ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԵԵ. 1 Եւ եղեւ մինչդեռ Ապողոսն ի Կորնթոս էր, Պաւղոսի շրջեալ զվերին կողմամբքն եւ իջանել յԵփեսոս, եւ գտանել զոմանս զաշակերտս, 2 ասէ ցնոսա, եթէ՝ Հոգի Սուրբ ընկալարո՞ւք ի հաւատալն. նոքա ասեն ցնա. Այլ եւ ոչ թէ Հոգի Սուրբ գուցէ՝ լուեալ է մեր։ 3 Եւ ասէ. Իսկ յի՞նչ մկրտեցարուք։ Նոքա ասեն. Ի Յովհաննու մկրտութիւնն։ 4 Եւ ասէ Պաւղոս. Յովհաննէս մկրտեաց մկրտութիւն ապաշխարութեան ամենայն ժողովրդեանն եւ ասէր՝՝ զի որ գալոցն է յետ նորա՝ ի նա հաւատասցեն, այսինքն է ի Յիսուս Քրիստոս։ 5 Եւ իբրեւ լուան, մկրտեցան յանուն Տեառն Յիսուսի։ 6 Եւ ի դնել ի վերայ նոցա Պաւղոսի զձեռն՝ եկն Հոգին Սուրբ ի վերայ նոցա, խօսէին լեզուս եւ մարգարէանային։ 7 Եւ էին ամենեքեան արք իբրեւ երկոտասան։ 8 Եւ մտեալ ի ժողովուրդն՝ համարձակէր ամիսս երիս, խօսէր եւ հաւանեցուցանէր վասն արքայութեանն Աստուծոյ։ 9 Իբրեւ ոմանք խստանային եւ ընդդէմ դառնային բամբասել զճանապարհն առաջի բազմութեանն, մեկնեալ ի նոցանէ՝ որոշեաց զաշակերտսն, հանապազօր խօսէր ի դիւանին Տիւրանեայ որումն։ 10 Եւ այս եղեւ զերկեամ մի, մինչեւ ամենայն բնակչացն Ասիացւոց լսել զբանն Տեառն, Հրէից եւ հեթանոսաց։ 11 Եւ զօրութիւնս ոչ սակաւս առնէր Աստուած ի ձեռն Պաւղոսի. 12 մինչեւ ի հիւանդս տանել ի քրտանէ նորա թաշկինակս կամ վարշամակս, եւ մերժել ի նոցանէ ախտիցն, եւ այսոց չարաց ելանել։ 13 Յանդգնեցան ոմանք եւ ի շրջող Հրէիցն, որ երդմնեցուցիչքն էին, անուանել ի վերայ այնոցիկ որք ունէին այսս չարս՝ զանուն Տեառն Յիսուսի, եւ ասէին. Երդմնեցուցանեմ զձեզ ի Յիսուս զոր Պաւղոսն քարոզէ։ 14 Էին որումն Սկեւեայ Հրէի քահանայապետի եւթն որդի, որ զայս առնէին։ 15 Պատասխանի ետ այսն չար եւ ասէ ցնոսա. ԶՅիսուս գիտեմ եւ զՊաւղոս ճանաչեմ, բայց դուք ո՞վ էք։ 16 Եւ վազեաց այրն յորում էր այսն չար՝ ըմբռնեալ զերկոսեան յաղթահարեաց զնոսա, մինչեւ մերկս եւ վիրաւորս փախչել ի տանէ անտի։ 17 Եւ այս յայտնի եղեւ ամենայն Հրէից եւ հեթանոսաց որ բնակեալ էին յԵփեսոս. եւ անկաւ երկեւղ յամենեսեան ի նոսա, եւ մեծանայր անուն Տեառն Յիսուսի։ 18 Եւ բազումք ի հաւատացելոցն գային, եւ խոստովան լինէին եւ պատմէին զգործս իւրեանց։ 19 Եւ բազումք ի կախարդասարացն բերէին զգիրսն, այրէին առաջի ամենեցուն. եւ համարեցան զգինս նոցա եւ գտանէին արծաթոյ բեւրս հինգ։ ԵԶ. 20 Եւ այսպէս բանն Աստուծոյ աճէր եւ զօրանայր։ 21 Եւ իբրեւ կատարեցաւ այս, եդ Պաւղոս ի մտի շրջել ընդ Մակեդոնիա եւ ընդ Աքայիայ եւ գալ յԵրուսաղէմ. ասէր եթէ՝ Յետ երթալոյն իմ անդր՝ պարտ է ինձ եւ զՀռովմ տեսանել։ 22 Առաքեաց ի Մակեդոնիա երկուս ի պաշտօնէիցն իւրոց, զՏիմոթէոս եւ զԵրաստոս, եւ ինքն մնաց ժամանակս ինչ յԱսիա։ 23 Եւ եղեւ ի ժամանակին յայնմիկ խռովութիւն ոչ սակաւ վասն ճանապարհին։ 24 Իսկ Դեմետրիոս ոմն անուն արծաթագործ գործէր մեհեանս արծաթիս Արտեմիս դից, եւ տայր ճարտարացն լինել ոչ սակաւ շահ. 25 որ ժողովեաց իսկ եւ զձեռագէտս արուեստին եւ ասէ. Արք, դուք ձեզէն իսկ գիտէք, զի յայսմ գործոյ է շահ մեզ։ 26 Եւ տեսանէք եւ լսէք եթէ ոչ միայն զԵփեսացւոց, այլ գրեթէ զամենայն իսկ Ասիացւոց, Պաւղոսս այս հաւանեցուցեալ շրջեաց բազում ժողովս ասել թէ՝ Ոչ են աստուածք ձեռագործք։ 27 Եւ ոչ միայն այս ճգնէ զմեր կողմնս գալ ի յանդիմանութիւն, այլ եւ զմեծին աստուածոյ Արտեմեայ զմեհեանն յոչինչ համարել. նա եւ քակելոց եւս իցէ մեծութիւն նորա, զոր ամենայն Ասիա եւ տիեզերք պաշտեն։ 28 Եւ զայս իբրեւ լուան, լի եղեն բարկութեամբ. աղաղակէին եւ ասէին. Մեծ է Արտեմիս Եփեսացւոց։ 29 Եւ լցաւ քաղաքն խռովութեամբ, դիմեցին առ հասարակ ի թէատրոնն, յափշտակեցին զԳայիոս եւ զԱրիստարքոս Մակեդոնացի, զուղղեկիցսն Պաւղոսի։ 30 Բայց Պաւղոս իբրեւ կամեցաւ մտանել յամբոխն, ոչ թողին զնա աշակերտքն։ 31 Ոմանք եւ յԱսիապետացն որ էին նորա բարեկամք՝ յղէին առ նա եւ աղաչէին, մի՛ տալ զանձն ի թէատրոնն։ 32 Այլք այլ իմն աղաղակէին, զի էր ժողովն նոցա խռովեալ. եւ բազումք ի նոցանէ ոչ գիտէին թէ վասն ոյր ժողովեալ իցեն։ 33 Եւ յամբոխէն բազմութենէ յառաջ կալան զԱղեքսանդրոս. եւ իբրեւ ածին զնա յառաջ Հրեայքն, Աղեքսանդրոս շարժեաց զձեռն եւ կամէր պատասխանի առնել ամբոխին։ 34 Իբրեւ գիտացին թէ այրն Հրեայ է, միաբարբառ եղեալ յամենեցունց՝ իբրեւ ժամս երկուս աղաղակել թէ՝ Մեծ է Արտեմիս Եփեսացւոց։ 35 Լռեցոյց դպրապետն զամբոխն եւ ասէ. Արք Եփեսացիք, իսկ ո՞վ է ի մարդկանէ որ ոչ գիտէ զԵփեսացւոց քաղաքս մեհենազարդ մեծին Արտեմեայ դիցն եւ Դիոպետեայ։ 36 Եւ զի այդ այդպէս է անշուշտ, ձեզ պարտ է հանդարտել եւ մի՛ ինչ յանդգնութեամբ գործել։ 37 Ածէք զարսդ զայդոսիկ այսր, ոչ մեհենակապուտս եւ ոչ հայհոյիչս աստուածոյն մերոյ։ 38 Զի եթէ Դեմետրիոս եւ որք ընդ նմա ճարտարք ունիցին ինչ ընդ ումեք բանս, յատեան երթիցեն, եւ դատաւորք գոն, եւ ամբաստան լիցին զմիմեանց։ 39 Ապա եթէ վասն այլ իրիք խնդիր իցէ, յօրինաւոր ժողովն վճարեսցի։ 40 Քանզի եւ մեզ վիշտ վտանգի է ընդ կռուոյս այսր աւուր՝ առանց իրիք յանցանաց լինելոյ, զորմէ ոչ կարասցուք պատասխանի տալ վասն ժողովոյս այսորիկ։ Եւ զայս ասացեալ՝ արձակեաց զժողովսն։ |