ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ մինչդեռ խօսէին նոքա ընդ ժողովրդեանն, հասին ի վերայ նոցա քահանայքն եւ իշխանք տաճարին եւ սադուկեցիքն, 2 զայրագնեալք վասն ուսուցանելոյ նոցա զժողովուրդն եւ պատմելոյ Յիսուսիւ զյարութիւն մեռելոց։ 3 Մխեցին ի նոսա զձեռս իւրեանց, եւ եդին զնոսա ի բանտի մինչեւ ի վաղիւն, զի էր ընդ երեկս։ 4 Իսկ բազումք ի լսողաց բանին հաւատացին, եւ եղեւ թիւ մարդկանն իբրեւ հազարաց հնգից։ 5 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր ժողովել նոցա զիշխանսն եւ զերիցունս եւ զդպիրսն յԵրուսաղէմ, 6 եւ զԱննա քահանայապետ եւ զԿայիափա եւ զՅովհաննէս եւ զԱղեքսանդրոս, եւ որք միանգամ էին յազգէ քահանայութեանն։ 7 Եւ կացուցեալ զնոսա ի մէջ՝ հարցանէին. Որո՞վ զօրութեամբ կամ որո՞վ անուամբ արարէք դուք զայս։ 8 Յայնժամ Պետրոս լցեալ Հոգւով Սրբով՝ ասէ ցնոսա. Իշխանք ժողովրդեան եւ երիցունք Իսրայելի, 9 եթէ արժա՞ն ինչ իցէ դատել զմեզ՝՝ այսօր վասն երախտեաց առն միոյ տկարի որով սա բժշկեցաւ։ 10 Յայտնի լիցի ամենեցուն ձեզ եւ ամենայն ժողովրդեանդ Իսրայելի, զի յանուն Յիսուսի Քրիստոսի Նազովրեցւոյ զոր դուքն խաչեցէք, զոր Աստուած յարոյց ի մեռելոց, նովաւ սա կայ աւասիկ առաջի ձեր ողջացեալ։ 11 Նա է վէմն անարգեալ ի ձէնջ շինողաց, որ եղեւ գլուխ անկեան. 12 եւ չիք այլով իւիք փրկութիւն, զի եւ ոչ անուն այլ գոյ ի ներքոյ երկնից տուեալ ի մարդիկ, որով արժան իցէ կեալ մեզ։ Ե. 13 Հայեցեալ ի համարձակութիւնն Պետրոսի եւ Յովհաննու, եւ ի վերայ հասեալ թէ արք տգէտք եւ առանց դպրութեան են, զարմանային, զի ճանաչէին զնոսա թէ ընդ Յիսուսի էին. 14 եւ զայրն եւս տեսանէին զբժշկեալն զի կայր ընդ նոսա, եւ ոչինչ կարէին տալ պատասխանի։ 15 Եւ հրամայեալ նոցա արտաքս քան զատեանն ելանել, խորհեցան ընդ միմեանս, 16 եւ ասեն. Զի՞նչ արասցուք արանցս այսոցիկ, զի երեւելի նշան եղեւ ի ձեռն սոցա. ամենայն իսկ բնակչաց Երուսաղեմի յայտ է եւ ոչ կարեմք ուրանալ։ 17 Այլ զի մի՛ առաւել ճարակեսցի ի ժողովուրդն, սպառնասցուք նոցա մի՛ եւս խօսել յանունն յայն մի՛ ումեք ի մարդկանէ։ 18 Եւ կոչեցեալ զնոսա պատուիրեցին ամենեւին մի՛ խօսել եւ մի՛ ուսուցանել յանուն Յիսուսի։ 19 Իսկ Պետրոս եւ Յովհաննէս պատասխանի ետուն եւ ասեն ցնոսա. Եթէ արժան իցէ առաջի Աստուծոյ ձեզ լսել առաւել քան Աստուծոյ, ընտրեցէք։ 20 Այլ մեք ոչ կարեմք զոր տեսաքն եւ լուաք՝ չխօսել։ 21 Նոքա սպառնացեալ արձակեցին զնոսա, եւ ոչինչ գտեալ թէ որպէս պատուհասեսցեն զնոսա վասն ժողովրդեանն, զի ամենեքեան փառաւոր առնէին զԱստուած վասն իրացն եղելոց։ 22 Զի ամաց էր այրն աւելի քան զքառասուն, յորոյ վերայ եղեւ նշանս այս բժշկութեան։ 23 Եւ անտի արձակեալ եկին առ իւրեանցսն, եւ պատմեցին որչափ ինչ ասացին ցնոսա քահանայապետքն եւ երիցունքն։ 24 Եւ նոցա լուեալ ամբարձին զձայնս իւրեանց առ Աստուած եւ ասեն. Դու, Տէր Աստուած, որ արարեր զերկինս եւ զերկիր եւ զծով եւ զամենայն որ ի նոսա, 25 որ ի բերանոյ հօր մերոյ՝՝ Դաւթի ծառայի քո՝ ի ձեռն Հոգւոյն Սրբոյ՝՝ ասացեր. Զմէ՞ խռովեցան հեթանոսք, եւ ժողովուրդք խորհեցան սնոտիս. 26 յանդիման եղեն թագաւորք երկրի եւ իշխանք ժողովեցան ի միասին վասն Տեառն եւ վասն Օծելոյ նորա։ 27 Ժողովեցան արդարեւ ի քաղաքիս յայսմիկ ի վերայ սրբոյ Որդւոյ քո Յիսուսի զոր օծերն՝ Հերովդէս եւ Պոնտիոս Պիղատոս ազգօք եւ ժողովրդովք Իսրայելի, 28 առնել որչափ ձեռն քո եւ կամք յառաջագոյն սահմանեցին լինել։ 29 Եւ արդ, Տէր, հայեաց ի սպառնալիս նոցա, եւ տուր ծառայից քոց ամենայն համարձակութեամբ խօսել զբանն քո. 30 ի ձգել զձեռն քո ի բժշկութիւն, եւ նշանս եւ արուեստս լինել անուամբն սրբոյ Որդւոյ քո Յիսուսի։ 31 Եւ մինչ կային նոքա յաղօթս, շարժեցաւ տեղին յորում էին ժողովեալ, եւ լցան ամենեքին Հոգւով Սրբով, եւ խօսէին զբանն Աստուծոյ համարձակութեամբ։ Զ. 32 Եւ բազմութեան հաւատացելոցն էր սիրտ եւ անձն մի. եւ ոչ ոք ի նոցանէ ասէր զընչից իւրոց թէ իւր իցէ, այլ էր նոցա ամենայն ինչ հասարակաց։ 33 Եւ զօրութեամբ բազմաւ տային վկայութիւն առաքեալքն զյարութեանն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի. եւ շնորհք մեծամեծք էին ի վերայ ամենեցուն նոցա։ 34 Եւ ոչ ոք կարօտէր ի նոսա, զի որ միանգամ տեարք էին գեղից կամ ապարանից՝ վաճառէին եւ բերէին զգինս վաճառելոցն, 35 դնէին առ ոտս առաքելոցն. եւ բաշխէին իւրաքանչիւր որպէս ումեք պիտոյ ինչ լինէր։ 36 Յովսէփ որ կոչեցաւն Բառնաբաս յառաքելոց անտի, (որ թարգմանի որդի մխիթարութեան,) Ղեւտացի, յազգէ Կիպրացի, 37 էր նորա գեղ, վաճառեաց եւ եբեր զգինսն, եդ առ ոտս առաքելոցն։ |