ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԳԵ. 1 Ընդ ժամանակսն ընդ այնոսիկ արկ Հերովդէս արքայ ձեռն չարչարել զոմանս յեկեղեցւոյն։ 2 Եւ սպան զՅակովբոս, զեղբայր Յովհաննու, սրով։ 3 Ետես եթէ հաճոյ է Հրէիցն, յաւել եւս ունել զՊետրոս. եւ էին աւուրքն բաղարջակերաց։ 4 Զոր իբրեւ կալաւ, եդ ի բանտի, եւ մատնեաց չորից չորրորդաց զինուորաց պահել զնա. եւ կամէր յետ զատկին ածել զնա ժողովրդեանն։ 5 Եւ Պետրոս ի պահեստի էր ի բանտին, եւ աղօթք ստէպ լինէին յեկեղեցւոյն վասն նորա առ Աստուած։ 6 Իբրեւ կամեցաւ զնա ածել Հերովդէս, ի գիշերին յայնմիկ էր Պետրոս ի քուն ի մէջ երկուց զինուորաց՝ կապեալ կրկին շղթայիւք, եւ պահապանքն առաջի դրանն պահէին զբանտն։ 7 Եւ ահա հրեշտակ Տեառն եկն եկաց ի վերայ, եւ լոյս ծագեաց ի տանն, եւ խթեաց զկողսն Պետրոսի, յարոյց զնա եւ ասէ. Արի վաղվաղակի։ Եւ անկան շղթայքն ի ձեռաց նորա։ 8 Եւ ասէ ցնա հրեշտակն. Ած զգօտի քո, եւ արկ զհողաթափս յոտս քո։ Եւ արար այնպէս. եւ ասէ ցնա. Արկ զձորձս քո եւ եկ զկնի իմ։ 9 Եւ ելեալ երթայր զհետ, եւ ոչ գիտէր եթէ ճշմարիտ իցէ որ ինչ եղեւն ի հրեշտակէն. զի համարէր երազ տեսանել։ 10 Եւ իբրեւ անցին նոքա ըստ մի պահ եւ ըստ երկուս, եկին մինչեւ ի դուռնն երկաթի՝ որ հանէր ի քաղաքն. որ ինքնին բացաւ նոցա, եւ մտեալ անցին ընդ փողոց մի. եւ վաղվաղակի ի բաց եկաց ի նմանէ հրեշտակն։ 11 Եւ Պետրոս իբրեւ ի միտս եղեւ, ասէ. Արդ գիտեմ ճշմարիտ եթէ առաքեաց Տէր զհրեշտակ իւր, եւ փրկեաց զիս ի ձեռաց Հերովդի եւ յամենայն ակնկալութենէ ժողովրդեանն Հրէից։ 12 Եւ լեալ ի միտս եկն ի տուն Մարեմու մօր Յովհաննու, որ կոչեցաւն Մարկոս. ուր էին բազումք ժողովեալ եւ աղօթս առնէին։ 13 Եւ ի բախել զդուրս տանն, մատեաւ աղախին մի, ունկն դնէր, որում անուն էր Հռովդէ։ 14 Եւ ծանուցեալ զձայնն Պետրոսի՝ ի խնդալոյն ոչ եբաց զդուռնն, ի ներքս ընթացեալ պատմեաց թէ Պետրոս առ դրանն կայ։ 15 Նոքա ասեն ցնա. Մոլիս։ Եւ նա ե՛ւս պնդէր թէ այդպէս է. եւ նոքա ասէին. Հրեշտակ նորա իցէ։ 16 Եւ Պետրոս ստէպ բախէր. իբրեւ բացին, տեսին զնա եւ զարմացան։ 17 Եւ նա ձեռամբ ցուցանէր նոցա լռել, եւ պատմեաց որպէս եւ Տէր եհան զնա ի բանտէն, եւ ասէ. Պատմեցէք Յակովբայ եւ եղբարց զայս։ Եւ ելեալ գնաց յայլ տեղի։ 18 Եւ իբրեւ այգ եղեւ, էր խռովութիւն մեծ ի մէջ զինուորացն, զի՞ արդեւք Պետրոսն եղեւ։ 19 Իսկ Հերովդէս իբրեւ խնդրեաց զնա եւ ոչ եգիտ, հարցեալ զպահապանսն՝ հրամայեաց սպանանել. եւ իջեալ ի Հրէաստանէ ի Կեսարիա եւ անդ լինէր։ 20 Եւ էր Հերովդէս ցասմամբ ընդ Տիւրացիս եւ ընդ Սիդովնացիս. եւ նոքա առ հասարակ եկին առ նա, եւ ի բանի արարեալ զԲղաստոս սենեկապետ արքայի, խնդրէին զխաղաղութիւն, վասն կերակրելոյ երկրին նոցա յարքունուստ։ 21 Յաւուր միում յերեւելւոջ Հերովդէս զգեցեալ էր զհանդերձ թագաւորութեան եւ նստէր յատենի, եւ խօսէր ընդ նոսա հրապարակաւ։ 22 Եւ ամբոխն աղաղակէր թէ Աստուծոյ բարբառ է, եւ ոչ մարդոյ։ 23 Եւ անդէն եհար զնա հրեշտակ Տեառն, փոխանակ զի ոչ ետ փառս Աստուծոյ. եւ եղեալ որդնալից՝ սատակեցաւ։ 24 Եւ բանն Աստուծոյ աճէր եւ բազմանայր։ ԳԶ. 25 Բառնաբաս եւ Սաւղոս դարձան յԵրուսաղեմէ, իբրեւ կատարեցին զպաշտօնն. առեալ էր ընդ իւրեանս եւ զՅովհաննէս որ կոչեցեալն էր Մարկոս։ |