ԺՈՂՈՎՕՂ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Բանք Ժողովողին որդւոյ Դաւթի թագաւորի Իսրայելի յԵրուսաղէմ։ 2 Ունայնութիւն ունայնութեանց, ասաց Ժողովօղն, ունայնութիւն ունայնութեանց, ամենայն ինչ ընդունայն է։ 3 Զի՞նչ աւելի է մարդոյ յամենայն վաստակս իւր զոր տաժանի ընդ արեգակամբ։ 4 Ազգ երթայ եւ ազգ գայ. եւ երկիրս յաւիտեան կայ։ 5 Ծագէ արեգակն, եւ մտանէ արեգակն եւ ի տեղի իւր ձգի ի ծագել իւրում։ 6 Ելանէ ընդ հարաւ, եւ պատի ընդ հիւսիսիւ, պատելով պատի. գնայ հողմ, եւ ի շրջանս իւր դառնայ հողմ։ 7 Ամենայն ուղխք ի ծով գնան, եւ ծով ոչ լնու. ի տեղի յոր ուղխք գնան՝ անդ նոքին դառնան ի գնալ։ 8 Ամենայն բան ջանիւ, եւ ոչ կարասցէ այր խօսել. ոչ յագեսցի ակն տեսանելով, եւ ոչ լցցի ունկն լսելով։ 9 Զինչ է որ եղեւն՝ նոյն ինքն որ լինելոցն է. եւ զինչ է որ արարաւն, նոյն ինքն որ առնելոցն է։ 10 Եւ ոչ է ամենայն առժամայն ընդ արեգակամբ. զի զոր խօսիցի ոք եւ ասիցէ՝՝ Ահաւասիկ այս նոր է, վաղ իսկ եղեալ է ի յաւիտենից եղելոցն նախ քան զմեզ։ 11 Ոչ գոյ յիշատակ առաջնոցն, նա եւ ոչ վերջնոցն որ լինելոց են. ոչ գոյ յիշատակ նոցա ընդ լինելոցսն ի վախճանի։ 12 Ես Ժողովօղ եղէ թագաւոր ի վերայ Իսրայելի յԵրուսաղէմ, 13 եւ ետու զսիրտ իմ խնդրել եւ խորհել իմաստութեամբ վասն ամենայնի որ եղեալ են ընդ արեգակամբ. զի զբաղումն չար ետ Աստուած որդւոց մարդկան զբաղել ընդ արեգակամբ՝՝։ 14 Տեսի ես զամենայն արարեալս որ արարեալ են ի ներքոյ արեգական, եւ ահա ամենայն ինչ ընդունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։ 15 Թիւրեալն՝ ոչ կարասցէ զարդարել, եւ պակասեալն՝ ոչ կարասցէ ի թիւ անկանել։ 16 Խօսեցայ ի սրտի իմում թէ՝ Առաւել ես մեծացայ եւ յաւելայ յիմաստութեան քան զամենեսեան որ էին յառաջ քան զիս յԵրուսաղէմ. եւ սիրտ իմ ետես բազում իմաստութիւն եւ գիտութիւն։ 17 Եւ ետու զսիրտ իմ գիտել զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն, զառակս եւ զիմաստութիւն՝՝. գիտացի ես՝ զի սակայն եւ այս յօժարութիւն ոգւոյ է։ 18 Զի բազմութիւն իմաստութեան՝ բազմութիւն գիտութեան՝՝, եւ որ յոլովեաց ի գիտութիւն՝ յաւելցէ ի ցաւս։ |