ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ անդ խրախուսեաց այր անօրէն, եւ անուն նորա Սաբեէ որդի Բոքորեայ այր Յեմինացի, փող եհար եղջերեաւ եւ ասէ. Չիք մեր մասն ի Դաւթի, եւ ոչ ժառանգութիւն յորդին Յեսսեայ. չուեա այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս քո, Իսրայէլ։ 2 Եւ ել ամենայն Իսրայէլ ի Դաւթէ զկնի Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ, եւ այր Յուդայ չոգան զհետ թագաւորին իւրեանց ի Յորդանանէ մինչեւ ցԵրուսաղէմ։ 3 Եւ եմուտ Դաւիթ ի տուն իւր յԵրուսաղէմ. եւ ա՛ռ արքայ զտասն կանայսն զհարճս իւր զորս եթող պահել զտունն, եւ ետ զնոսա ի տուն պահեստի. եւ կերակրեաց զնոսա, եւ առ նոսա ոչ եմուտ. եւ էին նեղեալք, զի մինչեւ ցօր մահուան իւրեանց կեցին այրիք։ 4 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱմեսայի. Ձայնեա առ իս զամենայն այր Յուդայ զերիս աւուրս, եւ դու այսր եկեսցես։ 5 Եւ գնաց Ամեսայի ձայնել զՅուդա, եւ յամեաց ի ժամանակէն զոր եդ նմա։ 6 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեսսա. Արդ առնէ մեզ չար Սաբեէ որդի Բոքորեայ վասն Աբիսողոմայ՝՝. արդ ա՛ռ դու ընդ քեզ զծառայս տեառն քո, եւ պնդեաց զհետ նորա. գուցէ գտանիցէ իւր քաղաքս ամուրս, եւ ածիցէ ստուերածս ի վերայ աչաց՝՝ մերոց։ 7 Եւ ելին զհետ նորա Աբեսսա եւ՝՝ արք Յովաբայ, եւ Քերեթին եւ Ոփելեթին եւ ամենայն զօրաւորք, եւ ելին յԵրուսաղեմէ պնդել զհետ Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ։ 8 Եւ մինչդեռ էին նոքա առ վիմին մեծի որ ի Գաբաւոն, եւ Ամեսայի եմուտ առաջի նոցա. եւ Յովաբ զգեցեալ էր վարապանակս զրահից, եւ ի վերայ նորա սուսեր ընդ մէջ՝ ծպնեալ առ միջովն պատենիւք հանդերձ, եւ այն էր թերաքամեալ։ 9 Եւ ասէ Յովաբ ցԱմեսայի. Եթէ ո՞ղջ իցես, եղբայր։ Եւ կալաւ Յովաբ աջով ձեռամբն զմօրուացն Ամեսայայ համբուրել զնա։ 10 Եւ Ամեսայի ոչ զգուշացաւ ի սրոյն որ էր ի ձեռին Յովաբայ. եւ եհար զնա նովաւ Յովաբ ընդ սնակուշտն, եւ վայթեցաւ որովայն նորա յերկիր, եւ ոչ կրկնեաց նմա. եւ մեռաւ Ամեսայի։ Եւ Յովաբ եւ Աբեսսա եղբայր իւր պնդեցան զհետ Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ։ 11 Եւ այր ոմն եկն եկաց ի վերայ Ամեսայայ յերիտասարդացն Յովաբայ եւ ասէ. Որ ոք սիրիցէ զՅովաբ կամ զԴաւիթ, երթիցէ զհետ Յովաբայ եւ Աբեսսայ՝՝։ 12 Եւ Ամեսայի կայր թաթաւեալ յարեանն ի մէջ ճանապարհին. եւ տեսեալ առնն եթէ զտեղի առեալ կայ ամենայն զօրն, տապալեաց զԱմեսայի ի ճանապարհէն յանդն, եւ ընկէց ի վերայ նորա հանդերձ. քանզի տեսանէր զամենայն ոք եկեալ կացեալ ի վերայ նորա։ 13 Եւ իբրեւ փոխեցաւ ի ճանապարհէն, անցանէր ամենայն այր Իսրայելի զհետ Յովաբայ պնդել զհետ Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ։ 14 (Եւ անց ընդ ամենայն ցեղսն Իսրայելի յԱբէլ եւ ի Բեթմաքա, եւ ամենայն ընտիր ընտիրքն ժողովեցան եւ եկին զհետ նորա։) 15 Եւ հասին եւ պատեցին ի վերայ նորա զԱբէլ եւ զԲեթմաքա՝՝. եւ կուտեցին բլուր հողոյ հանդէպ քաղաքին, եւ կանգնեցաւ իբրեւ զպատուար. եւ ամենայն զօրն որ ընդ Յովաբայ՝ եղծանէր կործանէր զպարիսպն։ 16 Եւ աղաղակեաց կին մի իմաստուն ի պարսպէն եւ ասէ. Լուարուք, լուարուք. ասացէք ցՅովաբ. Մատիր այսր եւ խօսեցայց ընդ քեզ։ 17 Եւ մատեաւ առ նա. եւ ասէ կինն, եթէ՝ Դո՞ւ իցես Յովաբ։ Եւ ասէ. Ես եմ։ Եւ ասէ ցնա. Լուր բանից աղախնոյ քո։ Եւ ասէ Յովաբ. Ի լսել եկեալ եմ ես։ 18 Եւ խօսեցաւ եւ ասէ. Բան ճառէր յառաջինս եւ ասէին. Հարցանելով հարցաւ յԱբէլ եւ ի Դան. եթէ պակասեցուսցե՞ն, եթէ ասպատակիցե՞ն հաւատարիմք Իսրայելի. հարցանելով հարցցեն յԱբէլ, եւ ապա թէ պակասեցուցանիցեն։ 19 Ես եմ խաղաղարար հաստատութեան Իսրայելի, եւ դու խնդրես կոտորել զքաղաքս Իսրայելի՝՝. ընդէ՞ր ընկղմես զժառանգութիւն Տեառն։ 20 Պատասխանի ետ Յովաբ եւ ասէ. Քաւ լիցի ինձ, քաւ լիցի եթէ ընկղմեցից եւ ապականեցից. 21 ոչ այդպէս է բանդ. զի այր մի ի լեռնէ Եփրեմի, Սաբեէ անուն նորա՝ որդի Բոքորեայ, համբարձ զձեռն իւր ի վերայ արքայի Դաւթի. տուք ինձ զնա միայն, եւ գնացից ի քաղաքէ աստի։ Եւ ասէ կինն ցՅովաբ. Ահա գլուխ նորա ընկեսցի առ քեզ ընդ պարիսպս։ 22 Եւ եմուտ կինն առ ամենայն ժողովուրդն. եւ խօսեցաւ ընդ ամենայն քաղաքին իմաստութեամբ իւրով՝ հատանել զգլուխն Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ. եւ հատին՝՝ ընկեցին զնա առ Յովաբ. եւ փող եհար եղջերեաւն, եւ սփռեցան ի քաղաքէն յայնմանէ այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս իւրեանց. եւ Յովաբ դարձաւ յԵրուսաղէմ առ արքայ։ 23 Եւ Յովաբ էր ի վերայ ամենայն զօրուն Իսրայելի. եւ Բանեա որդի Յովիդայեայ՝ ի վերայ Քերեթայն եւ Ոփելեթայն. 24 եւ Ադոնիրամ ի վերայ հարկաց. եւ Յովսափատ որդի Աքիլովթայ՝ յիշատակաց. 25 եւ Սուդաէ՝ դպրապետ. եւ Սադովկ եւ Աբիաթար՝ քահանայք. 26 եւ Իրաս որ Յարիմն՝ էր քահանայ՝՝ Դաւթի։ |