զնոսա զերկոսին լաւ այն է՝ որ չեւ եւս իցէ լեալ, որ ոչ ետես զամենայն արարածն չար՝ որ արարաւ ի ներքոյ արեգական։ 4 Եւ տեսի ես զամենայն վաստակս եւ զամենայն արութիւն արարածոյն՝՝. զի նախանձ առն ի մերձաւորէ իւրմէ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։ 5 Անզգամն բուռն եհար զբազկաց իւրոց, եւ եկեր՝՝ զմարմինս իւր։ 6 Լաւ է բուռն մի հանգստեամբ քան զլիութիւն երկուց բռանց՝ ջանալով եւ յօժարութեամբ ոգւոյ։ 7 Դարձայ ես եւ տեսի ընդունայնութիւն ի ներքոյ արեգական։ 8 Զի մի է, եւ ոչ կրկին. եւ որդի եւ եղբայր ոչ գոյ նորա. եւ ոչ է վախճան ամենայն վաստակոյ նորա. եւ սակայն ակն նորա ոչ յագի մեծութեամբ. եւ արդ ո՞ւմ ջանամ ես, եւ զլանամ զանձն իմ ի բարութենէ. զի եւ այն ընդունայնութիւն է եւ զբաղումն չար։ 9 Լաւ են երկու քան զմի, որոց գոն վարձք բարի ի վաստակս նոցա։ 10 Զի եթէ գլորիցի մին՝ կանգնեսցէ զնա ընկեր իւր. եւ վա՜յ միումն յորժամ գլորիցի, եւ ոչ գուցէ մեւս՝ որ յարուցանիցէ զնա։ 11 Զի եթէ ննջիցեն երկու՝ ջեռուցանեն զմիմեանս, եւ մին զիա՞րդ ջեռնուցու։ 12 Եւ եթէ բռնասցի մին՝ երկուքն կայցեն ընդդէմ նորա. եւ առասան երեքկին՝ ոչ վաղվաղակի խզեսցի։ 13 Լաւ է մանուկ աղքատ եւ իմաստուն՝ քան զթագաւոր ծեր եւ անմիտ, որ ոչ իմացաւ հայել եւս, 14 եթէ՝՝ ի տանէ կապանաց ելանիցէ թագաւորել. նա ի թագաւորութեան իւրում եղեւ աղքատ։ 15 Տեսի ես զամենայն կենդանիս որ գնան ի ներքոյ արեգական, հանդերձ երիտասարդաւն երկրորդաւ որ յարիցէ փոխանակ նորա։ 16 Ոչ գոյ կատարումն ամենայն ժողովրդեանն, ամենեցուն որք եղեն յառաջ քան զնոսա. նա եւ յետինքն ոչ լինիցին ուրախ ի վերայ նորա. զի եւ այն ինքն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։ 17 Զգուշացիր ոտին քում որով երթայցես ի տուն Աստուծոյ. 18 եւ մերձ լեր ի լսել, քանզի պատուական է քան զտուրս անզգամաց՝ զոհ քո՝՝, զի ոչ եթէ գիտակ ինչ են առնելոյ բարիս՝՝։ |