ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 6 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ժողովեաց միւսանգամ Դաւիթ զամենայն երիտասարդս յԻսրայելէ իբրեւ եւթանասուն հազար։ 2 Եւ յարեաւ գնաց Դաւիթ եւ ամենայն ժողովուրդ նորա ընդ նմա յիշխանացն Յուդայ ի զառիվերն ընդ որ ել տապանակն՝՝ Աստուծոյ, յորոյ վերայ կոչեցաւ անուն Տեառն Աստուծոյ զօրութեանց, որ նստի ի քերովբէս ի վերայ նորա։ 3 Եւ եհան եդ զտապանակն Տեառն ի վերայ սայլի նորոյ։ 4 Եւ առ զնա ի տանէ Աբինադաբայ բլրացւոյ. եւ Ոզա եւ եղբարք նորա որդիք Աբինադաբայ՝ վարէին զսայլն հանդերձ տապանակաւն, եւ եղբարք նորա երթային առաջի տապանակին։ 5 Եւ Դաւիթ եւ որդիքն Իսրայելի խաղային առաջի Տեառն տաւղօք եւ նուագարանօք զօրութեամբ, եւ երգովք եւ քնարօք եւ սրնգօք եւ թմբկօք եւ ծնծղայիւք եւ փողովք՝՝։ 6 Եւ եկին մինչեւ ցկալն Աբինադաբայ. եւ ձգեաց Ոզա զձեռն իւր ի տապանակն Աստուծոյ ունել զնա, եւ կալաւ զնա. զի թիւրեաց զնա զուարակն ունելոյ անտի զնա՝՝։ 7 Եւ բարկացաւ Տէր Ոզայ, եւ եհար զնա անդ Աստուած վասն յանդգնութեանն, եւ մեռաւ անդէն առ տապանակին Տեառն առաջի՝՝ Աստուծոյ։ 8 Եւ տրտմեցաւ Դաւիթ՝ զի խրամատեաց Տէր խրամատութիւն յՈզա. եւ կոչեցաւ տեղին այն Խրամատութիւն Ոզայ մինչեւ ցայսօր։ 9 Եւ երկեաւ Դաւիթ ի Տեառնէ յաւուր յայնմիկ եւ ասէ. Զիա՞րդ մտանիցէ առ իս տապանակդ Աստուծոյ։ 10 Եւ ոչ կամեցաւ Դաւիթ տանել առ ինքն զտապանակ ուխտին Տեառն ի քաղաքն Դաւթի. եւ խոտորեցոյց զնա Դաւիթ ի տունն Աբեդդարայ Գեթացւոյ։ 11 Եւ նստաւ տապանակն Տեառն ի տան Աբեդդարայ Գեթացւոյ ամիսս երիս. եւ օրհնեաց Տէր զԱբեդդար եւ զամենայն տուն նորա։ 12 Եւ պատմեցին Դաւթի եւ ասեն. Օրհնեաց Տէր զտունն Աբեդդարայ եւ զամենայն ինչ որ նորա վասն տապանակին Աստուծոյ։ Եւ չոգաւ Դաւիթ եւ եհան զտապանակն Տեառն ի տանէ Աբեդդարայ ի քաղաք Դաւթի ուրախութեամբ։ 13 Եւ էին ընդ նմա որ բառնային զտապանակն եւթն դաս պարուց, եւ սպանդ զուարակի եւ գառանց։ 14 Եւ Դաւիթ հարկանէր զտաւիղս նուագարանացն առաջի Տեառն. եւ էր Դաւիթ զգեցեալ պատմուճան հանդերձեալ՝՝։ 15 Եւ Դաւիթ եւ ամենայն տունն Իսրայելի հանին զտապանակն Տեառն հռչակաւ եւ ձայնիւ փողոյ։ 16 Եւ եղեւ ի հպել տապանակին ի քաղաքն Դաւթի, եւ Մեղքող դուստր Սաւուղայ հայէր ընդ պատուհանն. եւ ետես զԴաւիթ արքայ զի կաքաւէր եւ նուագէր զնուագարանսն՝՝ առաջի Տեառն, անգոսնեաց զնա ի սրտի իւրում։ 17 Եւ բերին զտապանակն Տեառն, եւ եդին զնա ի տեղւոջ իւրում ի մէջ խորանին զոր եհար նմա Դաւիթ. եւ մատոյց Դաւիթ ողջակէզս առաջի Տեառն եւ խաղաղականս։ 18 Եւ իբրեւ կատարեաց Դաւիթ մատուցանել զողջակէզսն եւ զխաղաղականս, օրհնեաց զժողովուրդն յանուն Տեառն զօրութեանց։ 19 Եւ բաշխեաց ամենայն ժողովրդեանն, յամենայն զօրութեան Իսրայելի ի Դանայ մինչեւ ցԲերսաբէէ,՝՝ յառնէ մինչեւ ցկին, իւրաքանչիւր ումեք բլիթ մի հացի, եւ պատառ մի ի կասկարայից, եւ քաքար մի ի տապակէ. եւ գնաց ամենայն ժողովուրդն իւրաքանչիւր ոք ի տուն իւր։ 20 Եւ դարձաւ Դաւիթ օրհնել զտուն իւր. եւ ել Մեղքող դուստր Սաւուղայ ընդ առաջ Դաւթի, եւ օրհնեաց զնա եւ՝՝ ասէ. Քանի՜ փառաւորեալ էր այսօր արքայ Իսրայելի, որ հոլանեցաւ այսօր առաջի աղախնանց եւ ծառայից իւրոց, զոր օրինակ հոլանիցի հոլանելով մի ոք ի կաքաւչաց։ 21 Եւ ասէ Դաւիթ ցՄեղքող. Առաջի Տեառն կաքաւեցից, օրհնեալ է Տէր Աստուած՝՝ որ ընտրեաց զիս քան զհայր քո եւ քան զամենայն տուն նորա, եւ կացոյց զիս առաջնորդ ի վերայ ժողովրդեան իւրոյ Իսրայելի, եւ խաղացից եւ կաքաւեցից՝՝ առաջի Տեառն։ 22 Եւ հոլանեցայց սոյնպէս՝՝ եւս քան զեւս. եւ եղէց անպիտան յաչս քո, եւ ընդ աղախնայս ընդ որս ասացեր փառաւորել՝ փառաւորեցայց։ 23 Եւ Մեղքողայ դստեր Սաւուղայ ոչ եղեւ որդի մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ։ |