ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 22 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ խօսեցաւ Դաւիթ Տեառն զբանս օրհնութեանս այսորիկ յաւուր յորում փրկեաց զնա Տէր ի ձեռաց ամենայն թշնամեաց իւրոց եւ ի ձեռաց Սաւուղայ, 2 եւ ասէ. Տէր վէմ իմ, եւ ամրութիւն իմ, եւ փրկիչ իմ ինձ. 3 Աստուած պահապան եղիցի ինձ՝՝, յուսացեալ եղէց ի նա. վերակացու իմ եւ եղջեւր փրկութեան իմոյ, պաշտպան իմ եւ ապաւէն փրկութեան իմոյ. յանիրաւէ փրկեսցես զիս, Տէր։ 4 Զօրհնեալն զՏէր կարդացից, եւ ի թշնամեաց իմոց ապրեցայց։ 5 Զի պաշարեցին զիս ջախջախանք մահու, ուղխք անօրէնութեան տագնապեցուցին զիս։ 6 Երկունք մահու՝՝ պատեցան զինեւ, ժամանեցին ինձ որոգայթք մահու։ 7 Ի նեղութեան իմում կարդացի առ Տէր, եւ առ Աստուած իմ աղաղակեցից, եւ լուիցէ ի տաճարէ սրբոյ՝՝ իւրմէ ձայնի իմում, եւ աղաղակ իմ յականջս նորա։ 8 Հայեցաւ եւ՝՝ խռովեցաւ եւ շարժեցաւ երկիր, եւ հիմունք երկնից խռովեցան եւ տապալեցան. զի բարկացաւ նոցա Տէր։ 9 Ել ծուխ ի բարկութենէ նորա, եւ հուր ի բերանոյ նորա կերիցէ. կայծակունք բորբոքեցան ի նմանէ։ 10 Եւ խոնարհեցոյց զերկինս եւ էջ, եւ մէգ ի ներքոյ ոտից նորա։ 11 Ել եւ նստաւ ի վերայ քերովբէից եւ թռեաւ, եւ երեւեցաւ ի վերայ թեւոց հողմոց։ 12 Եւ եդ զխաւարն ծածկութիւն իւր, շուրջ զնովաւ խորան իւր. եւ խաւար ջրոց թանձրացոյց զամպս օդոց։ 13 Ի լուսոյն առաջի նորա բորբոքեցան կայծակունք հրոյ։ 14 Եւ որոտաց յերկնից Տէր, եւ Բարձրեալն ետ զձայն իւր։ 15 Եւ առաքեաց զնետս իւր եւ ցրուեաց զնոսա, փայլատակեցոյց զփայլատակունս եւ զարհուրեցոյց զնոսա։ 16 Եւ երեւեցան յորդութիւնք ծովու, եւ յայտնեցան հիմունք տիեզերաց ի սաստէ Տեառն եւ ի շնչելոյ հողմոյ բարկութեան նորա։ 17 Առաքեաց ի բարձանց եւ առ զիս, ձգեաց զիս ի ջրոց բազմաց։ 18 Կորզեաց զիս ի բռնութենէ թշնամեաց իմոց եւ յատելեաց իմոց, զի սաստկացան քան զիս։ 19 Ժամանեցին ինձ աւուրք նեղութեան իմոյ, եւ եղեւ ինձ Տէր հաստատութիւն. 20 եւ եհան զիս յանդորր եւ ապրեցոյց զիս, զի հաճեցաւ ընդ իս։ 21 Եւ հատոյց ինձ Տէր ըստ արդարութեան իմում, եւ ըստ սրբութեան ձեռաց իմոց հատուսցէ ինձ Տէր։ 22 Զի պահեցի զճանապարհս Տեառն, եւ ոչ ամբարշտեցայ յԱստուծոյ իմմէ։ 23 Զի ամենայն իրաւունք նորա առաջի իմ են, եւ յարդարութեանց նորա ոչ հեռացայ։ 24 Եւ եղէց նմա անբիծ, եւ յառաջագոյն զգուշացայց յանօրէնութենէ իմմէ։ 25 Եւ հատուսցէ ինձ Տէր ըստ արդարութեան իմում, եւ ըստ սրբութեան ձեռաց իմոց առաջի աչաց նորա։ 26 Ընդ սրբոյն սուրբ՝՝ եղիցես, եւ ընդ առն կատարելոյ կատարեսցիս. 27 եւ ընդ ընտրելոյն ընտրեալ եղիցես, եւ ընդ թիւրելոյն թիւրեսցիս։ 28 Զի դու զժողովուրդ տնանկ փրկեսցես, եւ զաչս ամբարտաւանից խոնարհեցուսցես՝՝. 29 զի դու ես ճրագ իմ, Տէր, եւ դու, Տէր, լուսաւորեսցես ինձ զխաւար իմ։ 30 Զի քեւ ընթացայց մենազինեալ, եւ Աստուծով իմով անցից ընդ պարիսպ։ 31 Աստուած իմ հզօր՝՝, որոյ անարատ է ճանապարհ իւր. բան Տեառն հզօր քննեալ, վերակացու է ամենայն ապաւինելոց իւրոց։ 32 Ո՞վ է հզօր՝ բաց ի քէն, Տէր, եւ ո՞վ է հաստիչ բաց յԱստուծոյ մերմէ։ 33 Հզօր՝ որ զօրացուցանէ զիս զօրութեամբ. ձգեաց անարատ՝՝ զճանապարհս իմ, 34 դնել զոտս իմ իբրեւ զեղջերուաց. եւ ի վերայ բարձանց կացուցանէ զիս։ 35 Ուսուցանէ զձեռս իմ ի պատերազմ, եւ հաստատեաց աղեղն պղնձի զբազուկս իմ։ 36 Եւ ետուր ինձ պաշտպանութիւն փրկութեան իմոյ. եւ հնազանդութիւն իմ յաճախեաց ինձ 37 ընդարձակութիւն ի ներքոյ գնացից իմոց՝՝, եւ ոչ սասանեցան բարձք իմ։ 38 Հալածեցից զթշնամիս իմ եւ ապականեցից զնոսա, եւ ոչ դարձայց մինչեւ սպառեցից զնոսա։ 39 Խորտակեցից զնոսա եւ մի՛ կանգնեսցին, անկցին ի ներքոյ ոտից իմոց։ 40 Եւ զօրացուսցես զիս զօրութեամբ ի պատերազմ, եւ կորացուսցես ի ներքոյ իմ զյարուցեալսն ի վերայ իմ։ 41 Եւ զթշնամիս իմ դարձուցեր յետս յինէն եւ զատելիս իմ կոտորեցեր։ 42 Աղաղակեսցեն՝ եւ ոչ ոք իցէ որ օգնեսցէ.՝՝ առ Տէր՝ եւ ոչ լուաւ նոցա։ 43 Եւ լեսի զնոսա իբրեւ զհող երկրի, եւ իբրեւ զկաւ գռեհաց մանրեցից զնոսա։ 44 Եւ փրկեսցես զիս ի կռուոյ ժողովրդոց, եւ պահեսցես զիս ի գլուխ ազգաց. ժողովուրդ զոր ոչ գիտէի՝ ծառայեաց ինձ, եւ ի լուր ունկան լուան ինձ։՝՝ 45 Որդիք օտարոտիք ստեցին ինձ, եւ ի լուր ականջաց լուան ինձ. 46 որդիք օտարոտիք ընկեսցին ի բաց, եւ սխալեսցին ի պաշարմանց իւրեանց՝՝։ 47 Կենդանի է Տէր եւ օրհնեալ է Պահապանն իմ եւ բարձրասցի Աստուած իմ պահապան փրկութեան իմոյ։ 48 Հզօր Տէր որ առնէ զվրէժխնդրութիւն, խրատէ զժողովուրդս ի ներքոյ իմ։ 49 Եւ հանէ զիս ի թշնամեաց իմոց. եւ յարուցելոց ի վերայ իմ բարձրացուսցես զիս, յառնէ անիրաւութեանց փրկեսցես զիս։ 50 Վասն այսորիկ գոհացայց զքէն ի մէջ ազգաց, Տէր, եւ անուան քում սաղմոս ասացից։ 51 Մեծացուցանէ զփրկութիւն թագաւորի, եւ առնէ ողորմութիւն օծելոյ իւրում Դաւթի եւ զաւակի նորա մինչեւ ցյաւիտեան։ |