ԱՌ ԿՈՂՈՍԱՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Կամիմ զի գիտիցէք դուք որպիսի՛ ճգնութիւն ունիմ յանձին վասն ձեր եւ վասն Լաւոդիկեցւոցն, եւ որոց չիցէ տեսեալ զերեսս իմ մարմնով. 2 զի մխիթարեսցին սիրտք նոցա տեղեկացեալք սիրով, եւ յամենայն մեծութիւն լրութեան իմաստութեան՝ ի գիտութիւն խորհրդոյն Աստուծոյ ի Քրիստոս Յիսուս՝՝. 3 յորում ամենայն գանձք իմաստութեան եւ գիտութեան ծածկեալ կան։ 4 Այլ զայս ասեմ, զի մի՛ ոք զձեզ զառանցուսցէ պատիր բանիւք։ 5 Զի թէպէտ եւ մարմնով հեռի եմ, այլ հոգւով ընդ ձեզ եմ. խնդամ, իբրեւ տեսանեմ զկարգն ձեր եւ զհաստատութիւն հաւատոցն ձերոց որ ի Քրիստոս Յիսուս։ 6 Արդ որպէս ընկալարուք զՔրիստոս Յիսուս զՏէր, նովին գնասջիք. 7 արմատացեալք եւ շինեալք ի նա եւ հաստատեալք ի հաւատս որպէս ուսարուքն, առաւելեալք ի նմին գոհութեամբ։ ՎՋ 8 Զգոյշ լերուք մի՛ ոք իցէ որ զձեզ կողոպտիցէ ճարտարմտութեամբ եւ սնոտի խաբէութեամբ, որք ըստ մարդկան աւանդութեան եւ ըստ տարերց աշխարհիս, եւ ոչ ըստ Յիսուսի Քրիստոսի. 9 զի ի նմա բնակէ ամենայն լրումն Աստուածութեանն մարմնապէս։ 10 Եւ էք դուք նովաւ լցեալք, որ է գլուխ ամենայն իշխանութեան եւ պետութեան. 11 որով թլփատեցարուք հաւատովք զանձեռագործ թլփատութիւնն՝ ի մերկանալ զանդամս մարմնոյ թլփատութեամբն Քրիստոսի. 12 թաղեալք ընդ նմին ի մկրտութեանն, որով եւ ընդ նմին յարեայք հաւատովք Աստուծոյ ազդեցութեանն, որ յարոյց զնա ի մեռելոց։ 13 Եւ զձեզ որ երբեմն մեռեալն էիք ի մեղս եւ յանթլփատութիւն մարմնոյ ձերոյ՝ կենդանացոյց յանձին իւրում. շնորհեաց մեզ զամենայն յանցանս մեր, 14 եւ ջնջեաց զձեռագիր մերոյ հակառակութեանն հրամանօքն իւրովք որ կայր մեզ հակառակ, եբարձ զայն ի միջոյ եւ բեւեռեաց ընդ խաչափայտին. 15 մերկեաց զիշխանութիւնս եւ զպետութիւնս, յայտ յանդիման խայտառակեաց նշաւակեալ զնոսա յանձին իւրում ի յարութեան իւրում՝՝։ 16 Մի՛ ոք այսուհետեւ զձեզ դատեսցի ուտելով կամ ըմպելով կամ մասամբք տօնից, կամ ամսամտիւք, կամ շաբաթուք. 17 որ են ստուերք հանդերձելոցն, այլ մարմին՝ Քրիստոս է։ 18 Մի՛ ոք զձեզ խաբեսցէ, որ կամիցի խոնարհութեամբ եւ կրօնիւք հրեշտակաց, զոր չիցէ տեսեալ, զրահետ վարել՝ տարապարտ հպարտացեալ ի մտաց մարմնոյ իւրոյ. 19 եւ ոչ ունիցի զԳլուխն Քրիստոս, ուստի ամենայն մարմինն յօդիւք եւ խաղալեօք տարաբերեալ եւ խառնեալ՝ աճէ զաճումն Աստուծոյ։ 20 Եթէ մեռարուք ընդ Քրիստոսի ի տարերց աշխարհիս, զի՞ եւս իբրեւ զկենդանիս աստէն յաշխարհի կրօնաւորիք. 21 մի՛ մերձենար, մի՛ ճաշակեր, մի՛ հուպ լինիր. 22 որ է ամենայն ինչ ի պէտս ապականութեան, ըստ պատուիրանաց եւ վարդապետութեան մարդկան, 23 որ յիմաստութիւն իմն համարէ ինքնակամ կրօնիւք եւ խոնարհութեամբ եւ անխայութեամբ մարմնոյ, եւ ոչ ի պատիւ ինչ լրութեան մարմնոյ։ |