ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 15 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԴԴ. 1 Եւ ոմանք իջեալ ի Հրէաստանէ ուսուցանէին զեղբարս. Եթէ ոչ թլփատիք ըստ օրինացն Մովսիսի՝ ոչ կարէք ապրել։ 2 Եւ ի լինել ոչ սակաւ հակառակութեան եւ խնդրոյ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ ընդ նոսա, եդին ելանել Պաւղոսի եւ Բառնաբայ եւ ոմանց ի նոցանէ առ առաքեալսն եւ երիցունս յԵրուսաղէմ վասն խնդրոյն այնորիկ։ 3 Նոքա յուղարկեալք յեկեղեցւոյն՝ շրջեցան ընդ Փիւնիկէ եւ ընդ Սամարիա. պատմէին զդարձն հեթանոսաց, եւ առնէին ուրախութիւն մեծ ամենայն եղբարց։ 4 Եւ հասեալ յԵրուսաղէմ, ընկալեալք յեկեղեցւոյն եւ յառաքելոցն եւ յերիցանց՝ պատմեցին որչափ ինչ արար ընդ նոսա Աստուած։ 5 Յարեան ոմանք ի հերձուածոյն փարիսեցւոց հաւատացեալք, եւ ասէին թէ՝ Պարտ է թլփատել զդոսա, եւ պատուիրել պահել զօրէնսն Մովսիսի։ 6 Եւ ժողովեցան առաքեալքն եւ երիցունք տեսանել վասն բանիս այսորիկ։ 7 Եւ յետ բազում խնդիր լինելոյ յոտն եկաց Պետրոս եւ ասէ ցնոսա. Արք եղբարք, դուք ինքնին գիտէք, զի յաւուրցն առաջնոց ի միջի ձերում ընտրեաց Աստուած բերանով իմով լսել հեթանոսաց բանին աւետարանի եւ հաւատալ։ 8 Եւ սրտագէտն Աստուած վկայեաց նոցա, տալով նոցա զՀոգին Սուրբ որպէս եւ մեզ։ 9 Եւ ոչինչ ընտրութիւն արար ի մէջ նոցա եւ մեր, հաւատովք սրբեալ զսիրտս նոցա։ 10 Արդ ընդէ՞ր փորձէք զԱստուած, դնել լուծ ի վերայ պարանոցի աշակերտացն, զոր ոչ հարքն մեր եւ ոչ մեք կարացաք բառնալ։ 11 Այլ շնորհօքն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի հաւատամք ապրել, զոր օրինակ եւ նոքա։ 12 Լռեաց ամենայն ժողովուրդն եւ լսէին Բառնաբայ եւ Պաւղոսի պատմելոյն, որչափ արար Աստուած նշանս եւ արուեստս ի հեթանոսս ի ձեռն նոցա։ ԴԵ. 13 Եւ յետ լռելոյն նոցա պատասխանի ետ Յակովբոս եւ ասէ. Արք եղբարք, լուարուք ինձ. 14 Շմաւոն պատմեաց որպէս յառաջագոյն Աստուած այց արար առնուլ ժողովուրդ ի հեթանոսաց անուան իւրոյ։ 15 Եւ այնմ միաբանին բանք մարգարէիցն որպէս եւ գրեալ է. 16 Յետ այսորիկ դարձայց եւ շինեցից զյարկն Դաւթի զանկեալն, եւ զկործանեալսն նորա վերստին շինեցից, եւ կանգնեցից զնա. 17 որպէս զի խնդրեսցեն մնացորդք մարդկան զՏէր, եւ ամենայն հեթանոսք յորոց վերայ կոչեցեալ է անուն իմ, ասէ Տէր, որ առնէ զայս ամենայն. 18 յայտնի է ի յաւիտեանցն՝՝։ 19 Վասն որոյ եւ ես իրաւունս համարիմ մի՛ նեղել զայնոսիկ ոյք ի հեթանոսացն դառնան առ Աստուած։ 20 Այլ տալ թուղթս առ նոսա խորշել ի կերակրոց կռոց եւ ի պոռնկութենէ եւ ի մեռելոտւոյ եւ յարենէ։ 21 Զի Մովսէս յազգացն առաջնոց ըստ քաղաքաց զքարոզիչսն իւր ունի՝ ի ժողովսն ըստ ամենայն շաբաթուց ընթերցեալ։ 22 Յայնժամ հաճոյ թուեցաւ առաքելոցն եւ երիցանցն ամենայն եկեղեցեաւն, արս ընտրեալս ի նոցանէ առաքել յԱնտիոք ընդ Պաւղոսի եւ ընդ Բառնաբայ, զՅուդա զկոչեցեալն Բարսաբա եւ զՇիղա՝ արս գլխաւորս. 23 գրեալ առ եղբարս՝՝ ի ձեռն նոցա զայս ինչ. Առաքեալք եւ երիցունք եւ եղբարք, յԱնտիոք եւ ի Սիւրիա եւ ի Կիլիկիա եղբարցդ որ ի հեթանոսացդ էք, ողջոյն։ 24 Քանզի լուաք թէ ոմանք իբրեւ ի մէնջ խռովեցուցին զձեզ բանիւք՝ խախտել զանձինս ձեր, ասեն. Թլփատել եւ պահել զօրէնսն, որոց ոչ հրամայեցաք, 25 հաճոյ թուեցաւ մեզ միաբան ժողովելոցս, արս ընտրեալս յղել առ ձեզ ընդ սիրելիս մեր, ընդ Բառնաբայ եւ ընդ Պաւղոսի, 26 արք՝ որք մատնեցին զանձինս իւրեանց վասն անուան Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի։ 27 Արդ՝ առաքեցաք զՅուդա եւ զՇիղա, եւ նոցա ի բանից զնոյն պատմել։ 28 Զի հաճոյ թուեցաւ Հոգւոյն Սրբոյ եւ մեզ մի՛ ինչ աւելի բեռն դնել ձեզ, բայց միայն ի կարեւորացս յայսոցիկ. 29 ի բաց կալ ի զոհելոյ կռոց եւ յարենէ եւ ի հեղձուցելոյ եւ ի պոռնկութենէ. յորոց պահեալ զանձինս բարւոք գործէք. ողջ լերուք։ 30 Եւ նոքա արձակեալք իջին յԱնտիոք, եւ ժողովեալ զժողովուրդն՝ ետուն զթուղթն։ 31 Եւ ընթերցեալ ուրախ եղեն ի վերայ մխիթարութեանն։ 32 Յուդա եւ Շիղա, զի եւ նոքա մարգարէք էին, բանիւք բազմօք մխիթարեցին զեղբարս եւ հաստատեցին։ 33 Եւ եղեալ անդ ժամանակս՝ արձակեցան խաղաղութեամբ յեղբարց առ առաքեալսն՝՝։ 34 Եւ հաճոյ թուեցաւ Շիղայի մնալ անդէն։՝՝ 35 Բայց Պաւղոս եւ Բառնաբաս շրջէին յԱնտիոք, ուսուցանել եւ աւետարանել եւ այլովք բազմօք զբանն Տեառն։ ԴԶ. 36 Իսկ յետ աւուրց ինչ ասէ Պաւղոս ցԲառնաբաս. Դարձցուք եւ շրջեսցուք զեղբարբք ըստ ամենայն քաղաքաց յորս քարոզեցաք զբանն Տեառն թէ որպէս ունիցին։ 37 Բառնաբաս կամէր առնուլ եւ զՅովհաննէս զկոչեցեալն Մարկոս. 38 բայց Պաւղոս աղաչէր թէ զմեկնեալն ի նոցանէ ի Պամփիւլեայ եւ զչեկեալն ընդ նոսա ի գործն մի՛ առնուլ ընդ ինքեանս։ 39 Եւ եղեւ գժտութիւն՝ մինչեւ մեկնել նոցա ի միմեանց, Բառնաբայ առնուլ զՄարկոս նաւել ի Կիպրոս։ 40 Եւ Պաւղոսի ընտրեալ զՇիղայ ել՝ յանձն արարեալ շնորհացն Աստուծոյ յեղբարց անտի, 41 եւ շրջէր ի կողմանս Ասորւոց եւ Կիլիկեցւոց, եւ հաստատէր զեկեղեցիսն։ |