ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԶԲ. 1 Եւ իբրեւ եղեւ ելանել մեզ եւ մեկնել ի նոցանէ, հանդէպ գնացեալ եկաք ի Կով, եւ ի վաղիւ անդր ի Հռոդոն եւ անտի ի Պատարա։ 2 Եւ գտեալ նաւ մի զի երթայր ի Փիւնիկէ, ելեալ ի նա գնացաք։ 3 Եւ յայտ եղեալ Կիպրեայ՝ թողաք զնա ի ձախակողմն, նաւեցաք յԱսորիս եւ իջաք ի Տիւրոս, քանզի անդ էր նաւն թափելոց զբեռինսն։ 4 Եւ գտեալ զաշակերտսն՝ կացաք անդ աւուրս եւթն. որք ասէին ցՊաւղոս ի ձեռն Հոգւոյն՝ մի՛ ելանել յԵրուսաղէմ։ 5 Եւ իբրեւ եղեւ մեզ կատարել զաւուրսն՝ ելեալ գնացաք, յուղարկեալ զմեզ ամենեցուն հանդերձ կանամբք եւ որդւովք մինչեւ արտաքոյ քաղաքին. եւ եդեալ ծունր առ ծովեզերին՝ կացաք յաղօթս։ 6 Եւ հրաժարեցաք ի միմեանց եւ ելաք ի նաւն, եւ նոքա դարձան յիւրեանց տեղիս, 7 եւ մեր զնաւն առխթեալ ի Տիւրոսէ՝ հասաք ի Պտողեմայիդա, եւ ողջոյն տուեալ եղբարց՝ եղեաք օր մի առ նոսա։ 8 Եւ ի վաղիւ անդր ելեալ անտի՝ եկաք ի Կեսարիա, եւ մտեալ յապարանսն Փիլիպպոսի աւետարանչի որ էր յեւթանց անտի, ագաք առ նմա։ 9 Նորա էին դստերք չորք կոյսք՝ մարգարէք։ 10 Եւ ի լինելն մեր անդ աւուրս բազումս, էջ ոմն ի Հրէաստանէ մարգարէ՝ անուն Ագաբոս. 11 եւ եկեալ առ մեզ, առեալ զգօտին Պաւղոսի՝ կապեաց զոտս եւ զձեռս իւր, եւ ասէ. Այսպէս ասէ Հոգին Սուրբ. Զայրն որոյ գօտիս այս է՝ այսպէս կապեսցեն յԵրուսաղէմ Հրեայք եւ մատնեսցեն ի ձեռս հեթանոսաց։ 12 Եւ իբրեւ լուաք զայն, աղաչէաք մեք եւ որ ի տեղւոջն էին՝ չելանել նմա յԵրուսաղէմ։ 13 Յայնժամ պատասխանի ետ Պաւղոս. Զի՞նչ գործէք զի լայքդ եւ ճմլեցուցանէք զսիրտ իմ. քանզի ես ոչ միայն կապելոյ, այլ եւ մեռանելոյ յԵրուսաղէմ պատրաստ եմ վասն անուանն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի։ 14 Եւ ի չանսալն նորա՝ լռեցաք, ասեմք. Տեառն կամք լիցին։ ԶԳ. 15 Եւ յետ աւուրցն այնոցիկ հանդերձեալ ելանէաք յԵրուսաղէմ։ 16 Եկին ընդ մեզ եւ յաշակերտաց անտի Կեսարացւոց, եւ տանէին զմեզ առ որում վանս ունելոց էաք՝ Մնասովնի ումեմն Կիպրացւոյ առաջին աշակերտի։ 17 Եւ ի մտանելն մեր յԵրուսաղէմ, խնդութեամբ ընկալան զմեզ եղբարք։ 18 Ի վաղիւ անդր եմուտ Պաւղոս ընդ մեզ առ Յակովբոս, եւ եկին ամենայն երիցունքն։ 19 Եւ ողջոյն տուեալ նոցա՝ պատմէր մի ըստ միոջէ զոր արար Աստուած ի հեթանոսս ի ձեռն պաշտաման նորա։ 20 Եւ նոցա լուեալ փառաւոր առնէին զԱստուած, եւ ասեն ցնա. Տեսանե՞ս, եղբայր, քանի բեւրք են հաւատացելոցն Հրէից, եւ ամենեքեան նախանձաւոր օրինացն են։ 21 Բայց իրազեկ եղեն վասն քո թէ ապստամբութիւն ուսուցանես ի Մովսիսէ որոց ի հեթանոսս ամենայն Հրեայք են. ասես, մի՛ թլփատել նոցա զորդիս, եւ մի՛ ըստ կրօնիցն գնալ։ 22 Արդ զի՞նչ լինիցի. ապաքէն լսեն՝՝ եթէ եկեալ ես. 23 արդ զայս արա զոր ասեմք քեզ. Են ի մեզ արք չորք ուխտադիրք յանձինս իւրեանց. 24 զնոսա առեալ՝ սրբեսցիս ընդ նոսա. եւ ծախեա ինչ ի նոսա զի գերծցեն զգլուխս. եւ գիտասցեն ամենեքին թէ զորոց իրազեկն եղեն զքէն՝ ոչինչ է, այլ միաբանիս եւ դու պահել զօրէնսն։ 25 Բայց վասն հաւատացելոցն հեթանոսաց՝ մեք առաքեցաք որպէս ընտրեցաք, մի՛ ինչ այնպիսի պահել նոցա. բայց միայն զգուշանալ նոցա ի կռոց զոհելոյ եւ յարենէ եւ ի հեղձուցելոյ եւ ի պոռնկութենէ։ 26 Յայնժամ Պաւղոսի առեալ զարսն՝ ի վաղիւ անդր ընդ նոսա սրբեալ եմուտ ի տաճարն. յայտ առնել զկատարումն աւուրցն սրբութեան, մինչեւ մատեաւ ի վերայ իւրաքանչիւր ուրուք ի նոցանէ պատարագ։ ԶԴ. 27 Եւ իբրեւ մերձ էին եւթն աւուրքն ի կատարել, տեսեալ զնա ի տաճարին Ասիացւոց Հրէիցն՝ զեղուին զնովաւ զամենայն զամբոխն. եւ արկեալ ի նա ձեռս՝ աղաղակէին. 28 Արք Իսրայելացիք, օգնեցէք. այս այր է որ հակառակ ժողովրդեանն եւ օրինացն եւ տեղւոյս այսորիկ ամենեցուն ամենայն ուրեք ուսուցանէ, մինչեւ հեթանոսս եւս եմոյծ ի տաճարն եւ պղծեաց զսուրբ տեղին։ 29 (Քանզի էր յառաջագոյն տեսեալ զՏրոփիմոս զԵփեսացի ի քաղաքին ընդ նմա. զոր կարծէին եթէ ի տաճար անդր եմոյծ Պաւղոս։) 30 Շարժեցաւ քաղաքն ամենայն, եւ կուտեցաւ ժողովուրդն, եւ առեալ զՊաւղոս՝ ձգէին արտաքոյ տաճարին. եւ վաղվաղակի փակեցան դրունքն։ 31 Եւ խնդրէին զնա սպանանել. եհաս զրոյց ի հազարապետ գնդին, եթէ խռովեալ է ամենայն Երուսաղէմ։ 32 Որոյ անդէն առեալ զօրականս եւ հարիւրապետս՝ դիմեաց ի վերայ նոցա. եւ նոցա տեսեալ զհազարապետն եւ զզօրականսն, դադարեցին ի հարկանելոյ զՊաւղոս։ 33 Յայնժամ մատուցեալ հազարապետն կալաւ զնա, եւ հրամայեաց կապել կրկին շղթայիւք, եւ հարցանէր թէ ո՞ իցէ, եւ զի՞նչ իցէ արարեալ։ 34 Այլք այլ իմն աղաղակէին զնմանէ յամբոխին. իբրեւ ոչ կարաց գիտել զստոյգն վասն ամբոխին, հրամայեաց ածել զնա ի բանակն։ 35 Եւ իբրեւ եհաս յաստիճանսն, դէպ եղեւ բառնալ բերել զնա ի զօրականացն վասն բռնութեան ամբոխին։ 36 Քանզի զհետ երթայր բազմութիւն ժողովրդեանն եւ ասէին. Բարձ զդա։ 37 Մինչդեռ մտանելոց էր Պաւղոս ի բանակն, ասէ ցհազարապետն. Եթէ արժա՞ն իցէ ինձ խօսել ընդ քեզ։ Եւ նա ասէ. Յունարէն գիտե՞ս. 38 մի՛ արդեւք դու իցես Եգիպտացին, որ յառաջ քան զայս աւուրս ապստամբեցուցեր եւ հաներ յանապատ չորս հազարս արս սիկարեանս։ 39 Եւ ասէ Պաւղոս. Ես եմ այր Հրեայ ի Տարսոնէ Կիլիկեցւոց, ոչ աննշան քաղաքի քաղաքացի. աղաչեմ զքեզ հրամայեա ինձ խօսել առ ժողովուրդդ։ 40 Եւ ի հրամայելն նորա, Պաւղոս կացեալ ի վերայ աստիճանացն՝ շարժեաց զձեռն ժողովրդեանն. իբրեւ բազում լռութիւն լինէր, սկսաւ բարբառել Հեբրայեցւոց բարբառովն եւ ասէ. |