ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 8 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ յաւուր յայնմիկ հալածումն մեծ ի վերայ եկեղեցւոյն յԵրուսաղէմ. եւ ամենեքեան ցրուեցան ի գեղս Հրէաստանի եւ Սամարիայ բաց յառաքելոցն։ 2 Եւ բարձին զՍտեփանոս արք երկիւղածք, եւ արարին կոծ մեծ ի վերայ նորա։ ԲԴ. 3 Բայց Սաւղոս վնասակար էր եկեղեցւոյն, ի տունս տունս մտանէր, քարշեալ զարս եւ զկանայս՝ մատնէր ի բանտ։ 4 Եւ սփռեալքն շրջէին, աւետարանէին զբանն։ 5 Իսկ Փիլիպպոս իջեալ ի քաղաքն Սամարացւոց՝ քարոզէր նոցա զՔրիստոս։ 6 Ունկն դնէին ժողովուրդքն բանիցն Փիլիպպոսի միաբան՝ ի լսել նոցա եւ ի տեսանել զնշանսն զոր առնէր։ 7 Քանզի բազումք որ ունէին զայսս պիղծս՝ աղաղակէին ի ձայն մեծ եւ ելանէին։ 8 Եւ բազում անդամալոյծք եւ կաղք բժշկէին. 9 եւ եղեւ ուրախութիւն մեծ ի քաղաքին յայնմիկ։ Այր ոմն Սիմովն անուն յառաջագոյն էր ի քաղաքին, մոգէր եւ ապշեցուցանէր զազգն Սամարացւոց, ասել զանձնէ թէ իցէ մեծ ոմն. 10 յոր հայէին ամենեքեան ի փոքուէ մինչեւ ի մեծամեծս, եւ ասէին. Սա է զօրութիւն Աստուծոյ որ կոչի մեծ։ 11 Հայէին ի նա վասն բազում ժամանակաց մոգութեամբքն ապշեցուցանելոյ զնոսա։ 12 Բայց յորժամ հաւատացին Փիլիպպոսի որ աւետարանէր վասն արքայութեանն Աստուծոյ եւ անուանն Յիսուսի Քրիստոսի, մկրտէին ամենեքեան արք եւ կանայք։ 13 Այլ եւ ինքն Սիմովն հաւատաց, եւ մկրտեալ կանխէր առ Փիլիպպոս. տեսեալ զնշանսն եւ զմեծամեծ զօրութիւնսն որք լինէին զարմանայր։ 14 Իբրեւ լուան որ յԵրուսաղէմ առաքեալքն էին թէ եւ ի Սամարիա ընկալան զբանն Աստուծոյ, առաքեցին առ նոսա զՊետրոս եւ զՅովհաննէս. 15 որք իջեալ կացին յաղօթս ի վերայ նոցա, որպէս զի առցեն զՀոգին Սուրբ. 16 զի ցայնժամ չեւ եւս էր եւ ոչ ի վերայ միոյ նոցա հասեալ, բայց միայն մկրտեալք էին յանուն Տեառն Յիսուսի։ 17 Յայնժամ եդին զձեռս ի վերայ նոցա, եւ առնուին Հոգի Սուրբ։ 18 Տեսեալ Սիմովնի թէ ձեռս ի վերայ դնելով առաքելոցն՝ տուեալ լինի Հոգին Սուրբ, մատոյց նոցա ինչս եւ ասէ. 19 Տուք եւ ինձ զիշխանութիւնս զայս, զի յոյր վերայ դնիցեմ զձեռս՝ առցէ Հոգի Սուրբ։ 20 Եւ Պետրոս ասէ ցնա. Արծաթ քո ընդ քեզ լիցի ի կորուստ, զի զպարգեւսն Աստուծոյ համարեցար ընչիւք ստանալ։ 21 Ոչ գոյ քեզ մասն եւ վիճակ ի բանիդ յայդմիկ, քանզի սիրտ քո ոչ է ուղիղ առաջի Աստուծոյ։ 22 Ապաշաւեա դու ի չարեացդ քոց յայդցանէ, եւ աղաչեա զՏէր, թերեւս թողութիւն լիցի քեզ ի մեղմեխ խորհրդոց սրտի քո։ 23 Քանզի ի դառնութիւն մաղձի եւ ի կնճիռն անիրաւութեան տեսանեմ զքեզ։ 24 Պատասխանի ետ Սիմովն եւ ասէ. Աղաչեցէք դուք վասն իմ զՏէր, զի մի՛ ինչ եկեսցէ ի վերայ իմ յորոց դուքդ ասացէք։ 25 Եւ նոցա եդեալ վկայութիւն՝ խօսեցան զբանն Աստուծոյ, եւ դարձան յԵրուսաղէմ. եւ ի բազում գեղս Սամարացւոցն աւետարանէին։ ԲԵ. 26 Հրեշտակ Տեառն խօսեցաւ առ Փիլիպպոս եւ ասէ. Արի եւ գնա դու ի կողմն հարաւոյ ընդ ճանապարհ որ իջանէ յԵրուսաղեմէ ի Գազա, զի այս է անապատ։ 27 Եւ յարեաւ գնաց. եւ ահաւասիկ այր մի Եթէովպացի, ներքինի հզօր Կանդակայ տիկնոջ Եթէովպացւոց, որ էր ի վերայ ամենայն գանձուց նորա. որ եկեալ էր երկիր պագանել յԵրուսաղէմ. 28 եւ անդրէն դարձեալ եւ նստեալ ի կառս իւրում՝ ընթեռնոյր զմարգարէն զԵսայի։ 29 Ասէ Հոգին ցՓիլիպպոս. Մատիր եւ յարեաց ի կառսդ յայդոսիկ։ 30 Եւ ընթացեալ Փիլիպպոս՝ լսէր զի ընթեռնոյր զԵսայի մարգարէ. եւ ասէ. Գիտիցե՞ս արդեւք զոր ընթեռնուցուսդ։ 31 Եւ նա ասէ. Զիա՞րդ կարիցեմ, եթէ ոչ ոք առաջնորդեսցէ ինձ։ Եւ աղաչեաց զՓիլիպպոս ելանել նստել ընդ նմա։ 32 Եւ գլուխ գրոցն զոր ընթեռնոյր՝ էր այս. Իբրեւ զոչխար ի սպանդ վարեցաւ, եւ իբրեւ զորոջ առաջի կտրչի իւրոյ անմռունչ՝ այնպէս ոչ բանայ զբերան իւր։ 33 Ի խոնարհութեան նորա դատաստան նորա բարձաւ, եւ զազգատոհմ նորա ո՞ պատմեսցէ, զի բառնան յերկրէ կեանք նորա։ 34 Պատասխանի ետ ներքինին Փիլիպպոսի եւ ասէ. Աղաչեմ զքեզ, վասն ո՞յր ասէ մարգարէն զայս, վասն ի՞ւր եթէ վասն այլոյ ուրուք։ 35 Եբաց Փիլիպպոս զբերան իւր, եւ սկսեալ ի գրոցս յայսցանէ՝ աւետարանեաց նմա զՅիսուս։ 36 Իբրեւ երթային զճանապարհայն, եկին ի ջուր ինչ, եւ ասէ ներքինին. Ահաւասիկ ջուր, զի՞նչ արգելու զիս ի մկրտելոյ։ 37 Եւ ասէ ցնա. Եթէ հաւատաս բոլորով սրտիւ քով, մարթ է։ Պատասխանի ետ եւ ասէ. Հաւատամ եթէ Յիսուս Քրիստոս է Որդի Աստուծոյ։՝՝ 38 Եւ հրամայեաց կացուցանել զկառսն. եւ իջին երկոքեան ի ջուրն, Փիլիպպոս եւ ներքինին, եւ մկրտեաց զնա։ 39 Եւ իբրեւ ելին ի ջրոյ անտի, Հոգին Սուրբ եկն ի վերայ ներքինւոյն, եւ հրեշտակ Տեառն յափշտակեաց՝՝ զՓիլիպպոս, եւ ոչ եւս ետես զնա ներքինին, եւ գնայր զճանապարհ իւր ուրախութեամբ։ 40 Բայց Փիլիպպոս գտաւ յԱզովտոս. եւ շրջեալ աւետարանէր ամենայն քաղաքացն՝ մինչեւ ի գալ նորա ի Կեսարիա։ |