ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ հանդէս արար Դաւիթ զօրուն որ ընդ նմա, եւ կացոյց ի վերայ նոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս։ 2 Եւ առաքեաց Դաւիթ զերիր մասն զօրուն ի ձեռն Յովաբայ, եւ զերիր մասն ի ձեռն Աբեսսայ որդւոյ Շարուհեայ՝ եղբօր Յովաբայ, եւ զերիր մասն ի ձեռն Եթթեայ Գեթացւոյ. եւ ասէ Դաւիթ ցզօրն. Ելանելով ելից եւ ես ընդ ձեզ։ 3 Եւ ասեն. Ոչ ելցես. զի եթէ փախչիցիմք, ոչ դիցեն ի վերայ մեր զսիրտ. եւ եթէ կիսոյ կէս ի մէնջ մեռանիցիմք, ոչ դիցեն ի վերայ մեր զսիրտ. զի դու իբրեւ զտասն հազար ի մէնջ ես. եւ արդ լաւ է թէ դու ի քաղաքի իցես, զի լինիցիս մեզ յօգնականութիւն։ 4 Եւ ասէ ցնոսա արքայ. Որ ինչ հաճոյ իցէ առաջի ձեր արարից։ Եւ եկաց արքայ յեց առ դրանն, եւ ամենայն զօրն ելանէր ըստ հարիւրաւորաց եւ ըստ հազարաւորաց։ 5 Եւ պատուէր ետ արքայ Յովաբայ եւ Աբեսսայ եւ յԵթթեայ եւ ասէ. Խնայեսջիք ի պատանեակ իմ՝՝ Աբիսողոմ։ Եւ ամենայն զօրն լուաւ ի պատուիրելն արքայի ամենայն իշխանացն վասն Աբիսողոմայ։ 6 Եւ ել ամենայն զօրն յանտառն՝՝ ընդդէմ Իսրայելի, եւ եղեւ կռիւ յանտառին Եփրեմայ։ 7 Եւ պարտեցաւ անդ զօրն Իսրայելի առաջի ծառայիցն Դաւթի. եւ եղեւ խորտակումն մեծ յաւուր յայնմիկ, եւ անկան քսան հազար արանց։ 8 Եւ եղեւ անդ պատերազմն ցրուեալ ընդ ամենայն երեսս երկրին. եւ յաճախեաց անտառն ուտել ի զօրուէն քան զորս եկեր սուրն ի զօրուէն յաւուրն յայնմիկ։ 9 Եւ դիպեցաւ Աբիսողոմ առաջի ծառայիցն Դաւթի. եւ Աբիսողոմ էր հեծեալ ի ջորւոջ իւրում, եւ եմուտ ջորին ընդ թաւ կաղնեաւ մեծաւ, եւ պատեցաւ գլուխ նորա ընդ կաղնեաւն, եւ կախեցաւ ընդ երկինս եւ ընդ երկիր, եւ ջորին անց ի ներքոյ նորա։ 10 Եւ ետես այր մի եւ պատմեաց Յովաբայ եւ ասէ. Ահա տեսի զԱբիսողոմ կախեալ զկաղնւոյն։ 11 Եւ ասէ Յովաբ ցայրն որ պատմեաց նմա. Եւ ահա տեսեր եւ ընդէ՞ր ոչ հարեր զնա ընդ գետին, եւ ես տայի քեզ այսօր յիսուն սկեղ արծաթոյ եւ սուսեր՝՝ մի։ 12 Եւ ասէ այրն ցՅովաբ. Եթէ կշռով իսկ առնուի ի ձեռաց քոց՝՝ հազար սիկղ արծաթոյ, ոչ ձգէի զձեռն իմ յորդի արքայի. զի յականջս մեր պատուիրեաց արքայ քեզ եւ Աբեսսայ եւ Եթթեայ, եւ ասէ. Զգոյշ լինիջիք պատանեկին Աբիսողոմայ, 13 մի՛ ինչ վնաս առնել անձին նորա՝՝. եւ ամենայն բան ոչ թաքչիցէ յարքայէ, եւ դու կայցես ի բացեայ։ 14 Եւ ասէ Յովաբ. Վասն այդորիկ իսկ անցից առաջի քո՝՝։ Եւ ա՛ռ Յովաբ երիս նետս ի ձեռին իւրում, եւ եհար զնոսա ի սրտի Աբիսողոմայ մինչդեռ կենդանի կայր ի կաղնոջն։ 15 Եւ պատեցան տասն մանուկ ի զինակրացն Յովաբայ, եւ հարին զԱբիսողոմ եւ սպանին զնա։ 16 Եւ եհար Յովաբ զփողն եղջերեայ, եւ դարձաւ զօրն որ ընդ նմա, զի մի՛ երթիցեն զհետ Իսրայելի. զի խնայեաց Յովաբ ի զօրն։ 17 Եւ ա՛ռ Յովաբ զԱբիսողոմ, եւ ընկեց՝՝ զնա ի վիհ մեծ յանտառին, ի խորին յոյժ. եւ ամենայն Իսրայէլ փախեաւ այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւն իւր։ 18 Բայց Աբիսողոմ մինչդեռ կենդանի էր կանգնեաց իւր արձան, եւ կանգնեաց ի Յաբին զարձանս ի հովիտս թագաւորաց՝՝. քանզի ասաց թէ չիք իւր որդի որ յիշիցէ զանուն նորա. եւ կոչեաց զարձանն յիւր անուն, եւ կոչեաց զնա՝՝ ձեռն Աբիսողոմայ մինչեւ ցայսօր։ 19 Եւ Աքիմաաս որդի Սադովկայ ասէ. Ընթացայց տարայց աւետիս արքայի, զի արար նմա Տէր իրաւունս ի ձեռաց թշնամեաց իւրոց։ 20 Եւ ասէ ցնա Յովաբ. Ոչ ես դու այր աւետեաց յաւուր յայսմիկ, եւ տացես աւետիս յայլում աւուր. բայց յաւուր յայսմիկ մի՛ տացես աւետիս, քանզի որդի արքայի մեռաւ։ 21 Եւ ասէ ցՔուսի. Երթ պատմեա արքայի զոր ինչ տեսեր։ Եւ երկիր եպագ Քուսի Յովաբայ եւ ել։ 22 Եւ յաւել եւս Աքիմաաս որդի Սադովկայ եւ ասէ ցՅովաբ. Եւ զի՞նչ լինիցի եթէ ընթանայցեմ եւ ես զկնի Քուսեայ։ Եւ ասէ Յովաբ. Եւ ընդէ՞ր իցէ քեզ այն եթէ ընթանայցես, որդեակ իմ. այսր եկ,՝՝ ոչ ինչ են քեզ աւետիքն յօգուտ երթալոյ։ 23 Եւ ասէ Աքիմաաս. Զի՞ է եթէ ընթանայցեմ։ Եւ ասէ ցնա Յովաբ. Ընթա։ Եւ ընթացաւ Աքիմաաս ընդ ճանապարհն Կեքարայ եւ անց զՔուսեաւ։ 24 Եւ Դաւիթ նստէր ի մէջ երկոցունց դրանցն. եւ գնաց դէտն ի տանիս դրանն ի պարիսպն, ամբարձ զաչս իւր եւ ետես, եւ ահա այր ընթանայր միայն հանդէպ իւր՝՝։ 25 Եւ աղաղակեաց դէտն եւ ազդ արար արքայի. եւ ասէ արքայ. Եթէ միայն է, աւետիք են ի բերան նորա։ Եւ գալով գայր եւ մերձենայր։ 26 Եւ ետես դէտն մեւս եւս այր ընթացեալ, եւ աղաղակեաց դէտն ի դուռն եւ ասէ. Ահա մեւս եւս այր ընթանայ միայն։ Եւ ասէ արքայ. Եւ նա աւետաւոր է։ 27 Եւ ասէ դէտն. Տեսանեմ զընթացս առաջնոյն իբրեւ զընթացս Աքիմաասայ որդւոյ Սադովկայ։ Եւ ասէ արքայ. Այր բարի է նա, եւ բարի աւետեօք գայ։ 28 Եւ աղաղակեաց Աքիմաաս եւ ասէ ցարքայ. Ողջոյն է։ Եւ երկիր եպագ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր եւ ասէ. Օրհնեալ է Տէր Աստուած քո, որ փակեաց զարս ատելիս քո՝՝ որ ամբարձին զձեռս իւրեանց ի վերայ տեառն մերոյ արքայի։ 29 Եւ ասէ արքայ, եթէ՝ Ողջո՞յն իցէ մանկանն իմոյ Աբիսողոմայ։ Եւ ասէ Աքիմաաս. Տեսի խումբ մեծ ուստի առաքեացն Յովաբ ծառայ քո, արքայ,՝՝ զիս զծառայ քո, եւ ոչ գիտացի թէ զինչ իցէ անդ։ 30 Եւ ասէ արքայ. Դարձիր եւ արձանացիր։ Եւ դարձաւ եւ եկաց։ 31 Եւ եհաս Քուսի եւ ասէ ցարքայ. Աւետի՛ք տեառն իմոյ արքայի. զի արար քեզ Տէր իրաւունս այսօր ի ձեռաց ամենայն յարուցելոց ի վերայ քո։ 32 Եւ ասէ արքայ ցՔուսի, եթէ՝ Ողջո՞յն իցէ մանկանն իմոյ Աբիսողոմայ։ Եւ ասէ Քուսի. Եղիցին իբրեւ զմանուկն թշնամիք տեառն իմոյ արքայի, եւ ամենայն յարուցեալք ի վերայ քո ի չարութիւն։ 33 Եւ խռովեցաւ արքայ եւ ել ի վերնատուն դրանն եւ ելաց. եւ այսպէս ասէր ի լալ իւրում. Որդեակ իմ Աբիսողոմ, Աբիսողոմ որդեակ իմ, ո՛ տայր զմահ իմ փոխանակ քո. ես փոխանակ քո,՝՝ Աբիսողոմ որդեակ իմ, որդեակ իմ Աբիսողոմ։ |