ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 17 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ասէ Աքիտոփէլ ցԱբիսողոմ. Ընտրեցից ինձ երկոտասան հազար արանց, եւ յարեայց եւ պնդեցայց զհետ Դաւթի զցայգս, 2 եւ հասից ի վերայ նորա զցայգ. եւ նա աշխատեալ է եւ լքեալ ձեռօք, եւ զարհուրեցուցից զնա, եւ փախիցէ զօրն որ ընդ նմա. եւ սպանից զարքայ միայն։ 3 Եւ դարձուցից զամենայն զօրն առ քեզ, զոր օրինակ դառնայցէ հարսն առ այր իւր. բայց միայն զանձն միոյ առն խնդրեսցես՝՝, եւ ամենայն զօրն եղիցի ի խաղաղութեան։ 4 Եւ ուղիղ թուեցաւ բանն առաջի Աբիսողոմայ եւ առաջի ամենայն ծերոցն Իսրայելի։ 5 Եւ ասէ Աբիսողոմ. Կոչեցէք զՔուսի Արաքացի, եւ լուիցուք թէ զինչ կայցէ ի բերան նորա։ 6 Եւ եմուտ Քուսի առ Աբիսողոմ, եւ խօսեցաւ Աբիսողոմ ընդ նմա ըստ բանին այնորիկ զոր խօսեցաւ Աքիտոփէլ. եւ ասէ, թէ՝ Արասցո՞ւք ըստ բանի նորա, ապա թէ ոչ, եւ դու խօսեաց ինչ։ 7 Եւ ասէ Քուսի ցԱբիսողոմ. Ոչ է բարւոք խորհուրդն զոր խորհեցաւ Աքիտոփէլ այս անգամ։ 8 Եւ ասէ Քուսի. Դու ինքնին գիտես զհայր քո եւ զարս նորա, զի կարի զօրաւորք են յոյժ, եւ դառնացեալք ոգւով իբրեւ զարջ մի որդեկոտոր ի վայրի եւ զայրացեալ ի դաշտի՝՝. եւ հայր քո այր պատերազմող, եւ ոչ տայ դուլ՝՝ զօրուն. 9 եւ ահա ինքն ղօղեալ իցէ ի միում ի բլրոց կամ ի միում ուրեք ի տեղեաց. եւ եղիցի յանկանել ի վերայ նոցա զառաջինն հարկանիցէ՝՝, եւ լսիցէ որ լսիցէ, եւ ասիցէ թէ՝ Եղեւ խորտակումն ժողովրդեանն որ զկնի Աբիսողոմայ։ 10 Քանզի եւ նա այր զօրութեան է, որոյ սիրտն իբրեւ զսիրտ առիւծու, հաշելով հաշիցի. զի գիտէ ամենայն Իսրայէլ թէ զօրաւոր է հայր քո, եւ որդիք զօրութեան որ ընդ նմայն են։ 11 Ես այսպէս տամ քեզ խրատ. ժողովելով ժողովեսցի ամենայն այր Իսրայելի ի Դանայ մինչեւ ցԲերսաբէէ իբրեւ զաւազ առ եզր ծովու բազմութեամբ, եւ քո երեսք երթիցեն ի մէջ նոցա։ 12 Եւ հասցուք ի վերայ նորա ի միում ի տեղեաց ուր եւ գտանիցեմք զնա անդ. եւ պատեսցուք զնովաւ, որպէս իջանիցէ ցօղ ի վերայ երկրի, եւ ոչ ապրեցուսցուք զնորա եւ ոչ զոք։ 13 Ապա թէ ի քաղաք մտանիցէ, առցէ ամենայն Իսրայէլ քաղաքին այնմիկ պարանս, եւ քարշեսցուք զնոսա մինչեւ ցհեղեղատն. զի մի՛ մնասցէ անդ եւ մի՛ մի քար։ 14 Եւ ասէ Աբիսողոմ եւ ամենայն այր Իսրայելի. Քաջ է խորհուրդդ Քուսեայ Արաքացւոյ քան զխորհուրդ Աքիտոփելայ։ Եւ Տէր ետ հրաման ցրել զքաջ խորհուրդն Աքիտոփելայ, զի ածցէ Տէր ի վերայ Աբիսողոմայ զամենայն չարիսն։ 15 Եւ ասէ Քուսի Արաքացի ցՍադովկ եւ ցԱբիաթար քահանայս. Զայս ինչ եւ զայս խրատ ետ Աքիտոփէլ Աբիսողոմայ եւ ծերոց Իսրայելի, եւ զայս ինչ եւ զայս ես խորհեցայ. 16 եւ արդ առաքեցէք վաղվաղակի եւ պատմեցէք Դաւթի եւ ասացէք. Մի՛ ագանիցիս զայս գիշեր յՌաբովթ անապատին, այլ փութասջիր անցանել, գուցէ կլանիցէ զարքայ եւ զամենայն ժողովուրդն որ ընդ նմա։ 17 Եւ Յովնաթան եւ Աքիմաաս կային առ աղբերն Ռովգելայ, եւ չոգաւ աղախին մի եւ պատմեաց նոցա, եւ նոքա գնացին եւ պատմեցին զայս արքայի Դաւթի. զի ոչ կարէին մտանել երեւել ի քաղաքին։ 18 Եւ ետես զնոսա պատանեակ մի, եւ պատմեաց Աբիսողոմայ. եւ չոգան երկոքին, եւ մտին ի տուն առն միոյ ի Բաւուրիմ, եւ նորա էր գուբ մի ի տան, եւ մտին անդր։ 19 Եւ ա՛ռ կինն եւ կափոյց զխուփն՝՝ ի վերայ գբին, եւ ցամաքեցուցանէր ի վերայ նորա արաբովթ. եւ ոչ ել բանն ի վեր։ 20 Եւ եկին ծառայքն Աբիսողոմայ առ կինն ի տուն անդր, եւ ասեն. Ո՞ւր են Աքիմաաս եւ Յովնաթան։ Եւ ասէ ցնոսա կինն. Անցին յայնկոյս ջրոյդ։ Եւ նոքա խնդրեցին զնոսա եւ ոչ գտին, եւ դարձան յԵրուսաղէմ։ 21 Եւ եղեւ յետ գնալոյն նոցա, ելին ի գբոյն եւ չոգան պատմեցին արքայի Դաւթի, եւ ասեն ցԴաւիթ. Արիք եւ անցէք ըստ ջուրդ. զի զայս ինչ եւ զայս խորհեցաւ վասն ձեր Աքիտոփէլ։ 22 Եւ յարեաւ Դաւիթ եւ ամենայն ժողովուրդն որ ընդ նմա, եւ անցին ընդ Յորդանան մինչեւ ի լուսանալ առաւօտուն, մինչեւ ոչ մնալոյ եւ ոչ միոյ ուրուք որ ոչ անց ընդ Յորդանան։ 23 Եւ Աքիտոփէլ իբրեւ ետես եթէ ոչ եղեւ խորհուրդն նորա, հանդերձեաց զէշ իւր եւ յարեաւ գնաց ի տուն իւր ի քաղաք, եւ հրաման ետ տան իւրում, եւ խեղդ արկ եւ մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի գերեզմանի հօր իւրոյ։ 24 Եւ Դաւիթ եհաս ի Բանակս. եւ Աբիսողոմ անց ընդ Յորդանան ինքն եւ ամենայն Իսրայէլ ընդ նմա։ 25 Եւ զԱմեսայի կացոյց Աբիսողոմ փոխանակ Յովաբայ ի վերայ զօրուն. եւ Ամեսայի որդի էր առն որում անուն էր Յոթոր Յեզրայելացի. նա եմուտ առ Աբիգեա դուստր Յեսսեայ՝ քոյր Շարուհեայ մօր Յովաբայ։ 26 Եւ բանակեցաւ Աբիսողոմ եւ ամենայն Իսրայէլ յերկրին Գաղաադու։ 27 Եւ եղեւ իբրեւ եհաս Դաւիթ ի Բանակսն, Վեսբի որդի Նաասայ յՌաբաթայ որդւոցն Ամոնայ եւ Մաքիր որդի Ամիելի ի Լադաբարայ, եւ Բերզելի Գաղաադացի յՌոգելիմայ, 28 բերին անկողինս տասն, եւ օթոցս եւ սանս տասն՝՝, եւ անօթս բրտի, եւ ցորեան եւ գարի եւ ալեւր եւ փոխինդ եւ ոլոռն եւ ոսպն 29 եւ մեղր եւ կոգի եւ պատրուճակս եւ որթս դիեցիկս՝՝, եւ մատուցին Դաւթի եւ զօրուն որ ընդ նմա՝ ուտել. զի էր զօրն քաղցեալ՝՝ եւ ծարաւի եւ լքեալ յանապատի անդ։ |