ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԵՐԿՐՈՐԴ ԹՈՒՂԹ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Այլ դու, որդեակ իմ, զօրացիր շնորհօքն որ ի Քրիստոս Յիսուս։ 2 Եւ զոր լուար յինէն բազում վկայիւք՝ զայն աւանդեսցես հաւատարիմ մարդոց, որք բաւական իցեն եւ զայլս ուսուցանել։ ԳԶ. 3 Վշտակից լեր իբրեւ զբարւոք զինուոր Քրիստոսի Յիսուսի։ 4 Ոչ ոք զինուորեալ աստէն ընդ կեանս աշխարհիս պատաղի, եթէ զօրավարին հաճոյ լինիցի։ 5 Եւ եթէ մարտիկ ոք իցէ, ոչ պսակի, եթէ ոչ ըստ օրինին մարտիցէ։ 6 Եւ հողագործին աշխատելոյ պարտ է նախ ի պտղոյն վայելել։ 7 Իմա՛ զինչ ասեմս. տացէ քեզ Տէր իմաստութիւն յամենայնի. 8 յիշեա զՔրիստոս Յիսուս յարուցեալ ի մեռելոց, ի զաւակէ Դաւթի, ըստ աւետարանիս իմում. 9 յորում չարչարիմ կապանօք չափ իբրեւ զչարագործ, այլ բանն Աստուծոյ ոչ եթէ կապեալ իցէ։ 10 Վասն այնորիկ ամենայնի համբերեմ վասն ընտրելոցն, զի եւ նոքա փրկութեանն հասանիցեն որ ի Քրիստոս Յիսուս երկնաւոր փառօքն հանդերձ։ 11 Հաւատարիմ է բանս. զի եթէ ընդ նմա մեռաք, ընդ նմին եւ կեցցուք. 12 եթէ համբերեմք, ընդ նմին եւ թագաւորեսցուք. եւ եթէ ուրանամք, եւ նա ուրանայ զմեզ. 13 եւ եթէ չհաւատամք, նա հաւատարիմ մնայ, ուրանալ զանձն իւր ոչ կարէ։ Կիր. 14 Զայս յուշ արասջիր՝ վկայութիւն եդեալ առաջի Աստուծոյ, մի՛ բանակռիւ լինել յոչինչ պէտս ի կործանումն լսողաց։ 15 Փութասջիր զանձն քո ընտիր կացուցանել առաջի Աստուծոյ, մշակ առանց ամօթոյ, ուղիղ համառօտել զբանն ճշմարտութեան։ 16 Այլ ի պղծոց եւ ի սնոտի խօսից մերժեսջիր, զի առաւել յառաջ գայցեն յամպարշտութիւնս. 17 եւ բանք նոցա իբրեւ զքաղցկեղ ճարակ գտանեն. որոց սակի են Հիմենոս եւ Փիղետոս. 18 որք վրիպեցան ի ճշմարտութենէ, եւ ասեն եթէ՝ Յարութիւն մեռելոց արդէն իսկ եղեալ է, եւ կործանեն զհաւատս ոմանց։ 19 Այլ հաստատուն հիմն Աստուծոյ կայ եւ ունի զկնիքս զայս, թէ՝ Ծանեաւ Տէր զայնոսիկ որ իւրն են. եւ՝ Ի բաց լիցի յանիրաւութենէ ամենայն որ անուանէ զանուն Տեառն։ 20 Այլ ի տան մեծի ոչ միայն են անօթք ոսկեղէնք եւ արծաթեղէնք, այլ եւ փայտեղէնք եւ խեցեղէնք. են որ ի պատուի են եւ են որ յանարգութեան։ 21 Եթէ ոք սրբեսցէ զանձն իւր յայնպիսեաց անտի, եղիցի անօթ պատուական՝ սրբեալ եւ պիտանի Տեառն իւրում՝ յամենայն գործս բարութեան պատրաստեալ։ 22 Այլ յերիտասարդական ցանկութեանց փախիր, եւ երթ զհետ արդարութեան, զհաւատոց, զսիրոյ, զխաղաղութեան, զսրբութեան, ընդ այնոսիկ որ կարդան զանուն Տեառն սուրբ սրտիւք։ 23 Այլ ի յիմար եւ յանխրատ խնդրոց հրաժարեա, գիտասջիր թէ անտի ծնանին կռիւք. 24 բայց ծառայի Տեառն ոչ է պարտ կռուել, այլ հեզ լինել առ ամենեսեան, ուսուցիչ, անոխակալ. 25 հանդարտութեամբ խրատել զհակառակողսն, թերեւս տացէ նոցա Աստուած ապաշխարութիւն ի գիտութիւն ճշմարտութեան. 26 եւ սթափեսցին յորոգայթից Սատանայի՝ որսացեալք ի նմանէ ի նորա կամսն։ |