ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 24 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԷԱ. 1 Եւ յետ հինգ աւուր էջ քահանայապետն Անանիա հանդերձ ծերովք ոմամբք, եւ ճարտարախօսաւ Տերտիւղեաւ ոմամբ, որք եւ զգացուցին դատաւորին վասն Պաւղոսի։ 2 Եւ ի կոչելն զնա՝ սկսաւ Տերտիւղոսն ամբաստան լինել եւ ասել. Բազում խաղաղութիւն գտեալ է ի քէն եւ իրաց ուղղութիւն ազգիս այսորիկ քով խնամով. 3 ամենայնիւ եւ ամենայն ուրեք շնորհակալ եմք, քաջդ Փելիքս, ամենայն գոհութեամբ։ 4 Բայց զի մի՛ աւելի եւս աշխատ արարից զքեզ, աղաչեմ լսել մեզ կարճ ի կարճոյ քոյին հեզութեամբդ։ 5 Քանզի գտաք զայրս զայս ապականիչ եւ խռովիչ ամենայն Հրէից որք են ընդ տիեզերս, եւ առաջնորդ Նազովրացւոց հերձուածոյն։ 6 Որ եւ զտաճարն իսկ կամեցաւ պղծել. զոր եւ կալաք, եւ ըստ մերոց օրինաց դատել կամեցաք։ 7 Եկեալ Լիւսիաս հազարապետ՝ մեծաւ բռնութեամբ ի ձեռաց մերոց եհան։ 8 Հրամայեաց եւ չարախօսացն նորա գալ առ քեզ.՝՝ յորմէ դու իսկ բաւական լինիցիս ի վերստին դատեալ, ամենայնի հասու լինել զորոց մեքս ամբաստանեմք զդմանէ։ 9 Միաբանեցին եւ Հրեայքն, ասեն. Այդպէս է։ 10 Պատասխանի ետ Պաւղոս, յակնարկել նմա դատաւորին խօսել. Ի բազում ամաց լինել քեզ դատաւոր ազգիս այսորիկ գիտեմ, յօժարութեամբ վասն իմոց իրաց պատասխանի առնեմ։ 11 Քանզի կարող ես գիտել, զի ոչինչ աւելի է իմ քան զաւուրս երկոտասան յորմէ հետէ ելի երկիր պագանել յԵրուսաղէմ։ 12 Եւ ոչ ի տաճարի անդ գտին զիս ընդ ումեք խօսեցեալ, եւ կամ ժողովս արարեալ բազմաց, ոչ ի ժողովուրդս, 13 եւ ոչ ի քաղաքի. եւ ոչ յանդիման առնել կարեն քեզ վասն որոյ այժմս չարախօսեն զինէն։ 14 Բայց զայս խոստանամ քեզ, եթէ ըստ ճանապարհին զոր ասեն հերձուած, այնպէս պաշտեմ զհայրենի Աստուածն. հաւատացեալ ամենայնի որ ինչ յօրէնսն եւ ի մարգարէս գրեալ է։ 15 Ունիմ յոյս առ Աստուած, որում եւ դոքա իսկ ակն ունին թէ յարութիւն լինելոց է արդարոց եւ մեղաւորաց։ 16 Յորում եւ ես իսկ ճգնիմ, անխիղճ միտս ունել առ Աստուած եւ առ մարդիկ յամենայն ժամ։ 17 Ի բազում ամաց ողորմութիւնս եկի առնել յազգդ իմում, եւ ետու պատարագիս. 18 որովք գտին զիս սրբեալ ի տաճարին, ոչ բազմօք եւ ոչ ամբոխիւ։ 19 Ոմանք յԱսիացւոց անտի Հրեայք, որոց պարտ էր գալ առաջի քո եւ ամբաստան լինել, եթէ ունիցին ինչ զինէն. 20 եւ կամ ինքեանք սոքա ասասցեն, զի՞նչ գտին յիս անիրաւութիւն մինչդեռ կայի յատենին։ 21 Բայց միայն վասն միոյ բարբառոյս այսորիկ զոր աղաղակեցի մինչ կային ի մէջ նոցա, եթէ՝ Վասն յարութեան մեռելոց դատիմ ես այսօր ի ձէնջ։ 22 Եւ յապաղեաց զնոսա Փելիքս, զի ստուգագոյնս գիտէր վասն ճանապարհին, ասէ. Յորժամ Լիւսիաս հազարապետ իջցէ այսր՝ տեղեկացայց վասն ձեր։ 23 Հրամայեաց հարիւրապետին պահել զնա եւ ունել յընդարձակի, եւ մի՛ զոք յիւրոց անտի արգելուլ ի պաշտելոյ զնա։ ԷԲ. 24 Եւ յետ աւուրց ինչ եկն Փելիքս հանդերձ Դրուսիղաւ կնաւ իւրով, որ էր Հրեայ, կոչեաց զՊաւղոս եւ լուաւ ի նմանէ վասն որ ի Յիսուս Քրիստոս հաւատոցն։ 25 Եւ ի խօսելն նորա վասն արդարութեան եւ ժուժկալութեան եւ հանդերձեալ դատաստանին, զահի հարեալ Փելիքս՝ ետ պատասխանի. Դու առ այժմ երթ, եւ յորժամ ժամ լիցի, կոչեցից զքեզ։ 26 Միանգամայն եւ ակն ունէր թէ տացի ինչ նմա ի Պաւղոսէ, վասն որոյ եւ ստէպ կոչեցեալ զնա խօսէր ընդ նմա։ 27 Եւ ի կատարել երկուց ամաց՝ եկն փոխանակ Փելիքսի Փեստոս Պորկիոս. իբրեւ կամեցաւ շնորհս առնել Հրէիցն Փելիքս, եթող զՊաւղոս կապեալ։ |